คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 256

ทั้งห้องเรียนฮือฮากันใหญ่โตหลังจากอาจารย์ได้แนะนำตัว เหล่านักเรียนชายมีความสุข ไม่เพียงพวกเขาจะโชคดีได้อยู่ในห้องเรียนเดียวกับเซอร์ซี นิวแมน แต่พวกเขายังไดด้มีอาจารย์ที่งดงามด้วย

"มิสแคทเธอรีน คุณสวยมาก คุณมีแฟนหนุ่มไหม?" มีเสียงถามมาจากแถวหลัง

นักเรียนชายมากมายพยายามจะพูดออกมาเพื่อจีบแคทเธอรีน โดยเฉพาะเหล่าเด็กที่ร่ำรวยทั้งหลายที่มักจะคว้าตัวสาวเมื่อไหร่ก็ได้ที่พวกเขาต้องการ ชายที่พูดมาจากแถวหลังคือไรอัน นิโคลัส ตระกูลของเขาเปิดซูเปอร์มาร์เก็ตหลายสาขาในเมืองตงไห่

แคทเธอรีน ผู้ซึ่งอยู่บนโพเดียม ยกมือของเธอชี้ไปที่ไรอัน "เธอ ยืนขึ้น"

ไรอันยืนขึ้นพร้อมแสยะยิ้ม เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรจะเกิดขึ้น

แคทเธอรีนเดินไปหาเขาพร้อมไม้ในมือ เธอหยุดอยู่ที่หน้าเขา แล้วถามอย่างเย็นชา "เธอเคยไปโรงเรียนรึเปล่า? มีใครบอกเธอไหมว่าให้เคารพอาจารย์ของเธอ?"

เมื่อเห็นสายตาของเธอ ไรอันเริ่มตื่นตระหนก "ผม..."

ผัวะ!

ก่อนที่เขาจะกล่าวจบประโยค แคทเธอรีนก็ฟาดหัวของเขา

เสียงหวดดังฟังชัด ทุกคนต่างตกใจ! มันดูเป็นการฟาดที่รุนแรง และไฟในห้องเรียนก็กะพริบเล็กน้อยเนื่องจากคลื่นสั่นสะเทือนของการฟาดนั้น

"อย่าได้กล้าทำหน้าแบบนั้นอีก เข้าใจไหม?" แคทเธอรีนเอ่ยเตือน

เธอกล่าวพร้อมกับมีแรงไร้สภาพปลดปล่อยออกมาสนามพลังของเธอ คลื่นกระแทกระเบิดออกอย่างรุนแรงเมื่อเธอกล่าว!

'หือ? เธออยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นหนึ่ง?' ทุกคนคิด

ทุกคนรู้สึกถึงระดับพลังของเธอทันที และทั้งห้องก็พลันเงียบลง ทุกคนถึงกับกลั้นหายใจด้วยความกลัว โดยเฉพาะไรอัน เขายืนแข็งค้าง เขาเป็นหนึ่งในเด็กผู้ร่ำรวย และเขาก็มักได้สาว ๆ มาครอบครอง แต่นี่เป็นครั้งแรก! หญิงสาวผู้งดงามคนนี้อยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นหนึ่ง ด้วยความสามารถของเธอ เธอสามารถฆ่าไรอันได้อย่างง่ายดายด้วยนิ้วเดียว

ในขณะเดียวกัน แดร์ริลลอบกลืนน้ำลายด้วยความกลัว เขาบอกได้เลยว่าครูใหญ่ของสถาบันนี้ต้องเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดของที่สุด

'เวรเอ๊ย ฉันจะขโมยของยังไงล่ะเนี่ย? เขาต้องฆ่าฉันทันทีแน่' เขาคิด

ด้วยความคิดนั้น แดร์ริลก็ดูท้อแท้ลง

"เธอ ออกไปข้างนอกแล้วยืนที่ประตู!" แคทเธอรีนสั่ง

ไรอันไม่กล้าส่งเสียงในขณะที่เขาจับหัวที่ปูดบวมด้วยความเจ็บปวดแล้วเดินไปยืนข้างประตู

จากนั้น ทุกคนในห้องเรียนก็ดูกลัว ใครจะไปกล้าพูดกับอาจารย์ที่เข้มงวดแบบนี้?

