คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1699

เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงว่าเมแกนใช้ขลุ่ยหยกนางฟ้า แดร์ริล เซลีนและคนอื่น ๆ ต่างก็รีบยกมือปิดหู พวกเขารู้สึกว่าเลือดในกายเดือดพล่านและแทบหายใจไม่ออก

แกร๊ง!

เมแกนฉวยโอกาสนี้ เธอย่องเข้าไปก่อนที่จะยกมือขึ้นโจมตีซู่หรง

เธอนั้นเร็วมาก และซู่หรงเองก็บาดเจ็บอยู่ก่อนแล้วแถมยังโดนพลังของขลุ่ย ทำให้เขาไม่สามารถหลบการโจมตีได้

ปัง

การโจมตีนั้นโดนที่ไหล่ของซู่หรงอย่างรุนแรง เขาร้องโอดโอยออกมาและถอยหลังไปสองสามก้าว สีหน้าเขาซีดเผือดและกระอักเลือดออกมากองโต

“ซู่หรง ไม่มีที่ไหนให้หลบแล้ว ตายซะเถอะ!” เมแกนยิ้มชั่วร้าย

ซู่หรงไม่ตอบเธอ เขาถอยหลังไปสองก้าวและยืนขวางตรงหน้าแดร์ริลกับคนอื่น ๆ เขาป้องกันทุกคนไว้ด้วยสีหน้ามุ่งมั่น

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องช่วยแดร์ริลและคนอื่นไปให้ได้

“พี่ใหญ่ซู่หรง”

แดร์ริลซาบซึ้งและกังวลในเวลาเดียวกัน เขาตะโกนบอก “ไม่ต้องห่วงเรา ท่านหนีไปเถอะ”

แดร์ริลรู้ว่าเมแกนและคนของเธอไม่สามารถที่จะขวางซู่หรงได้หากว่าเขาจะหนีแม้ว่าเขาจะบาดเจ็บหนักอยู่ก็ตาม แต่ว่าซู่หรงต้องการช่วยพวกเขาทั้งสี่คน ซึ่งแบบนั้นก็เป็นเรื่องที่ยากนัก!

“ไม่!” ซู่หรงกัดฟันพร้อมส่ายหน้า “วันนี้ข้าต้องพาพวกเจ้าไปให้ได้”

แดร์ริลตื่นตระหนกเขาร้องว่า “ตราบใดที่เรายังไม่ตาย ก็ยังคงมีหวังอยู่! พี่ซู่หรงไปเถอะ หากว่าท่านรู้สึกผิดก็ช่วยพาลิลี่ไปกับท่านด้วย ไม่มีอะไรจะเกิดขึ้นกับผมหรอก!”

แดร์ริลหันไปมองลิลี่ด้วยแววตาอ่อนโยน

แม้ว่าซู่หรงจะใช้พลังทั้งหมดเขาก็คงพาหนีออกไปได้แค่คนเดียว แดร์ริล เซลีน และควีนนี่ต่างก็เป็นผู้บ่มเพาะดังนั้นพวกเขาอาจจะมีโอกาสให้หลบหนีได้ แต่ว่าลิลี่ไม่มีพลังภายใน เธอเป็นคนอ่อนแอที่สุดในพวกเขาดังนั้นหากว่าเธอยังอยู่ที่นี่เธอจะไม่รอด

“ศิษย์น้องแดร์ริล ข้าขอโทษ” ซู่หรงกำหมัดแน่น ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้ เขาพยักหน้าและบอกว่า “ถ้างั้นข้าจะพาลิลี่ไปกับข้า”

ซู่หรงเข้าไปหาลิลี่และคว้ามือเธอไว้