คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 291

แดร์ริลหัวเราะแล้วเหลือบมองหมอดู "ผมไม่สนใจ"

"ไม่นะ คุณผู้ชาย!" หมอดูตะโกนด้วยความตื่นตระหนก เคนท์ลอบสั่งให้เขาขวางแดร์ริลไว้ เขาคว้ามือของแดร์ริลแล้วแกล้งตรวจดูลายมือของเขา "คุณมีชะตาที่แน่มาก ๆ รอคุณอยู่นะสหาย"

"ใช่ ท่านพูดถูก ชีวิตเขามันยากลำบากจริง ๆ นั่นแหละ!" เคนท์ระเบิดหัวเราะแล้วตะโกน "ทุกคน! หมอดูท่านนี้แม่นมากจริง ๆ !"

"ฉันไม่สนใจการดูดวง ปล่อยฉัน" แดร์ริลหงุดหงิด

หมอดูยังคงไม่หยุด "ไม่นะ สหาย มันเป็นโชคชะตาที่พวกเราได้พบกัน ดังนั้นฉันต้องดูดวงของคุณ ฉันเห็นได้ว่าเธอนั้นใช้ชีวิตอยู่ภายใต้การปกป้องของคนอื่นในฐานะลูกเขยบ้านคนอื่นมาตลอดชีวิต"

ฮ่าฮ่าฮ่า!

'เขาเป็นลูกเขยบ้านคนอื่นมาตลอดชีวิต!'

ฝูงชนรอบข้างระเบิดหัวเราะเมื่อพวกเขาได้ยิน

เคนท์ตบไหล่ของแดร์ริลแล้วถอนหายใจ เขาแกล้งทำเป็นเจ็บปวด "นายได้ยินไหม? หมอดูบอกว่านายเป็นได้แค่ลูกเขยบ้านคนอื่น มันเป็นโชคชะตา ฉันล่ะรู้สึกเสียใจกับนายจริง ๆ"

เมแกนยิ้มไม่ออก เธอกัดริมฝีปากของเธอด้วยความเห็นอกเห็นใจ

'ชะตาของแดร์ริลน่าสงสารขนาดนี้เลยเหรอ? ขนาดหมอดูยังบอกว่าเขาจะต้องเป็นลูกเขยบ้านคนอื่นไปตลอดทั้งชีวิต!'

แดร์ริลยิ้มในขณะที่เขาต้องหมอดู เขาสังเกตเห็นว่าหนวดของหมอดูมันดูแปลก ๆ เหมือนมันถูกแปะอยู่กับใบหน้าของเขา

"แดร์ริล อย่าอารมณ์เสียไปเลย..." เมแกนกระซิบ

เธอเชื่อคำพูดของหมอดูหมดใจเพราะเขาดูดวงเธอถูก

แดร์ริลขัดเมแกนด้วยเสียงหัสเราะคิดคัก "เมแกน นี่คุณเชื่ออะไรแบบบนี้จริงเหรอ? มันโกหกตอแ-ลทั้งเพ"

'พวกมิจฉาชีพสมัยนี้หน้าด้านแบบนี้กันหมดเลยรึไง?'

เมแกนตื่นตระหนกหลังจากได้ยินที่แดร์ริลพูด เธอดึงแขนของเขาแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง "แดร์ริล เขาเป็นของจริง เขาเพิ่งอ่านดวงของฉันไป และมันก็ถูก"

เคนท์เผยรอยยิ้มอันชั่วร้ายให้แดร์ริล เขาอดความอยากกลั่นแกล้งไม่ได้เลย "แดร์ริล มันไม่เป็นไรหรอกที่จะอารมณ์เสีย นายจะปฏิเสธคำพูดของเขาก็ได้ถ้านายต้องการ แต่นายไปสงสัยเขาได้ยังไง? นายมีเหตุผลอะไรไปบอกว่าหมอดูคนนี้หลอกลวง?"

'แดร์ริล ไอ้บัดซบ' นี่เป็นโอกาสอันหายากที่เคนท์จะได้ทำให้แดร์ริลอับอาย

หมอดูลูบเคราของเขาแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่เร่งรีบ "ฉันถูกลิขิตและมีพรสววรค์ในทักษะการทำนาย ฉันไม่เคยโกหก คุณนี่น่าขันจริง ๆ ที่บอกว่าฉันเป็นคนหลอกลวง"

'นี่เขายังเสแสร้งอยู่อีกเหรอ?'