เธอเดินลงจากโพเดียมแล้วมองไปรอบห้อง "มีอีกอย่างหนึ่ง นักเรียนที่สู้กันที่ล็อบบี้ก่อนหน้านี้ ยืนขึ้น"

ทั้งห้องเรียนเงียบกริบ บางคนลอบมองไปที่แด๊กซ์ ทุกคนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างแด๊กซ์และเคนท์ก่อนหน้านี้

ยังไงก็ตาม แด๊กซ์ยังคงสงบ ใครจะไปอยากยอมรับมันหลังจากเห็นซึ่งที่เกิดขึ้นในห้อง?

"งั้น เธอก็ไม่ยอมแสดงตัวสินะ?" แคทเธอรีนชี้ไปที่แดร์ริลและแด๊กซ์ "เธอสองคน คิดว่าพวกเธอจะหนีเรื่องนี้ได้งั้นเหรอ? ยืนขึ้น"

"เวรเอ๊ย" แด๊กซ์ลอบสบถ ถึงแม้ว่าใบหน้าของเขาจะดูสงบนิ่งเมื่อยืนขึ้นก็ตาม แดร์ริลเองก็ยืนขึ้นข้างเขา

"เธอคือแด๊กซ์ แซนเดอร์ส ใช่ไหม? ตระกูลของเธอมีชื่อเสียงไม่น้อยในเมืองตงไห่ ปู่ของเธอ ซาอูล แซนเดอร์ส หลายปีก่อน เขาสร้างตระกูลจากไม่มีอะไรด้วยมือสองข้างของเขาจนประสบความสำเร็จ วันนี้ ตระกูลแซนเดอร์สจึงทำได้ทุกอย่างที่พวกเขาต้องการในเมืองตงไห่ และไม่มีใครกล้าท้าทายเธอ ฉันพูดถูกไหม?" แคทเธอรีนกล่าว

'ทำไมเธอถึงรู้มากนัก?' ทั้งห้องคิด

ในทันใดนั้น ทุกคนก็สูดหายใจอย่างหนาวเย็น ใบหน้าพวกเขาตกใจ แม้แต่แด๊กซ์ยังมองแคทเธอรีนอย่างว่างเปล่าด้วยความแปลกใจ

'ทำไมเธอรู้เรื่องของฉันเยอะขนาดนั้น?' แด๊กซ์คิด

แคทเธอรีนกล่าวต่อ "ฉันจะบอกเธอให้ ฉันศึกษาพวกเธอทุกคนมาก่อนที่สถาบันจะเปิด และฉันรู้ดีว่าพวกเธอเป็นใคร หัวหน้าของทุกชั้นเรียนล้วนมีรายงานเบื้องหลังของนักเรียนทุกคนอย่างชัดเจน ฉันจะบอกเธอให้ ไม่สำคัญว่าตระกูลของเธอจะยิ่งใหญ่หรือทรงพลังแค่ไหน แต่ที่นี่คือสถานที่เรียน และพวกเธอต้องประพฤติตัวให้ดี!"

เมื่อแคทเธอรีนกล่าว สายตาของเธอก็ไปหยุดที่แดร์ริล "เธอ! แดร์ริล ดาร์บี้! ลูกเขยของตระกูลลินดัน เธอแต่งงานเข้ากับตระกูลลินดันเมื่อสามปีก่อน แต่เธอไม่ได้ทำอะไรเลย พ่อแม่ของเธอก็อยู่ในชนบท ฉันพูดถูกไหม?"

ฮ่าฮ่าฮ่า!

ทั้งห้องพลันเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