คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 218

จีเซลล์เองก็เป็นห่วงมาก ๆ เช่นกัน เธอกัดริมฝีปากของเธอแล้วกล่าวอย่างแผ่วเบา "พี่ชายแดร์ริล มันไม่เป็นไรหรอก"

แดร์ริลยิ้มให้เธอ "ไม่ต้องห่วง เราไม่ได้ทำอะไร แค่พูดคุยกัน เราจะไม่สู้กันหรอก"

"แดร์ริล ฟังฉัน อย่าไปนะ" ลาน่าแนะนำเสียงเบา

บอดี้การ์ดสองคนนั้นสูงประมาณสองเมตรได้! แดร์ริลจะจบไม่สวยหากเขาเข้าไปในห้องน้ำ

"ฟังนะ ฉันไม่อนุญาตให้คุณเข้าไปในนั้น ได้ยินฉันไหม?" ลาน่าพยายามโน้มน้าวเขาต่อไป

"ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง" แดร์ริลเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างมั่นใจ

เมื่อพวกเธอรู้แล้วว่าพวกเธอหยุดเขาไม่ได้ จีเซลล์และลาน่าจึงจ้องกันเองด้วยความเป็นห่วง

แดร์ริลมาถึงห้องน้ำ เขาเห็นดาลตันและบอดี้การ์ดทั้งสองทันทีที่เขาเข้ามา

ดาลตันเข้ามาหาเขา "ไอ้หนู ยังมีเวลาให้แกคุกเข่าขอโทษในสิ่งที่แกทำผิดไป"

ดาลตันคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้ต้องต้องการยอมรับความผิดของเขา หากเขายังมีสมองอยู่บ้าง

ยังไงก็ตาม เขาคิดผิดแบบสุด ๆ กับเรื่องนั้น

แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ แล้วเดินไปที่โถปัสสาวะ เขารูปซิปกางเกงลงละปัสสาวะออกมาพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงไม่เร่งรีบ "การขอโทษเป็นสิ่งที่ต้องทำ แต่มันควรเป็นแกที่ต้องขอโทษ ไม่ใช่ฉัน"

"ไอ้เ-ี้ยสารเลว! จัดการมัน!"

ดาลตันโกรธเกรี้ยวเมื่อได้ยินคำพูดของแดร์ริล

บอดี้การ์ดของเขาบุกเข้าไปพร้อมกำปั้นทันทีที่เขาได้ยินคำสั่ง

แดร์ริลเพลิดเพลินใจมากทีเดียว

'พวกเขาถูกจ้างเป็นบอดี้การ์ดด้วยทักษะแค่นี้ได้ยังไง? ส่วนสูงของพวกนี้ไร้ค่าไปเลย เคลื่อนไหวช้าชะมัด'

แดร์ริลยืดขาออก และนั่นทำให้ทั้งแซมและเลียมสะดุดล้มลงไปบนพื้นลื่น ๆ!

ทั้งสองคนล้มชนดาลตัน

"โอ๊ย!"

ดาลตัน ผู้มีน้ำหนักเกินมาตรฐานไปมากโข เขาไม่มีขาที่ว่องไวนัก เขาหลบลูกน้องทั้งสองของเขาเองไม่พ้น ดังนั้น เขาจึงล้มไปพร้อมทั้งสองด้วย