คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 59

"คุณแกล้งโง่รึเปล่าเนี่ย?" เมแกนขมวดคิ้วในขณะที่เรียนรู้แดร์ริลไปด้วย

'ทำไมเขาไม่ตอบเราแต่ดันถามเรากลับมาซะอย่างนั้น?'

"คุณใช้อะไรเอาชนะพวกโง่นั่นก่อนหน้านี้?"

แดร์ริลถูจมูกของเขา "มันก็ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่ฝึกหย่งชุนมาไม่นานนี้"

"นั่นไม่จริงเลย!"

เมแกนส่ายหัวอย่างชัดเจน "แขนของคุณขยับได้กว้างมากตอนที่ตกใจก่อนหน้านี้ นั่นไม่ใช่หย่งชุน"

แดร์ริลพูดไม่ออก

เมแกนพูโถูก เธอฝึกหย่งชุนด้วยตัวเอง แต่เธอพบว่ามันไร้ประโยชน์ มันเป็นแค่กลลวงของกุ๊ยข้างถนน

แดร์ริลส่ายหัว "คุณพูดถึงสำนักหย่งชุนไหน? เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

"คุณไม่รู้เหรอ?" เมแกนยังคงสงสัย

เมื่อเธอพบว่าแดร์ริลไม่ได้แกล้งทำเป็นสับสน เมแกนจึงถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วกล่าว "มันมีสำนักกังฟูหลักอยู่หกสำนัก คุณรู้ไหม?

เมแกนกล่าวต่อเมื่อไม่เห็นแดร์ริลตอบสนอง "สำนักทั้งหกของกังฟู ทั้งเส้าหลิน, บู๊ตึ้ง, ง้อไบ๊, คุนหลุน, เทียนชาน, และไทชิ แต่ละสำนักมีรูปแบบการบ่มเพาะของตัวเอง และการบ่มเพาะนั่นก็แตกต่างกับกีฬาคิกบ็อกซิ่งอย่างสิ้นเชิง"

"หกสำนักนั้นเคยรุ่งเรืองมาก แต่หลังจากการพัฒนาของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สำนักส่วนใหญ่ก็เริ่มไม่ปฏิบัติตามวิถีเดิม พวกเขาทำธุรกิจในเมือง แม้แต่กลายเป็นคนดังและผู้ประกอบการต่าง ๆ"

'จริงเหรอ? ทำไมมันฟังดูเหมือนเรื่องเล่าซะมากกว่าล่ะเนี่ย?'

แดร์ริลพูดไม่ออก เขาคิดว่าเมแกนแกล้งหลอกเขาด้วยซ้ำ

เมแกนพยายามโน้มน้าวแดร์ริล ผู้ซึ่งยังไม่เชื่อนัก "ฉันไม่จำเป็นต้องโกหกคุณ ความจริงแล้ว ฉันเป็นศิษย์พี่ใหญ่ในสำนักง้อไบ๊" จากนั้น เมแกนก็นำป้ายหยกออกมาให้เขาดู

แดร์ริลมองดูใกล้ ๆ และเห็นว่ามันมีคำที่สะกดว่า 'ง้อไบ๊' อยู่ คำเหล่านั้นเขียนด้วยอักษรโบราณ ทำให้แดร์ริลถึงกับตะลึงมากเลยทีเดียว

จากนั้นเขาก็นึกไปถึงตอนที่เมแกนเผชิญหน้ากับกลุ่มของชายหนวดเฟิ้มก่อนหน้านี้ เธอสามารถทำให้คนหลายคนลงไปกองได้ในการลงทอครั้งเดียว มันฟังดูเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ นอกจากว่าเธอจะถูกฝึกมา

ในที่สุด แดร์ริลก็เชื่อเมแกน

"ศิษย์ทั้งหกสำนักนั้นเรียกตนเองว่าเหล่าผู้บ่มเพาะ ระดับชั้นของเหล่าผู้บ่มเพาะนั้นมีตั้งแต่ ปรมาจารย์, ปรมาจารย์อาวุโส, ปรมาจารย์ยุทธ, ปราชญ์ยุทธ, และจักรพรรดิยุทธ และแต่ละระดับแบ่งเป็นห้าขั้น" เมแกนไม่สนใจท่าทีของแดร์ริลอีก เธออธิบายไปเรื่อย ๆ

'ว้าว!'

แดร์ริลสูดหายใจเข้าเต็มปอดแล้วถาม "แล้วคุณอยู่ระดับไหน?"

ใบหน้าของเมแกนดำมืดลง เธออับอาย "ฉันเป็นแค่ปรมาจารย์ขั้นห้า อยู่ห่างจากระดับปรมาจารย์อาวุโสไปขั้นหนึ่ง"

"ค่อนข้างเป็นระดับบ่มเพาะที่ต่ำสินะ" แดร์ริลยิ้มอย่างซุกซนในขณะที่พึมพำไปด้วย