คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2004

”แดร์ริล หุบปาก” แอมโบรสระเบิดอารมณ์ เขาจ้องแดร์ริลและบอกว่า “ฉันจะบอกอีกครั้ง อย่ามาเรียกชื่อฉันอีก อีกอย่างนายไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นที่นี่”

แอมโบรสมีความแค้นกับแดร์ริลอยู่แล้ว เขานั้นยิ่งโมโหเมื่อพ่อของเขาอยากช่วยเมแกน

“เอาเถอะ” แดร์ริลใจสลาย เขายิ้มขื่นและบอกว่า “ฝ่าพระบาท การกระทำผิดของเมแกนนั้นไม่ถึงโทษตาย ได้โปรดพิจารณาใหม่ด้วย”

การที่ลูกไม่อยากรับเป็นพ่อนั้นก็เรื่องหนึ่ง แต่ว่าก็การที่ลูกทำเหมือนพ่อเป็นศัตรูมันก็อีกเรื่อง ไม่มีใครรู้สึกดีกับเรื่องแบบนี้แน่

สีหน้าแอมโบรสเย็นชา เขาไม่ตอบอะไร

“พี่ชาย”

เอร่าเดินออกมาและดึงแขนแอมโบรส เธอพูดเบา ๆ “เมแกนอาจจะโหดร้าย แต่เธอไม่จำเป็นต้องตาย ทำไมพี่ไม่ฟังพ่อล่ะ? เรายึดอำนาจเธอเป็นการลงโทษ แบบนั้นอนาคตเธอก็จะทำเรื่องเลวร้ายไม่ได้อีก”

เอร่าไม่ได้สนใจเรื่องการลงโทษเมแกน เธอแค่ไม่อยากเห็นพ่อและพี่ชายต้องขัดแย้งกันรุนแรงแบบนี้

แต่แอมโบรสขัดเธอก่อน

“เอร่า” แอมโบรสนั้นโมโหจนเกือบตะโกนออกมา “แดร์ริลอาจจะอยากช่วยเมแกนแต่ทำไมเธอถึงออกหน้าขอร้องแทนหล่อนด้วยล่ะ? เธอจำไม่ได้เหรอว่าหล่อนทำอะไรกับเราไว้? เราไม่ควรจะอภัยให้หล่อนด้วยซ้ำถึงหล่อนต้องตายเป็นพันเป็นหมื่นครั้งก็ตาม”

“ฉัน”

เอร่ากัดริมฝีปาก เธอพูดไม่ออก

จากนั้นแอมโบรสก็จ้องแดร์ริล เขาแค่นเสียงว่า “นายไม่อยากให้เธอตายสินะ? แต่ฉันจะไม่ทำอย่างที่นายต้องการหรอก ฉันอยากให้เธอตาย”

แม่ของเขาเป็นคนใจดี แต่แดร์ริลก็ไม่เคยใส่ใจเธอมากกว่าสิบปี

เมแกนเป็นผู้หญิงชั่วร้าย แต่เขากับออกหน้าปกป้องเธอ

ทำไมกัน? แดร์ริลรังแกแม่เขาเพราะว่าเธอเป็นคนใจดีเหรอ? เธอสมควรเจอกับเรื่องที่เธอต้องเสียเวลากว่าสิบปีไปกับแดร์ริลเหรอ?

แอมโบรสยิ่งโมโหเมื่อเขาคิดเรื่องนี้ เขาคำราม “ขุดหลุมแล้วก็ฝังเมแกนลงไปซะ”

ตอนแรกแอมโบรสอยากฆ่าเมแกนโดยเร็วแต่ความเกลียดชังในใจของเขาเพิ่มขึ้นเมื่อแดร์ริลก้าวเข้ามาขวางเขา

อะไรนะ?

ทุกคนต่างก็ตกใจเมื่อได้ยินเช่นนี้

แดร์ริลสะท้าน เขาตาเบิกกว้างมองแอมโบรส เขาทั้งตกใจและโมโหไปพร้อมกัน

เด็กคนนี้เป็นอะไรกัน? ทำไมถึงทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรแบบนี้?