แดร์ริลเริ่มสนุก "โอ้ งั้นเหรอ?" เขาตอบ "งั้นนายดูดวงของเมแกนให้เราดูหน่อยเป็นไง?"

ศาสตร์พยากรณ์แห่งหยินหยางนั้นมีเทคนิคการทะนายดวงชะตาประกอบด้วย นอกเหนือจากเรื่องฮวงจุ้ย ดังนั้นแดร์ริลจึงพอรู้พื้นฐานอยู่บ้าง

หมอดูจ้องเมแกนแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงสงบ "คุณผู้หญิงคนนี้มีธาตุโลหะ ซึ่งไม่ถูกกับธาตุไม้..."

แล้วเขาก็ตะโกนขึ้นมากะทันกัน "โอ้ ไม่นะ! ธาตุของแดร์ริลคือไม้! คุณแคสเทลโล คุณต้องอยู่ให้ห่างจากเขานับจากนี้ไป!"

หือ? พวกเขามีธาตุที่ไม่ถูกกัน? เมแกนพลันถอนหลังไปตามสัญชาตญาณ

เคนท์คว้าโอกาสนี้ในการเดินไปจับมือของเมแกน "เมก เธอได้ยินไหม? จำไว้ว่าต้องอยู่ให้ห่างจากลูกเขยบ้านคนอื่นนั่น!"

แดร์ริลหัวเราะในขณธที่จ้องหมอดู "นายพูดถูกครึ่งหนึ่ง ธาตุของเมแกนคือโลหะ แต่หลังจากนั้นนายผิดหมด สัญลักษณ์กระจกแปดด้านของเมแกนคือภูเขา ธาตุของฉันคือไม้ แต่สัญลักษณ์กระจกแปดด้านของฉันก็เป็นภูเขาเหมือนกัน"

แดร์ริลอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยด้วยสายตาดูแคลน "พวกเราล้วนเป็นภูเขา บอกฉันที มันจะไม่ถูกกันได้ยังไง?"

อะไรเนี่ย? คำพูดของเขาเข้าใจยากเกินไป! ทั้งฝูงชนล้วนแปลกใจ

ร่างของหมอดูแข็.ค้าง เหงื่อเย็น ๆ ไหลออกมาจากหน้าผาก เคนท์จ้างเขามาแสดงเป็นหมอดูเพื่อหลอกเมแกน

'ทำไมลูกเขยบ้านคนอื่นนี่ถึงได้เชี่ยวชาญนัก?'

ใบหน้าของเมแกนมีความตกใจ "แดร์ริล นายก็ดูดวงได้เหรอ?"

เธอรู้ว่าแดร์ริลนั้นมีความรู้เรื่องฮวงจุ้ยและวัตถุโบราณ แต่เขารู้เรื่องการดูดวงด้วย?

ชายคนนี้เต็มไปด้วยเรื่องน่าแปลกใจ

แดร์ริลยังคงรอยยิ้มบางเบา "นิดหน่อย"

เคนท์สติแตกโดยสมบูณณ์ ในเมื่อเขาจะขอเมแกนแต่งงาน เขาจะปล่อยให้แดร์ริลมาพังแผนของเขาไม่ได้!

เขาจ้องไปที่หมอดู ส่งสัญญาณบอกให้เขาแสดงต่อไป

หมอดูรีบแสดงต่อ "คุณดาร์บี้ ฉันตรวจเห็นได้ว่าคุณมีโชคที่เลวร้ายด้วย ใครก็ตามที่เข้าใกล้คุณต้องเผชิญความอับโชค ภรรยาและเพื่อนของคุณก็ต้องจมอยู่ในความอับเฉา"

"แกว่ายังไงนะ?" รอยยิ้มบนใบหน้าของแดร์ริลหายไป นำเสียงเสียงของเขาเย็นยะเยือก

หมอนี่ล้ำเส้นมากไป

"คุณ..."

เสียงของหมอดูสั่นเครือ เขารู้สึกกลัวสายตาของแดร์ริล

"ฉันบอกว่าคุณโชคร้าย—"

"ให้ฉันดูดวงให้แกด้วยเป็นไง?" แดร์ริลโพล่งออกมา ขัดเขา "หายนะกำลังรอแกอยู่ในวันนี้"

หายนะ?

หมอดูร่างแข็งค้าง เขาจ้องมองแดร์ริลอย่างว่างเปล่า "หายนะอะไร?"