คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 353

มันเป็นเวลาบ่ายสามแล้วในตอนที่แท็กซี่วิ่งเข้ามาแล้วจอดที่โรงพยาบาลอับดับหนึ่งของเมือง ตงไห่ ชายหนุ่มเร่งออกมาจากรถแล้วเดินเข้าไปในโรงพยาบาล

เขาคือแดร์ริล

เมื่อได้รับสายจากเดรก แดร์ริลก็รู้สึกย้อนแย้งไปมา เขาไม่แน่ใจว่าเขาจะมาดีหรือไม่ เพราะยังไงซะ พวกเขาก็เกือบฆ่าพ่อของเขาตาย ยังไงก็ตาม เมื่อเขาคิดถึงความเป็นไปได้ที่ปู่ของเขาจะจากไป เขาจึงรู้สึกว่าเขาควรไปเยี่ยมเสียหน่อย เพราะสมัยเขายังเด็ก คุณปู่ก็เคยเอ็นดูเขา และแดร์ริลก็ไม่อยากจะทำให้ปู่ผิดหวังนัก แม้ว่าเขาจะทำมันลงไปแล้ว

เมื่อมาถึง เขาก็เดินตรงขึ้นไปที่ทางเดินชั้นสอง ที่นี่เต็มไปด้วยผู้ที่มาเยี่ยมและบ้างก็เป็นหน้าที่คุ้นเคย แต่เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะทักใคร หญิงสาวบางคนก็ร้องเรียกเมื่อพวกเธอเห็นแดร์ริล

"นั่นมันลูกเขยบ้านคนอื่นที่ถูกเตะออกจากตระกูลดาร์บี้ไม่ใช่เหรอ?" ใครบางคนถาม

แดร์ริลไม่สนใจคำพูดพวกนั้นแล้วเดินตรงไปที่วอร์ด

ในตอนที่เขาผลักประตูเปิดออก ทุกคนก็จ้องเขาอย่างเย็นชา

'ไอ้สารเลวแบบมันมาทำอะไรที่นี่!? มันทำเรื่องเลวร้ายกับน้องสะใภ้ตัวเองแล้วถูกเตะออกจากตระกูลไปอล้ว นี่มันไม่อายที่มาโผล่หัวที่นี่รึไง?' บางคนคิด

หากสายตายิงกระสุนได้ แดร์ริลคงตายไปแล้ว พร้อมกับรูพรุนเต็มตัว

เขาไม่ได้สนใจสายตาพวกนั้น เขาเดินตรงไปหานายท่านชราแห่งดาร์บี้

"แดร์ริล! แกกล้าดียังไงมาเสนอหน้าที่นี่!" ยูมิตะโกน แล้วขวางทางเขา

แดร์ริลสูดหายใจสุดปิดและอดกลั้นอารมณ์ไว้ "เดรกโทรหาฉันและขอให้ฉันมา"

"แดร์ริล ที่นี่ไม่ต้อนรับแก ออกไป!" ฟลอเรียนตวาดพร้อมกับยืนขึ้น

'หมอนี่มันหน้าหนาหน้าด้านจริง ๆ ! เดรกโทรหามันแล้วไง? ไม่รู้รึไงว่าชื่อเสียงของมันน่าอับอายขนาดไหน!? หมอนี่มันหน้าด้าน!' ฟลอเรียนคิด

แจ็คสันยืนอยู่ข้าง ๆ แต่ยังคงเงียบ ใบหน้าของเขามืดมนจนถึงจุดที่กลิ่นอายความเคียดแค้นนั่นเล็ดลอดมาจากสายตาของเขา ข้างหลังเขา รีเบคก้านั้นกำลังกัดริมฝีปากของเธอพร้อมกับร่างกายสั่นเทา

ไม่มีใครคิดว่าเขาจะมา ใครจะไม่รู้ว่าเขาจะหน้าด้านขนาดนี้!