คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1752

’เวร’

จูปาเจี๋ยพูดไม่ออกเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาจ้องหยางเจียนนิ่งอยู่นาน

เรื่องเป็นแบบนี้นี่เอง

แต่ว่าเขาไม่ได้เจอกับฉางเอ๋อ แล้วพวกเขาจะไปนัดพบกันได้ยังไง?

“อะไร?” หยางเจียนเอ่ยหยัน “ความสัมพันธ์ของเจ้ากับพระมเหสีฉางเอ๋อโดนเปิดโปงแล้ว เจ้ายังมีอะไรจะพูดอีก?”

เฮ้อ

จูปาเจี๋ยเกาหัวและยิ้มอย่างขมขื่น “ก็ได้ ข้ายอมรับว่าข้ามีสัมพันธ์กับพระมเหสีฉางเอ๋อ แต่จะจับข้าก็คงไม่ง่ายหรอก”

เขายิ้มกว้าง ตอนนี้เขาตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก

จูปาเจี๋ยหลงเสน่ห์ฉางเอ๋อมานานแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเย้าแหย่เธอเมื่อพันปีก่อนและทำให้จักรพรรดิโฮ่วอี้ขังเขาไว้

แต่เขาก็จะยอมรับถ้าหากว่ามันทำให้เขาได้เกี่ยวข้องกับฉางเอ๋อไม่ว่าอย่างไรก็ตาม

ดังนั้นเมื่อหยางเจียนบอกว่าเขาแอบนัดพบกับฉางเอ๋อ จูปาเจี๋ยจึงไม่โกรธ แต่กลับตื่นเต้นดีใจแทน

จูปาเจี๋ยตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไรเขาจะยอมลงเรือลำเดียวกับฉางเอ๋อ หากว่าเขายืนกรานว่านัดพบกับเธอ ก็คงจะยิ่งทำให้เข้าใกล้เธอได้ง่ายขึ้น

จูปาเจี๋ยยกยิ้มเมื่อเขาคิดเรื่องนี้ ในใจเขาตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก

ขวับ

สายตาของหยางเจียนเฉียบคมราวสายฟ้า เขาต้องจูปาเจี๋ยเขม็ง “งั้นก็เป็นเจ้าจริง ๆ สินะ”

จากนั้นหยางเจียนก็กำกระบี่สองคมสามแฉกแน่น และเสียงเย็นชาของเขาก็ได้ยินดังไปทั่วทั้งปราสาท “จูปาเจี๋ย เจ้าสวะ! เจ้าล่อหลอกเทพธิดาฉางเอ๋อและสังหารจักรพรรดิโฮ่วอี้ เจ้าคนทรยศ เจ้าสมควรต้องโดนลงโทษ ในฐานะจักรพรรดิคนที่สามของทวีปโมอาน่าเหนือ ข้าขอสาบานต่อสวรรค์ว่าข้าจะสังหารจูปาเจี๋ยด้วยตัวเองเพื่อปลอบประโลมวิญญาณของจักรพรรดิองค์กรบนสวรรค์”

ขวับ

หยางเจียนยกกระบี่สองคมสามแฉกขึ้นมาช้า ๆ เพราะมันปล่อยรังสีที่รุนแรงออกมา เมฆฝนมารวมตัวกันกะทันหันบนท้องฟ้าเหนือเมืองหลวง ราวกับว่าจะเป็นวันสิ้นโลก

พลังของสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลางนั้นไม่มีใครเทียบเทียมได้

เมื่อเขาโกรธ ท้องฟ้าก็พลันเปลี่ยนสี