คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1804

อาวุธส่วนใหญ่เป็นระดับครามและระดับอินทนิล แดร์ริลไม่เห็นอาวุธมหาประลัยใด ๆ

ถึงอย่างนั้นแดร์ริลก็รู้สึกเวียนหัวและมึนงงหลังจากที่เห็นสมบัติพวกนี้ เขารู้สึกหวั่นเกรง

นี่เป็นห้องเก็บสมบัติของจักรพรรดิโฮ่วอี้จริง ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างในนี้จะทำให้ทั้งเก้าทวีปต้องตะลึงงันหากมีใครสักคนนำไปให้ผู้คนได้เห็น

หลังจากที่มึนงงไปประมาณสิบวินาที แดร์ริลรวบรวมสติของเขาและนึกได้ว่าทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่

‘ฉันมาที่นี่เพื่อเม็ดยามโนภาพ ทำไมฉันถึงต้องมาประหลาดใจกับสมบัติพวกนี้ด้วยล่ะเนี่ย? ไม่ว่าจะมีสมบัติมากมายแค่ไหน ก็ไม่มีอะไรที่จะเทียบกับเส้นผมแม้แต่เส้นเดียวของลิลี่ได้เลย’ เขาครุ่นคิด

แดร์ริลเดินเข้าไปอย่างรวดเร็วและเริ่มค้นหาท่ามกลางสมบัติกองมหึมา ในตอนแรกเขารู้สึกทึ่งกับสมบัติทั้งหมดตรงหน้าและการมองเห็นของเขาก็พร่ามัว และในไม่ช้า เขาก็สังเกตเห็นว่ามีเม็ดยาคล้ายไข่มุกเม็ดหนึ่งวางอยู่บนแท่นบูชาหยกอย่างประณีต มันมีขนาดเท่าไข่ มีความใส และส่องแสงหลากหลายสีสัน

‘ฉันเจอแล้ว!’ แดร์ริลดีใจพร้อมกับรีบคว้ามันมาไว้

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์กล่าวว่าเม็ดยาจะดึงดูดออร่าของท้องฟ้า มันจะเปล่งประกายและมีสีสัน นี่จะต้องใช่แน่นอน

เมื่อเขาหยิบเม็ดยามาได้แล้ว แดร์ริลรีบเก็บมันไว้กับตัว จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ สมบัติทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเขา และหัวใจของเขาก็เริ่มรู้สึกถึงความปรารถนา

'มันไม่ง่ายเลยที่จะเข้ามาในห้องเก็บมหาสมบัติได้ มันจะไม่เป็นการเสียเปล่าที่จะออกไปพร้อมกับแค่ยามโนภาพอย่างเดียวงั้นเหรอ? ก่อนหน้าที่ฉันจะมา ฉางเอ๋อเตือนฉันว่าอย่าแตะต้องสิ่งของอื่น ๆ ฉันจะเป็นคนที่แย่มากถ้าหากฉันผิดสัญญาที่ให้ไว้’

ตอนนี้แดร์ริลกำลังยืนเถียงกับตัวเอง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และได้ตัดสินใจแล้ว

‘มีสมบัติมากมายมหาศาลอยู่ที่นี่ ฉันคงเอามันไปทั้งหมดไม่ได้ คงจะไม่เป็นไรหรอกมั้งถ้าฉันจะเอาไปแค่หนึ่งหรือสองชิ้น เพราะยังไงซะจักรพรรดิโฮ่วอี้ก็สิ้นพระชนม์ไปแล้ว ส่วนฉางเอ๋อแทบจะดูแลตัวเองไม่ได้ เธอทำอะไรฉันไม่ได้หรอก’