คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 897

'เจ้านายคนสุดท้ายของเจดีย์คือเจ้าพระราชวังฟูเหยาลำดับที่ 25 งั้นเหรอ?' แดร์ริลงงงวยเล็กน้อยกับเรื่องนี้

ซินดี้มองไปที่เจดีย์และขมวดคิ้วขณะที่เธอกล่าวออกมาด้วยนำ้เสียงเลิกลั่ก “เมื่อห้าร้อยปีก่อน เจ้าพระราชวังฟูเหยาลำดับที่ 25 ท่านแอมเบอร์ สเลเตอร์ได้สะดุดเจอเข้ากับเจดีย์นี้พร้อมกับชายผู้เป็นที่รักของเธอ”

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ซินดี้ก็ถอนหายใจ

‘ชายผู้เป็นที่รัก?’ แดร์ริลหน้านิ่วคิ้วขมวดโดยไม่รู้ตัว ‘ฉันคิดว่าผู้ชายไม่มีสิทธิสถานะอะไรในพระราชวังฟูเหยาซะอีก?’

เมื่อความคิดนี้ผ่านเข้ามาในหัวของแดร์ริล เขาก็ได้ยินซินดี้เล่าต่อ “ท่านแอมเบอร์รักผู้ชายคนนั้นมาก แต่ก็ไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะนอกใจเธอไปหาผู้หญิงคนอื่น และกระทั่งมีลูกกับผู้หญิงคนนั้นหลังจากคบหากันยังไม่ถึงหนึ่งปีเต็ม ท่านแอมเบอร์ทั้งโกรธทั้งคับแค้นใจ เธอจึงจับเขาขังไว้ในเจดีย์”

ซินดี้ชะงักไปชั่วครู่ในระหว่างที่ใบหน้าอันงดงามของเธอเปี่ยมไปด้วยความตะขิดตะขวงใจ “หลังจากเหตุการณ์นั้น ท่านแอมเบอร์ก็รู้สึกโศกเศร้าและไม่เคยไว้ใจผู้ชายคนไหนอีกเลย เพราะเหตุนี้เองเธอจึงสรุปว่าผู้ชายที่ดีไม่มีในโลก และตั้งกฏใหม่ให้กับพระราชวังฟูเหยาว่าไม่ให้รับสาวกเป็นผู้ชาย”

‘ไม่สงสัยเลยว่าทำไมไม่มีที่ยืนให้กับผู้ชายในพระราชวังฟูเหยา มันเป็นเพราะแบบนี้เอง’

แดร์ริลพยักหน้าตอบรับอย่างตระหนักรู้เมื่อได้ยินเรื่องเล่าของซินดี้ก่อนจะจ้องมองไปที่เธอและซักถามอย่างสงสัย “แล้วยังไงต่อ?”

“เฮ้อ...” ซินดี้ถอนหายใจและกล่าว “หลังจากนั้น อภินิหารเจดีย์เจ็ดยอดก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยเหลือไว้แค่เพียงบันทึกในประวัติศาสตร์พระราชวังฟูเหยา เจ้าพระราชวังที่ขึ้นครองตำแหน่งต่อจากท่านแอมเบอร์ก็คิดว่าท่านแอมเบอร์ทำลายเจดีย์ทิ้งไปแล้ว แต่ใครจะไปรู้ว่ามันถูกฝังอยู่ใต้ห้องโถงบุปผาหลวงมาตลอด”

ซินดี้รู้สึกสลดใจขึ้นมาทันที “ท่านแอมเบอร์เกลียดผู้ชายที่นอกใจเธอเข้าไส้ แต่ถึงอย่างไรท่านก็รับไม่ได้ที่จะต้องฆ่าเขาตายเพื่อให้หายไปจากก้นบึ้งของหัวใจ คงเป็นเพราะแบบนั้นท่านจึงฝังเจดีย์ไว้ตรงนี้แทน”

ไอรีนและบรรดาเทพธิดาที่เหลือต่างก็พากันถอนหายใจด้วยเมื่อได้ยินเรื่องเล่า

แดร์ริลนิ่งเงียบไปสักพักในระหว่างที่เขาเกาหัวและบ่นพึมพัมกับตัวเอง “จะซึ้งอะไรขนาดนั้น? เรื่องมันก็ผ่านไปเป็นร้อยกว่าปีแล้ว... เดี๋ยวก่อน!”

ทันใดนั้น แดร์ริลก็มีความคิด เขาจ้องมองซินดี้และกล่าว “เธอบอกว่าเจดีย์นี้ขังคนไว้ข้างในได้ใช่ไหม?”

ซินดี้พยักหน้า “แน่นอน อภินิหารเจดีย์เจ็ดยอดคืออาวุธมหาประลัยที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์ไร้ขีดจำกัด เอาไว้บำราบสิ่งมีชีวิต ทั้งปีศาจร้ายและบรรดาอสุรกายทั้งหมด มันยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อ เจดีย์ดักจับอสูร”

ซินดี้จ้องมองแดร์ริลด้วยสายตาเลิกลั่กเล็กน้อย “พวกคำที่นายเพิ่งอ่านออกเสียงไป ‘อภิมหาพลังวิเศษของข้า’ คงจะเป็นคาถาของเจดีย์ที่จะทำให้มันจดจำเจ้านาย ฉะนั้นตอนนี้เจดีย์เป็นของนายแล้ว”