คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 33

เฟบี้หัวเราะออกมาและกล่าว "อ้อ แหงล่ะ นายมีจ่ายสินะ!"

เธอขยับไปอยู่ข้างลิลี่แล้วกล่าว "พี่สาวลิลี่ บอกฉันหน่อย ไอ้คนไร้ประโยชน์นี่รู้ว่าน้าซาแมนธากำลังแนะนำแฟนใหม่ให้เธอ เขาเลยแอบตามเธอมาเพื่อขอเงินค่าชดเชยสำหรับการเลิกกันรึเปล่า?"

เธอให้เงินเขาซื้อรถหรือเปล่า?

แดร์ริลแทบหลุดขำออกมา เขาเนี่ยนะขอเงินค่าชดเชยจากเธอ? เธอคนเดียวนั่นแหละที่คิดแบบนั้น

ลิลี่ทนไม่ได้อีกต่อไป เธอดึงมือเฟบี้เบาๆแล้วกล่าว "อย่าพูดแบบนั้น! เขาไม่ได้ขอเงินจากฉันสักหน่อย"

เฟบี้ตอบกลับลิลี่ทันที "ทำไมฉันจะพูดไม่ได้? ต่อให้เขาไม่ได้ขอเงินจากเธอ ฉันก็ยังคิดว่ามันไม่ยุติธรรมกับเธออยู่ดี!"

ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความมั่นใจว่าตัวเองถูกต้องของเธอ เธอมองเหยียดไปที่แดร์ริล "นี่! นายดาร์บี้ นายนี่มันทุเรศชะมัด ก่อนหน้านี้ นายทำลายเวลาชีวิตที่สวยงามของลิลี่ไปถึงสามปี แล้วตอนนี้หลังจากเลิกกัน นายยังพยายามยึดติดกับเธอและไม่ยอมปล่อยเธอไปอีก นี่นายยังเป็นผู้ชายอยู่รึเปล่า?"

แดร์ริลไม่ได้สนใจเธอเลย เขายิ้มและมองไปที่ชาร์ล "ในตอนแรก ฉันต้องการจะซื้อรถที่แพงที่สุดในนี้ แต่ยังไงก็ตาม ถึงรถของ Audi จะไม่ใช่รถที่ยอดเยี่ยมที่สุด แต่กับคนที่ดูธรรมดาแบบฉัน การบริการกลับห่วยแตก นี่มันน่าผิดหวังจริง ๆ ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ซื้อรถจากที่นี่อีก"

"ฮ่าฮ่า นายเป็นคนแบบนี้เองสินะ" ชาร์ลหัวเราะลั่น เมื่อเขาได้ยินเรื่องที่ตลกสุด ๆ เขากล่าวและชี้ไปที่แดร์ริล "น้าซาแมนธาบอกฉันแล้วว่านายมันไม่มีอะไรดี ฉันคิดว่าเธอยังประเมินนายต่ำไป อย่างน้อยความสามารถด้านการเสแสร้งอวดเบ่งของนายก็อยู่ในระดับสุดยอด"

ในขณะที่กำลังพูด ชาร์ลก็เริ่มกลั่นแกล้งเขา "เพื่อน ฉันจะพูดตรง ๆ นะ ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะไม่ทำให้ลิลี่อับอายอยู่ที่นี่หรอก ฉันคงหนีไปนานแล้ว"

เฟบี้หัวเราะด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรังเกียจเดียดฉันท์

จากนั้น ชาร์ลก็ดูนาฬิกาในมือ "ฉันไม่มีเวลาสำหรับเรื่องไร้สาระอีกแล้ว นายต้องไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ หนูน้อยลิลี่และฉันยังมีเรื่องสำคัญต้องจัดการ"

แดร์ริลเผยรอยยิ้มเย็นให้ชาร์ลและกล่าว "นายไม่ต้องไล่ฉันหรอก ฉันจะไปแล้ว ฉันแค่กังวลว่านายจะต้องเสียใจหลังจากที่ฉันไปเท่านั้น"

ในกระเป๋าของเขา มันคือสัญญาระหว่างบริษัท แพลทินัม และบริษัท Audi

ชาร์ลเดาไม่ออกเลยว่าเขาพูดถึงใคร

"ฉันจะต้องเสียใจ?" รอยยิ้มของชาร์ลหายไป "สมองนายคงมีปัญหาสินะ ถ้าฉันจะต้องเสียใจจริง ครอบครัวของฉัน ได้แก่พ่อแม่ของฉันและน้องสาว จะเรียกนายว่าพ่อเลย โอเคไหม? ไปซะ ได้โปรดไปเดี๋ยวนี้!"

"ถ้านายว่าอย่างนั้นล่ะก็" แดร์ริลยิ้มออกมาแล้วหันหลังเดินออกไปที่ทางออกอย่างรวดเร็ว

ชาร์ลกล่าวออกมาเพื่อทำให้ลิลี่ประทับใจ "หนูน้อยลิลี่ ประธานของบริษัท แพลทินัม กำลังจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ ไปรอในห้องทำงานกันเถอะครับ" ชาร์ลแสยะยิ้มในขณะที่มองแดร์ริลจากไป