คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2003

เมแกนวางยาเอร่าและเกือบทำให้เธอต้องโดนข่มเหง เมแกนนั้นเจ้าเล่ห์ชั่วร้าย มีความตายของเธอเท่านั้นที่จะผ่อนความเกลียดชังในใจแอมโบรสได้

เมแกนตัวสั่นเมื่อเธอรู้สึกได้ถึงโทสะของเด็กหนุ่ม เธอร้อนใจมาก

ฟู่

เมแกนสูดหายใจเข้าลึก เธอหัวเราะเบา ๆ และถอนใจ “ฝ่าพระบาท ความหมกมุ่นที่หม่อมฉันมีต่อแดร์ริลนั้นมากเกินไป ทำให้หม่อมฉันทำเรื่องเลวร้ายมากมาย หม่อมฉันต้องขอประทานอภัยพระองค์ และศิษย์น้องเอร่า หากว่าอยากลงโทษหม่อมฉันก็ทำได้เลย”

สองวันที่ผ่านมาเมแกนเข้าใจแล้วว่าเธอทำผิดไปแค่ไหน เธอนั้นแค่อยากไถ่โทษความผิดของตนเท่านั้น

เมแกนตัดสินใจว่า จะไม่ปฏิเสธการลงโทษใดที่แอมโบรสจะลงมือ เธอเพียงหวังว่า แดร์ริลจะได้เห็นและให้อภัยเธอในที่สุด

หืม?

แอมโบรสนิ่วหน้าให้กับความจริงใจของเมแกน จากนั้นเขาก็แค่นเสียงหยัน “เธอยอมรับผิดตรง ๆ แบบนี้มันไม่เหมือนเธอเลยนะ เมแกน”

จากนั้นแอมโบรสก็มองเอร่า “น้องสาว เธอคิดว่าเราควรจัดการหล่อนยังไง?”

เอ่อ…

เอร่ากัดริมฝีปากเบา ๆ เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนบอกว่า “พี่ตัดสินใจได้เลย”

เอร่าอยากจะฆ่าเมแกนซะเมื่อคิดถึงว่า หญิงคนนี้วางยาเธอ และเกือบทำให้เธอต้องเสียความบริสุทธิ์ แต่เธอก็ใจอ่อนเมื่อได้เห็นว่า หล่อนดูสิ้นหวังแค่ไหน

ที่สำคัญเอร่ารู้ว่า แอมโบรสต้องไม่ปล่อยเมแกนไปง่าย ๆ แน่ ดังนั้นเธอจึงปล่อยให้เขาตัดสินใจ

แอมโบรสพยักหน้า จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นและพูดว่า “ลากเมแกนออกไปตัดหัวซะ” น้ำเสียงเขาหนักแน่นไม่ลังเล

ฮือฮา

ทหารสองสามนายเดินมาด้านหน้า และลากเมแกนออกจากรถนักโทษ

เมแกนสั่นเทิ้ม ใบหน้างามของเธอซีดเผือด

นี่คือชะตาของเธอเหรอ?

แต่เธอก็ทำเรื่องเลวร้ายมามากมาย ดังนั้นเมื่อต้องลงเอยแบบนี้เธอเองก็โทษใครไม่ได้

เมแกนมองแดร์ริล ดวงตาเธอเต็มไปด้วยความอาวรณ์

หากว่าเธอตาย เธอก็คงไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว

เมแกนไม่กลัวความตายเพราะเธอเตรียมใจไว้แล้ว แต่เธอไม่อาจตัดใจจากแดร์ริลได้