คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1696

เอื้อก!

วัตสันตัวสั่นและกลืนน้ำลายเสียงดังเมื่อรับรู้ได้ถึงโทสะในแววตาของแดร์ริล

แดร์ริลนั้นเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัยและเขาเป็นคนรักษาคำพูด ตอนที่อยู่ในโถงสถาบันหกวิถี แดร์ริลสาบานว่าเขาจะทำลายคุนหลุนในสามวันต่อหน้าผู้บ่มเพาะแข็งแกร่งมากมายและเขาก็ทำได้ตามที่พูด

นิกายทักเกอร์นั้นเป็นแค่ตระกูลผู้บ่มเพาะชั้นสอง หากว่าแดร์ริลต้องการกำจัดพวกเขาก็ทำได้ในพริบตา

แต่วัตสันก็เปลี่ยนความคิด ตอนนี้แดร์ริลเป็นแค่นักโทษเท่านั้น ดังนั้นวัตสันจึงกล้าจะลงมือ

“ไอ้เวร!”

วัตสันตวาดเสียงดังและตบแดร์ริลเข้าที่หน้าอย่างแรงโดยไม่บอกกล่าว

เพียะ!

ตบฉาดนั้นเปี่ยมไปด้วยโทสะของวัตสัน แดร์ริลเซและเกือบล้มคุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าแดร์ริลแดงก่ำเป็นรอยฝ่ามือทันที

วัตสันกัดฟันกรอด แดร์ริลไร้สำนึกจนเกินไปแล้ว ไม่ใช่แค่ไม่ยอมฟังคำพูดของเขาเท่านั้น แต่ยังถึงกับเมินใส่และข่มขู่เขาด้วย นี่มันเกินจะทน

เฮือก!

ลิลี่สะท้านเฮือก เธอร้องไห้ออกมา “หยุดนะ หยุด อย่าตีสามีของฉันนะ”

เซลีนนิ่วหน้า เธอรู้สึกโมโหมากเช่นกัน และในเวลาเดียวกันเธอก็รู้สึกอบอุ่นในหัวใจ

แดร์ริลแทบปกป้องตัวเองไม่ได้แต่เขาก็ออกหน้าปกป้องเธอ

ฟู่

แดร์ริลกัดฟันและจ้องวัตสันเขม็ง เขาโมโหมากแต่ว่าก็กดข่มโทสะเอาไว้ในใจ

‘เวรเอ๊ย ถ้าฉันไม่ได้บาดเจ็บสาหัสขนาดนี้หรือหากว่าพลังภายในฉันฟื้นมาเต็มที่หรือแค่คลายจุดได้ ฉันไม่มีทางยอมให้คนชั่วช้าแบบวัตสันมาหยามฉันแบบนี้แน่’

แต่ว่าตราบใดที่เซลีนยังปลอดภัย แดร์ริลก็ไม่สนใจหากจะโดนตบ