คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1751

”ทุกคนอย่าตื่นตระหนก จูปาเจี๋ยก็แค่ลำพังตัวคนเดียว เรามาร่วมมือกันโจมตี!” หัวหน้าทหารยามปาดเหงื่อและตะโกนเสียงดัง

ทหารที่เหลือมองหน้ากันละพุ่งเข้าไปรุมพร้อมกัน

จูปาเจี๋ยหัวเราะ “หากว่าเจ้าอยากจะจับข้าก็มาเลย ข้ายินดีจะเอาชนะพวกเจ้าทุกคน” จูปาเจี๋ยไม่ตระหนกสักนิด เขากลับตื่นเต้นแทน เขาตะโกนไปพร้อมกับพลิ้วกายไปกลางฝ่ายตรงข้าม

ปัง ปัง ปัง

เขาเคลื่อนกายไปในหมู่ทหารด้วยพลังการต่อสู้ที่เต็มเปี่ยม ขณะที่เขารับมือทหารทีละคน

ดวงตาจูปาเจี๋ยแดงก่ำ เหมือนกับว่าเขาต้องการที่จะปลดปล่อยโทสะที่เก็บกักไว้ตลอดพันปีที่ผ่านมา เขานั้นยินดีมาก

ภายในพริบตาก็เหลือเพียงแค่หัวหน้าทหารเท่านั้น คนอื่น ๆ ต่างก็นอนจมกองเลือดกันหมด

เฮือก

คนที่คอยเฝ้าดูอยู่ไกล ๆ ต่างก็พากันตกใจอ้าปากค้าง

“พระเจ้า ชายคนนั้นแข็งแกร่งมากจริง ๆ เขาสามารถล้มทหารลงได้มากขนาดนั้น”

“เขาดูหล่อเหลามากแถมพลังก็แกร่งกล้า เขาเรียกตัวเองว่าผู้เฒ่าจู เขาคือจอมพลแห่งสวรรค์ที่เลื่องชื่อเมื่อพันปีก่อนใช่ไหม?”

“ดูเหมือนว่าจะใช่นะ”

ผู้หญิงหลายคนในหมู่คนดูต่างก็ต้องตาความหล่อเหลาของจูปาเจี๋ย

เขานั้นทั้งหล่อเหลาและแข็งแกร่ง

‘สนุกมาก สนุกจริง ๆ’ จูปาเจี๋ยหัวเราะ

เขานั้นรู้สึกพอใจกับคำชื่นชมพวกนั้นมาก

“จูปาเจี๋ยเลิกจองหองได้แล้ว”