คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 368

'ทำไมเธอถึงดื้อด้าน' แดร์ริลครุ่นคิดเดือดดาล

เขาจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยชีวิตของแด๊กซ์ อย่างไม่ลังเล เขาก้มโค้งคำนับเอเวลินและกล่าวด้วยความจริงใจ "คุณเอเวอลิน ผมขอร้องคุณ ได้โปรดมอบดวงใจแห่งมหาสมุทรให้ผม"

เอเวอลินส่ายหัวพร้อมด้วยรอยยิ้ม "ไม่ นั่นมันยังจริงใจไม่พอ"

แดร์ริลถึงกับพูดไม่ออก 'แ-่งเอ้ย ทำไมฉันไม่ควักหัวใจออกมาให้เธอดูไปเลยเพื่อแสดงความจริงใจ?'

ในระหว่างที่เขาคิด เขาได้ยินเอเวลินสั่ง "คุกเข่า และข้อร้องฉัน"

สีหน้าของแดร์ริลเคร่งเครียด ขณะที่คุณผู้หญิงทั้งหลายหัวเราะดั่งสนั่น พวกเธอทั้งหมดนั่งอยู่บนเก้าและถือแก้วกาแฟกันอยู่ในมือ คาดการณ์เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น เซอร์ซีต้องการจะกล่าวบางอย่างแต่เธอก็ไม่สามารถ เพราะแรงกดดันจากเพื่อน

แดร์ริลสูดลมหายใจเข้า เขารู้สึกถึงเพลิงไฟถูกจุดขึ้นในหัวใจของเขาด้วยความโกรธ ชายชาตรีจะคุกเข่าให้แค่กับ เทพเจ้า หรือบุพการีเท่านั้น เขากำหมัดแน่นและอยากจะหวดมันออกไปแต่เขาก็ทำไม่ได้ เขาไม่มีทางเลือก หากไม่มีดวงใจแห่งมหาสมุทร แด๊กซ์ก็คงไม่มีลมหายใจ

"ทำเป็นเท่ เอ๋?" เอเวลินเย้ยหยัน "ฉันเริ่มจะหมดความอดทนแล้ว ถ้าแกไม่คุกเข่าฉันจะทำลายมัน" เธอบีบสร้อยคอ

"ไม่" แดร์ริลคร่ำครวญราวกับคนบ้า "ฉันจะคุกเข่า ฉันจะคุกเข่า"

ทันใดนั้น เขาก็คุกเข่าลงต่อหน้าเอเวลิน ดั่งโบราณได้กล่าวไว้ การคุกเข่าของชายชาตรีล้ำค่าพอ ๆ กับทอง และชายชาตรีไม่ควรคุกเข่าให้กับใครนอกเสียจากเทพเจ้ากับบุพการีเท่านั้น อย่างไรก็ตาม นี่มันคือชีวิตวิตของแด๊กซ์ที่กำลังเป็นเดิมพัน เขาจะมีทางเลือกอะไรอีก?