คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 707

“พระราชวังฟูเหยาอยู่ที่นี่…”

นิกายหลักทั้งหมดต่างก็มองดูสถานการณ์อย่างไม่เชื่อสายตาในขณะที่พวกเขาเข้าสู่การสนทนา

บรรดาผู้ชายหันความสนใจไปที่เทพธิดาทั้งเจ็ด มันเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้

เจ้าพระราชวังทั้งเจ็ดมีใบหน้าอันงดงาม ร่างกายที่ยั่วเย้าและพวกเธอก็ยังมีเอกลักษณ์ในตัวเองเช่นกัน พวกเธอไม่สามารถต้านทานสายตาอันหยาดเยิ้มเหล่านั้นได้

พวกเธอสวยและมีเสน่ห์ พวกเธอมีรูปร่างที่เย้ายวนชวนให้หลงใหล ไม่มีถ้อยคำอันใดที่จะสามารถอธิบายได้ แม้แต่คำเปรียบเปรยที่ดีที่สุดในโลก!

“แดร์ริล พวกเราอยู่ที่นี่เพื่อช่วยนาย” เทพธิดาตัวน้อยยิ้มเล็กน้อยและมองดูแดร์ริลเมื่อเธอมาถึงตรงหน้าเขา

คำพูดสุดท้ายของแดร์ริลก่อนที่เขาจะออกจากพระราชวังฟูเหยามา ได้สร้างความประทับใจที่ไม่รู้ลืมภายในหัวใจของเหล่าเทพธิดา

เขากล่าวว่า ถ้าหากว่าเหล่าผู้บ่มเพาะไม่ใส่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ แล้วพวกเธอจะบ่มเพาะไปเพื่ออะไร?

ดังนั้น หลังจากที่แดร์ริลจากไป เหล่าเทพธิดาจึงตัดสินใจนำเหล่าสาวกของพระราชวังฟูเหยามาเพื่อช่วยปกป้องเมืองตงไห่

แดร์ริลยิ้มด้วยความจริงใจและพูดว่า “ขอบคุณ ภรรยาตัวน้อยของฉัน”

"นาย"

นางฟ้าตัวน้อยหน้าแดง

แดร์ริลได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่เขาก็ยังต้องการที่จะหยอกล้อเธอ

“ฉันเดาว่านายคงจะไม่เป็นอะไรมากสินะ” นางฟ้าตัวน้อยพูดในขณะที่เธอหน้าแดง เธอดูงดงามยิ่งนัก

ในขณะนั้น กองทัพโลกใหม่ก็ตกอยู่ในความโกลาหลทันที พวกเขาดูมืดมนเมื่อได้เห็นการปรากฏตัวของผู้คนนับหมื่นจากพระราชวังฟูเหยาที่อยู่ที่นี่เพื่อร่วมกันปกป้องเมืองตงไห่

ใบหน้าของสโลนดูเย็นชาในขณะที่เธอยืนดู

พวกเธอเกือบจะเอาชนะเมืองตงไห่ได้แล้วถ้าหากว่าพระราชวังฟูเหยาเหล่านั้นไม่ปรากฏตัวขึ้น

สโลนเหลือบมองไปยังเทพธิดาทั้งเจ็ดด้วยสายตาที่โกรธแค้น

มีผู้หญิงเจ็ดคนที่แดร์ริลเรียกพวกเธอว่าภรรยาอยู่หกคน