คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 856

หน้าผากของสาวใช้ถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อในขณะที่เธอพูดว่า “ในครั้งนี้ กองทัพโลกใหม่ได้ปลอมตัวเป็นชาวประมงที่เดินทางมาจากโลกใหม่ ดังนั้น จึงไม่มีใครสงสัยพวกเขา!

“และที่สำคัญฉันคิดว่า พวกเขาจะมาถึงยังคฤหาสน์คาร์เตอร์ในอีกสิบนาที! ฉันยังได้รับรายงานว่า คุณหนูเรเชลและคุณอีวานได้นำบางอย่างที่สำคัญของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่มา ซึ่งทำให้เขาโกรธแค้นมาก…”

ปึง!

โซรันทุบกำปั้นลงบนโต๊ะด้วยความสั่นเทา เขาพูดด้วยความโกรธ “สองคนนั้นมันทำเรื่องสกปรกอีกแล้ว!”

จากนั้น โซรันก็สั่งสาวใช้ว่า “ไปตามเรเชลมา!”

เธอรู้สึกได้ถึงความโกรธของโซรันทันที

ในขณะนั้น ความโกรธที่โซรันมีต่อเรเชลที่เคยระงับเอาไว้ก็เดือดพล่านขึ้นมาอีกครั้ง เขาจ้องมองไปที่ซูซานและพูดอย่างโกรธเคืองว่า “เธอเห็นหรือยัง? ความสกปรกของมันทั้งสองนั้นทำให้เกิดปัญหาใหญ่ พวกมันฆ่าแดร์ริลยังไม่พอ แต่พวกมันย้งลงเอยด้วยการรุกรานราชวงศ์ของโลกใหม่อีก ฉันไม่เข้าใจว่าอีวานมีอะไรดี ทำไมเธอถึงได้ยอมรับให้มันมาป็นลูกเขย!”

“ฉัน…” ใบหน้าของซูซานแดงก่ำ เธอไม่สามารถโต้ตอบอะไรได้ เธอทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่นและปลอบโยนโซรัน “เอาล่ะ เอาล่ะ คุณอย่าพึ่งกังวลมากเกินไป เราถามความจริงจากพวกเขาก่อน ถ้าหากว่าเรเชลได้นำบางอย่างมาจากโลกใหม่จริง ๆ เราก็จะคืนมันให้พวกเขาไปดี ๆ”

ในเวลานั้น เรเชลกับซาร่าก็เดินเข้ามาด้วยท่าทางที่มีความสุข เธอหัวเราะในขณะที่เธอพูดคุยกัน ราเชลดูมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าในวันพรุ่งนี้ จะเป็นวันแต่งงานของเธอกับอีวาน

เมื่อเรเชลเดินเข้ามาถึงภายในห้องนั่งเล่น เธอก็ก้าวเข้าไปหาโซรันอย่างตื่นเต้นและถามเขาว่า “คุณพ่อ หนูได้ยินมาว่าพ่อกำลังตามหาหนู…” แต่แล้วเธอก็สัมผัสได้ถึงความโกรธของโซรัน

เพียะ!

โซรันไม่พูดอะไรในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าและตบเรเชลอย่างรุนแรง

เรเชลตัวสั่นและตกตะลึงในทันที

เป็นไปได้ไหมว่า… มันจะเป็นหินทิเบตจากท่านบูชาสวรรค์บนดิน?

ในขณะที่เรเชลครุ่นคิด เธอก็เริ่มตื่นตระหนกและพูดเบา ๆ ว่า “ก่อนหน้านี้ อีวานกับหนูได้ไปที่แท่นบูชาสวรรค์บนดินและได้หยิบหินทิเบตออกมาจากที่นั่น”

โซรันโกรธจนแทบจะกระอักเป็นเลือดเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเธอ “ทำไมฉันถึงโชคร้ายเช่นนี้! โชคร้ายมาก! ที่มีลูกสาวแบบแก”

“คุณพ่อ!” เรเชลเองก็ตื่นตระหนก เธอเริ่มร้องไห้อย่างหนัก “คุณพ่อ ทำไมพ่อต้องตะโกนใส่หนูด้วย? เพราะแดร์ริล พ่อถึงไม่ยอมพูดกับหนูจนเกือบปี ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นแค่คนนอกแต่ฉันเป็นลูกสาวของพ่อ!”

น้ำตาของเรเชลร่วงหล่นหลังจากที่เธอพูดเช่นนั้น “ใช่ หนูเอาหินทิเบตมาจากโลกใหม่ แต่มันก็แค่หินที่หัก! มันไม่มีค่าอะไร! หนูจะคืนมันให้กับพวกเขาเอง ทำไมพ่อจะต้องตะโกนใส่ฉันด้วย!?”