คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1912

”แดร์ริล ดาร์บี้”

ในที่สุดวอลเตอร์ก็ได้สติ เขามองแดร์ริลอย่างตกตะลึงและมีโทสะ “งั้นนายก็เป็นประมุขสำนักประตูสุราลัย เราไม่ได้มีเรื่องอะไรขัดแย้งกัน ทำไมนายถึงมาตบฉัน?”

วอลเตอร์กวาดตามองโดยรอบและตะโกน “ถึงแม้นายจะเป็นวีรบุรุษของจักรวาลโลก ก็จะเที่ยวมาตบคนอื่นไม่ได้ ไร้เหตุผลนัก” ชายคนนี้พูดราวกับว่าตัวเองนั้นมีคุณธรรมหนักหนา

โอ้

ฝูงชนต่างก็พากับโต้เถียงอย่างร้อนแรง

“ที่จริงหัวหน้าวอลเตอร์ก็พูดไม่ผิดนะ”

“เขาเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัยแล้วมาเที่ยวตบคนธรรมดา นี่มันถือว่าเป็นการรังแกกันหรือเปล่า?”

“เขาทำอะไรตามใจตัวเองแค่นั้นแหละ ไม่สนขื่อสนแปอะไร”

พวกเขายังคงวิจารณ์แดร์ริล แม้ว่าเขาจะทำประโยชน์มากมายให้กับจักรวาลโลกและสมควรได้รับการนับถือ แต่ว่าเขาก็ผิดที่ไปตบวอลเตอร์โดยไม่มีสาเหตุ

“ทำไมฉันถึงตบนายน่ะเหรอ?” แดร์ริลแค่นเสียง “วอลเตอร์ ฮาร์ต ในฐานะประธานของบริษัทบันเทิง นายใช้อำนาจของตัวเองข่มเหงดาราหญิง นายข่มขู่ว่าจะทำลายอาชีพการงานพวกเธอหากว่าไม่ทำอย่างที่นายต้องการ นายมันเป็นไอ้สวะ ไม่คิดว่าตัวเองสมควรโดนตบหรือไง?”

โอ้

ฝูงชนฮือฮาขึ้นมาอีกครั้ง หลายคนต่างก็มองจีเซลล์และลาน่าที่ยืนอยู่หลังแดร์ริล พวกเขาตระหนักบางอย่างได้

ดูเหมือนว่าแดร์ริลจะมาเพื่อจีเซลล์และลาน่า

“ฉัน-”

วอลเตอร์หน้าแดงก่ำ เขาอ้าปากจะพูดแต่ว่าไม่รู้จะพูดอะไร

เขารู้ว่าตัวเองนั้นทำผิด