คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 703

แดร์ริลปลดปล่อยอารมณ์ที่ไร้ความรู้สึกออกมาในขณะที่เขาเพิกเฉยต่อคำพูดของแม่ชีแห่งโชคชะตา

ในตอนนั้น ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและมันก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง!

แดร์ริลยืนอยู่บนหลังนกอินทรีหิมะในขณะที่เขามองลงมายังพื้นดิน เขาสามารถมองเห็นร่างของเหล่าพี่น้องของสำนักประตูสุราลัยมากมาย พวกเขาทั้งตายและได้รับบาดเจ็บ!

“พวกแกทำร้ายพี่น้องของฉัน พวกแกจะต้องตาย!” แดร์ริลพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น วินาทีต่อมา เขายกมือขึ้นและมังกรนพเก้าก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ พวกมันบินวนอยู่รอบ ๆ แดร์ริล!

“มังกรนพเก้าทะยานฟ้า!”

แดร์ริลคำรามสุดเสียงในขณะที่เขาชี้ไปยังค่ายของโลกใหม่!

เสียงคำรามดังก้องกังวาร!

เสียงคำรามชัดเจนในขณะที่มังกรนพเก้าพุ่งลงไปบนพื้น

“อ๊าก!”

ทหารของกองทัพโลกใหม่หลายร้อยคนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อมังกรเหล่านั้นโจมตีพวกเขา จากนั้นพวกเขาก็ทรุดตัวลงกับพื้นอยู่บนกองเลือด

ในเวลานั้น เหล่านิกายหลักของจักรวาลโลกต่างก็พูดไม่ออก! ทุกคนกำลังตกตะลึง!

พลังของแดร์ริลช่างน่ากลัวยิ่งนัก!

แดร์ริลไม่ได้แปรพักต์อย่างนั้นเหรอ? หรือว่าพวกเขากำลังเข้าใจผิด?

แม่ชีแห่งโชคชะตากัดริมฝีปากแน่น เธอไม่สามารถสรรหาถ้อยคำมาบรรยายได้

"แดร์ริล" ทันใดนั้น เสียงที่เย็นชาก็ดังมาจากค่ายของกองทัพโลกใหม่ เธอคือ สโลน

สโลนอยู่ในชุดเกราะที่ดูสง่างามของเธอ!

ในการต่อสู้ครั้งนี้ เธอได้สังหารผู้คนไปแล้วนับหมื่นคน บางทีนี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไม เธอจึงได้ชื่อว่าเทพธิดาแห่งสงครามจากกองทัพโลกใหม่! นี่คือเหตุผลที่พวกเขาเคารพและเกรงกลัวเธอ!

“แดร์ริล แกกล้าดียังไงทรยศฉัน?” สโลนถามในขณะที่เธอมองดูเขาด้วยดวงตาที่เยือกเย็น

ทรยศ?

แดร์ริลหัวเราะเยาะ เขาสบตาสโลนและกล่าว "ท่านแม่ทัพหญิงสโลน ฉันเกิดในจักรวาลโลกและฉันจะตายอย่างสมเกียรติเพื่อปกป้องโลกของฉัน! คุณกำลังพูดถึงการทรยศอะไร?"

“ดูเหมือนว่าแกพร้อมที่จะตายแล้วสินะ!” สโลนกล่าวอย่างช้า ๆ

แดร์ริลฉีกยิ้มในขณะที่เขาขี่หลังอินทรีหิมะ “ถ้าเธอต้องการที่จะพิชิตเมืองตงไห่ก็ข้ามศพฉันไปก่อน!”

เขาเปล่งเสียงอันแข็งแกร่งและดังก้องกังวาล!

"ดีมาก"

สโลนมองแดร์ริลด้วยใบหน้าที่สวยงามและเย็นชา จากนั้นเธอก็ยกมือขึ้น “ฟังคำสั่งของฉัน ฆ่าทุกคนให้สิ้นซากและจับเป็นแดร์ริล”

“รับทราบท่านแม่ทัพ!”

เมื่อเธอพูดจบ กองทัพของเธอก็พุ่งออกไปราวกับคลื่นยักษ์

สโลนลอยตัวอย่างเงียบ ๆ อยู่กลางอากาศ เธอไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ

แม้ว่าแดร์ริลจะมาถึงแล้ว แต่จักรวาลโลกก็เหลือสาวกอยู่แค่เพียงไม่กี่พันคน

“แกคิดว่าคนไม่กี่พันคนจะสามารถเอาชนะกองทัพของฉันได้อย่างนั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!”

ในขณะที่มองไปยังกองทัพโลกใหม่ที่กำลังพุ่งตรงเข้ามาหาเขา แดร์ริลก็มองขึ้นไปบนฟ้าและหัวเราะดังลั่น ดาบกลืนโลหิตปรากฏขึ้นในมือของเขา!

“ตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจ อย่าแม้แต่คิดที่จะก้าวเข้าสู่เมืองตงไห่!” แดร์ริลคำรามสุดเสียง ดวงตาของเขาเป็นสีเลือด เขาหันกลับมามองที่พี่น้องของเขาจากสำนักประตูสุราลัย “พี่น้องของฉัน ฆ่ามัน!”

เมื่อเขาพูดจบ สาวกที่เหลือของสำนักประตูสุราลัยก็ได้รับแรงกระตุ้นราวกับว่าพวกเขาได้รับความกล้าหาญ! แม้แต่ผู้ที่ไม่สามารถยืนหยัดได้ก็ยังพบพลังที่จะบังคับตัวเองให้ลุกขึ้นมาอีกครั้ง! พวกเขานับร้อยรายล้อมแดร์ริล!