คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 716

เขาคือจักรพรรดิแห่งโลกใหม่

ด้านข้างของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่มีหญิงสาวสวยงามสวมชุดฟีนิกซ์นั่งอยู่ ชุดที่สวมใส่อวดโฉมเรือนร่างอันไร้ที่ติของเธอในขณะที่รูปลักษณ์อันงดงามและรัศมีพลังของเธอทำให้รู้สึกว่าเธอคือราชีนีของโลก

เธอไม่ใช่ใครที่ไหน นอกไปเสียจากจักรพรรดินี

หัวใจของฟลอเรียนเต้นระรัวขณะเขารู้สึกถูกขู่ขวัญด้วยพลังบารมีของจักรพรรดิ

อย่างไรก็ตามหัวใจของเขาก็อ่อนระทวยทันทีเมื่อเห็นจักรพรรดินี

'ว้าว'

'นั่นท่านจักรพรรดินี สวยอะไรขนาดนี้!'

ในเวลานั้นสติของฟลอเรียนแทบจะหลุดออกจากร่างขณะที่เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

ทั้งอีวอนและโมนิก้าทั้งคู่ต่างก็ตกประหม่าเมื่อพวกเธอเห็นสิ่งที่อยู่เบื้องหน้า

พวกเธอมาอยู่ที่พระราชวังโลกใหม่และเบื้องหน้าของพวกเธอทั้งคู่ก็คือจักรพรรดิและจักรพรรดินี

ทั้งอีวอนและโมนิก้าต่างก็รู้สึกว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เป็นฝันร้ายของพวกเธอ

"ฝ่าบาท" สโลนก้าวเท้าเข้าไปหาและก้มโค้งคำนับ

ในฐานะนักรบเทวัญแห่งโลกใหม่ ตำแหน่งของสโลนนั้นพิเศษไม่เหมือนใครและไม่จำเป็นต้องคุกเข่าต่อหน้าจักรพรรดิ

จักรพรรดิแห่งโลกใหม่พยักหน้าขณะเขามองไปที่สโลนและฉีกยิ้ม "สโลน เธอเป็นผู้นำกองทัพของเราไปพิชิตจักรวาลโลก ทำไมเธอถึงกลับมาเร็วนัก?"

ถึงแม้ว่าสโลนจะเป็นผู้หญิง แต่เธอก็คือแม่ทัพที่จักรพรรดิไว้วางใจมากที่สุด จักรพรรดิแห่งโลกใหม่มีความคาดหวังสูงมากสำหรับการพิชิตจักรวาลโลกของเธอ

สโลนรู้สึกอับอายและยิ้มอย่างขมขื่น "สโลนรู้สึกละอายใจมาก หม่อมฉันทำให้ฝ่าบาทต้องผิดหวัง" จากนั้นสโลนก็เล่ารายละเอียดเกี่ยวกับการโจมตีเมืองตงไห่ให้จักรพรรดิได้ฟัง

ในตอนท้ายสโลนแสดงสีหน้าที่รันทด "ฝ่าบาท การพ่ายแพ้ต่อจักรวาลโลกของเรามันมีความเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกับไอ้แดร์ริลคนนั้นจริง ๆ เพคะ"

'อะไร?'

'นักรบเทวัญพ่ายแพ้?'

รัฐมนตรีที่ยืนขนาบอยู่ทั้งสองฝั่งเริ่มกระซิบกระซาบกันในทันที

สโลนคือนักรบเทวัญผู้ซึ่งผ่านสมรภูมิรบมามากมายและไม่เคยพ่ายแพ้เลยสักครั้ง

มันเป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อที่เธอไม่สามารถจะพิชิตเมืองเล็ก ๆ อย่างเมืองตงไห่ ในการรุกรานจักรวาลโลกของเธอได้!

จักรพรรดิแห่งโลกใหม่สงสัยใคร่รู้ขณะเขามองไปที่สโลน "เจ้ากำลังจะบอกข้าว่าไอ้แดร์ริลคนนี้มันทรงพลังมากงั้นรึ?"

สโลนหลบสายตารู้สึกอับอาย "ไม่ได้ทรงพลังขนาดนั้นเพคะ เขาอยู่แค่ในระดับปราชญ์ยุทธเท่านั้นเอง"

จักรพรรดิแห่งโลกใหม่หน้านิ่วคิ้วขมวดและกล่าวถามอีกครั้ง "ถ้าอย่างนั้น เขาสู้เก่งใช่ไหม? วิชาค่ายกลของเขาแข็งแกร่งมากแค่ไหน?"

เฮ้อ!

สโลนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ใบหน้าของเธอแดงฉานและกล่าวอย่างขมขื่น "ความเป็นผู้นำของเขาในสงครามก็ธรรมดา"