คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1928

เมแกนสูดหายใจหนักหน่วงและครุ่นคิด

การจัดการกับลิลี่คงเป็นเรื่องยากหากว่ามีซู่หรงและดีไวน์ ฟาร์มเมอร์อยู่ข้างกายหล่อน เมแกนกัดริมฝีปากและสั่งแฟนนี่ “แฟนนี่ไปเตรียมของขวัญก่อนที่จะไปเมืองหยุนโจว เชิญลิลี่ ดีไวน์ ฟาร์มเมอร์ และซู่หรงมาที่เขาง้อไบ๊ จำไว้ว่าท่าทีต้องจริงใจ เธอต้องให้พวกเขามาที่นี่ให้ได้ไม่ว่าจะยังไง เข้าใจไหม?”

เมแกนตัดสินใจว่าจะเอาตัวลิลี่ ซู่หรงและดีไวน์ ฟาร์มเมอร์มาที่เขาง้อไบ๊ก่อน เธอก็จะมีวิธีจัดการกับพวกเขาเมื่อพวกเขาก้าวเท้าเข้ามาอยู่ในถิ่นของเธอ

“เข้าใจแล้วค่ะ”

แฟนนี่ยิ้มและพยักหน้า “ศิษย์พี่หญิงไม่ต้องเป็นห่วง ฉันรู้ว่าจะต้องทำยังไง ฉันจะพาตัวลิลี่และคนอื่น ๆ มาไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่”

ขณะเดียวกันที่ชายแดนเวสต์ริงตัน

ด้านล่างภูเขาที่อยู่ใต้หน้าผา

“โอ่…”

โดน็อกตกหน้าผาลงมาและรู้สึกได้ว่าความเร็วของการร่วงหล่นของตนนั้นเร็วขึ้นและเร็วขึ้นเรื่อย ๆ จากเสียงของลมที่ได้ยิน เมื่อรู้ตัวว่าจวนเจียนจะกระแทกพื้นโดน็อกก็กัดฟันแน่นก่อนที่จะเหวี่ยงขวานแยกนภาเข้ากับผนัง

ฉัวะ

ขวานแยกนภานั้นคมมากจนสามารถตัดแยกหน้าผาออกเป็นรอยแยกได้ก่อนที่จะค่อย ๆ ลดความเร็วในการร่วงหล่นของเขาลง

ดึง

แม้จะเป็นเช่นนั้น แต่แรงกระแทกเมื่อร่างตกลงมากระทบพื้นก็หนักหนาสาหัสจนโดน็อกกระเด็นไปหลายก้าวและรังสีในตัวสั่นไหวทำให้เขาต้องกระอักเลือดออกมาหลายคำ

โดน็อกนั้นบาดเจ็บรุนแรงอยู่แล้ว ตอนนี้เขาไม่สามารถจะทนบาดแผลอีกต่อไปได้ ภาพเบื้องหน้าของเขาดำมืดก่อนที่สติจะดับวูบไป

ตึก ตึก ตึก

มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาจากป่าใกล้เคียงและมีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นและเดินเข้ามาหาโดน็อก

คนผู้นั้นร่างสูงสวมใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว เขาดูเป็นผู้ทรงภูมิ สง่าและหล่อเหลา เขาก็คือผู้อาวุโสของหุบเขาลืมเลือน เจมส์ แคนท์

ที่จริงแล้วสถานที่ซึ่งโดน็อกตกลงมานั้นไม่ไกลจากหุบเขาลืมเลือนเท่าไรนัก วันนั้นเจมส์ออกมาเดินเล่นและก็บังเอิญมาเจอโดน็อกพอดี