คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 42

เด็กหนุ่มผู้มาจากเมืองหลินคือ ลีโอ ไวท์ เนื่องด้วยสมาชิกครอบครัวของเขากำลังทรมานจากโรคมะเร็ง เขาจึงหวังที่จะขายสมบัติของตระกูลเพื่อเงิน

เจ้าของร้านรอบ ๆ บางคนเองก็ได้ยินเรื่องนี้เช่นกัน

หลังจากที่ปีเตอร์ได้อธิบายเรื่องราวให้อีวอนฟัง เขาก็แนะนำเธอ "นี่คือเถ้าแก่ของเรา คุณอีวอน"

ลีโอพยักหน้าอย่างจริงใจและกล่าว "ถ้าคุณที่เป็นเถ้าแก่ยังตัดสินใจไม่ได้ ผมคงต้องไปร้านอื่นแล้ว"

หลังจากกล่าวจบ เขาก็เปิดกล่องออก

ภายในกล่องคือจี้หยกสีเลือด

ด้วยการแกะสลักโบราณ ผิวสัมผัสของมันเรียบกลมและดูฉ่ำ ที่ดูเป็นเอกลักษณ์เด่นที่สุดก็คือรูปทรงคล้ายหยดน้ำสีแดงที่อยู่ภายใน

อีวอนห้ามตัวเองไม่ให้พูดออกมาไม่ได้หลังจากเห็นมัน "หยกน้ำตาเลือด?"

เจ้าของร้านรอบ ๆ ถึงกับสูดหายใจเข้าไปด้วยความตื่นตา

"เฮ้ นั่นมันหยกน้ำตาเลือดจริงด้วย"

"ดูสีของมันสิ นั่นของระดับท็อปเลยนะนั่น"

เหล่าเจ้าของร้านทั้งหลายจับกลุ่มคุยกันด้วยตื่นตะลึง ลีโอรู้สึกภูมิใจและพยักหน้าด้วยศักดิ์ศรีของเขาให้อีวอน หลังจากนั้นเขาก็กล่าว "คุณคือเถ้าแก่จริง ๆ ด้วย แค่การมองดู คุณก็รู้แล้วว่ามันคือหยกน้ำตาเลือด คุณเห็นคำที่สลักอยู่บนผิวมันด้วยรึเปล่า? มันคือของที่อยู่ในยุคราชวงศ์จิ้นทางตอนใต้"

หยกน้ำตาเลือดนั้นเป็นหยกโบราณ หยกเลือดนั้นสรรสร้างมาจากโลหิตของเหล่าบรรพบุรุษทั้งหลาย โดยเฉพาะหยกที่มีรูปหยดน้ำอยู่ข้างใน เป็นที่รู้จักกันในชื่อ หยกน้ำตาเลือด

ดังนั้น มันจึงหายากเอามาก ๆ

หลังจากได้ยินคำพูดของลีโอ เหล่าเจ้าของร้านทั้งหมดพลันมีอารมณ์พลุ่งพล่านทันที

"มันเป็นของราชวงศ์จิ้นตอนใต้จริง ๆ!"

"ใช่แล้ว ดูจากรอยสลักบนผิว มันต้องมาจากยุคนั้นแน่"

อีวอนถามลีโอหลังจากชื่นชมมันอยู่ครู่หนึ่ง "เธอต้องการเงินเท่าไหร่สำหรับมัน?"

แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่อีวอนเคยเห็นหยกน้ำตาเลือด แต่เธอก็มีข้อมูลมากมายเกี่ยวกับหยกเลือด ชิ้นที่อยู่กับลีโอนั้นเป็นอย่างเดียวกับที่เธอรู้จัก ดังนั้น อีวอนจึงรู้สึกมั่นใจมากว่าหยกน้ำตาเลือดนั้นเป็นของจริง

ประกอบกับได้ยินการพูดคุยของเจ้าของร้านวัตถุโบราณทั้งหลาย เธอจึงยิ่งมั่นใจกับการตัดสินของตัวเองมากกว่าเดิม

อย่างไรก็ตาม ในตอนที่อีวอนถามราคากับลีโอ แดร์ริลนั้นกลับส่ายหัวอย่างเงียบ ๆ

คนอื่นนั้นอาจไม่รู้เกี่ยวกับหยกเลือด แต่แดร์ริลนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญ ปู่ของแดร์ริลมีอยู่ชิ้นหนึ่ง เขามักจะเล่นกับมันสมัยที่เขายังเด็ก ดังนั้น ด้วยการมองครั้งเดียว เขาจึงบอกได้เลยว่ามันเป็นของปลอม

เจ้าหนูนี่กล้าหาญเอาเรื่อง ถึงได้โกงตระกูลยังได้

อีวอนยังเด็กและขาดประสบการณ์ ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องปกติที่เธอแยกพวกต้มตุ๋นไม่ออก อย่างไรก็ตาม แม้แต่เจ้าของร้านวัตถุโบราณคนอื่นก็เห็นด้วยเหรอ? ดูเหมือนว่าพวกเขาแค่พูดตาม ๆ กันเท่านั้น นี่มันน่าอับอายจริง ๆ

เมื่อคิดแบบนั้น แดร์ริลจึงไม่มีความคิดที่จะเปิดเผยตัวนักต้มตุ๋นตอนนี้ เขาแค่สังเกตต่อไปว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อ

ครู่หนึ่ง ลีโอก็โบกมือแล้วกล่าว "150 ล้านเหรียญ!"

อีวอนหยักหน้าและกัดริมฝีปาก