คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 251

'ผู้หญิงพวกนี้เป็นอะไรนักหนา? แค่ฉันมีเม็ดยาเทวะ เลยหมายความว่าฉันขโมยมันมางั้นเหรอ?' แดร์ริลคิดในใจแต่เขาก็ยังเงียบไว้

ซาอูลสูดหายใจเข้าไปเต็มปอด แด๊กซ์ ปู่เห็นได้เลยว่าเพื่อนของแกปฏิบัติกับแกอย่างดีมาก ถึงกับมอบยาที่หายากนี้ให้ ฮ่าฮ่า! รีบกินมันเข้าไปเลย"

ดวงตาของเขาเรืองรองด้วยความจริงใจ แม้ว่าเขาจะอยากได้ยานี้เป็นของตัวเองก็ตาม หากซาอูลได้รับเม็ดยาเทวะในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้า เขาจะกลายเป็นปรมาจารย์ยุทธ! นั่นเป็นระดับที่สูงที่สุดที่จะไปถึงได้

ยังไงก็ตาม แด๊กซ์นั้นเป็นหัวหน้าตระกูลของตระกูลแซนเดอร์ส และอนาคตของตระกูลขึ้นอยู่กับเขา มันสมเหตุสมผลมากกว่าในการให้แด๊กซ์ใช้ยานั้น

"คุณปู่ คุณปู่ติดอยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้ามาหลายปีแล้ว ได้โปรด ใช้มันเถอะครับ ผมกำลังจะเข้าสถาบันหกวิถีในอีกไม่นาน ผมจะหาโอกาสให้ได้มันมาในอนาคตเอง" แด๊กซ์หัวเราะ

"ไม่มีทาง แกกินมันเถอะ ปู่แก่แล้ว มันไม่ได้มีความหมายอะไรนักไม่ว่าปู่จะทะลวงระดับหรือไม่ แกยังเหลือเวลาอีกมาก แกจะต้องเจออันตรายมากกว่าปู่ ยานั่นจะดีกับแก ฟังปู่แล้วกินมันซะ" ซาอูลปฏิเสธ

เขาตัดสินใจแล้วว่าจะให้แด๊กซ์ได้มันไป ไม่ว่าเขาจะต้องการมันแค่ไหนก็ตาม เขารู้ว่าเขาต้องมีเหตุผลในการเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตระกูล

"ไม่ครับ ได้โปรด คุณปู่ คุณปู่เอามันไปเถอะ"

"อะไร? นี่แกปีกกล้าขาแข็งพอจนไม่ฟังปู่แล้วงั้นเหรอ?"

จากนั้น ทั้งสองก็เกือบจะตีกันเพื่อประโยชน์ของอีกฝ่าย

"หยุดทะเลาะกันเถอะครับ ผมมีอีกเม็ด" แดร์ริลขัดทั้งสองด้วยรอยยิ้มแล้วนำเม็ดยาเทวะอีกเม็ดออกมาจากกระเป๋า

'หา? อีกเม็ด?' ทุกคนคิด

ทันใดนั้น ทั้งห้องอาหารก็เงียบลงอีกครั้ง แม้แเต่เดซี่และแดฟนียังต้องมองแดร์ริลอีกครั้งด้วยความไม่เชื่อ

เม็ดยาเทวะเป็นยาที่ล้ำค่าที่สุดในยุทธจักร

แดร์ริลยิ้มแล้วจ้องไปที่เขาก่อนจะส่งยาให้แด๊กซื "เอาล่ะ คนละเม็ดนะ รีบกินมันเข้าไปได้แล้ว"

"แดร์ริล นาย..." แด๊กซ์พูดไม่ออกด้วยความตื่นเต้น โดยไม่ลังเล เขากลืนยาลงไป