คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1691

เมื่อพวกเขาได้ยินคำสั่งของเมแกน วัตสันและคนอื่น ๆ ต่างก็หยุด พวกเขาไม่ไล่ตามซู่หรงอีกต่อไป

ตึก ตึก ตึก

จากนั้นวัตสันก็เดินเข้ามาและสกัดจุดเซลีน ควีนนี่ และแดร์ริล แม้ว่าตอนนี้พวกเขาทั้งสามจะอ่อนแอมากอยู่แล้ว แต่อย่างไรก็ยังเป็นผู้บ่มเพาะ เพื่อความปลอดภัยจึงควรสกัดจุดพวกเขาไว้ก่อน

‘แม่ง ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้น่าเกลียดขนาดนี้?’

ตอนที่เขาเดินเข้าไปหาลิลี่ วัตสันก็ใจกระตุกเขามองเธออย่างรังเกียจ

‘แดร์ริลนี่กินไม่เลือกจริง ๆ ขนาดผู้หญิงขี้เหร่ก็ยังเอา’

ขณะที่เขาคิดเรื่องนี้ วัตสันก็โบกมือสั่งคนของเขา “มัดนังขี้เหร่นี่ไว้ก็พอ”

เธอหน้าตาน่าเกลียดมาก แค่มองเธอเขาก็รู้สึกว่าซวยแล้ว วัตสันรู้สึกต่อต้านเธออย่างมากและไม่อยากจะไปสกัดจุดเธอ

แถมยัยขี้เหร่นี่ก็ยังไม่มีพลังภายในด้วย เธอไม่เป็นอันตรายต่อพวกเขาแน่ ดังนั้นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญว่าเธอจะโดนสกัดจุดหรือไม่

“ประมุขราล์ฟ”

เมแกนยิ้มและมองประมุขราล์ฟ “เรื่องวันนี้ก็จบลงตรงนี้ คราวหน้าหากว่าสำนักหยาดน้ำฟ้าไปเยือนจักรวาลโลก ฉันจะต้อนรับคุณอย่างดี ตอนนี้ก็สายมากแล้วฉันคงไม่รบกวนคุณอีก เอาไว้เราค่อยเจอกันโอกาสหน้า”

แม้น้ำเสียงของเธอจะสุภาพแต่ก็แฝงแววกดข่มไว้

จากนั้นเมแกนก็โบกมือบอกคนของเธอให้แบกแดร์ริลและคนอื่น ๆ ลงเขาไป

ผู้บ่มเพาะคนอื่นต่างก็ยืนนิ่งค้างตรงนั้น พวกเขามองเมแกนและคนของเธอจากไป ไม่มีใครกล้าออกมาขวาง

แม้ว่าเมแกนจะเป็นผู้หญิงแต่พลังของเธอก็อยู่ระดับเทพยุทธ์ แถมเธอยังมีขลุ่ยที่เป็นอาวุธมหาประลัย ใครที่พยายามจะขวางเธอก็เท่ากับรนหาที่ตาย

ขณะที่เมแกนไปจากสำนักหยาดน้ำฟ้า เธอก็สั่งให้คนของเธอพาแดร์ริลและคนอื่น ๆ ไปที่จักรวาลโลก

ไม่นานก็มึด

พวกเขาเดินมาเป็นเวลานาน เพราะว่ามันเริ่มมืดลงเมแกนจึงสั่งให้พวกเขาหยุดและหากระท่อมร้างเพื่อพักผ่อน