คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 98

หลังจากได้ยินคำพูดของคุณย่าลินดัน ลิลี่ก็ทรุดลงไปด้วยความสิ้นหวัง

วิลเลียมและคนที่เหลือก็ชอบใจอย่างตื่นเต้น พวกเขาไม่สนใจว่าลิลี่จะมีความสุขไหม เรื่องที่สำคัญคือพวกเขาจะสามารถเริ่มก่อตั้งบริษัทใหม่จากเงินของเทรนท์

แดร์ริลแค่นเสียงหัวเราะจากบทสนทนา

"เธอหัวเราะอะไร?" คุณย่าลินดันถามอย่างโมโห

แดร์ริลเยาะเย้ย "ผมหัวเราะให้ตระกูลนี้! ตระกูลลินดันที่ยิ่งใหญ่ไม่สามารถแม้กระทั่งจัดการทรัพย์สินของตัวเอง แล้วยังโยนความผิดให้ผู้หญิงอีก และที่น่าสมเพชกว่านี้คืออะไรรู้ไหม เพียงเพื่ออนาคตที่ว่าของลินดัน คุณกระทั่งยอมสังเวยหลานสาวของตัวเอง"

"ปัญหาของตระกูลเราไม่มีอะไรเกี่ยวกับเธอ! ลิลี่จะต้องมีความสุขกับเทรนท์ ไม่ใช่คนขี้แพ้แบบเธอ!" คุณย่าลินดันตําหนิ

แดร์ริลสูดหายใจเต็มปอด แล้วกล่าวต่อ "ในที่สุดแล้ว พวกคุณก็แค่เสียใจที่หุ้นส่วนใหญ่ของตระกูลลินดันไปตกอยู่ในมือของคนอื่น เพราะพวกคุณมันไม่มีความสามารถ พวกคุณยอมขายหญิงสาวในตระกูลเพื่อแลกเปลี่ยนกับศักดิ์ศรีของตัวเอง"

"แก..."

เมื่อถูกกล่าวหาว่าเป็นขี้แพ้ต่อหน้าสาธารณะ คุณย่าลินดันทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอกรีดร้อง "เอาตัวมันออกไป! เอามันออกไปเดี๋ยวนี้!"

แต่ไม่มีใครกล้าขยับออกไป พวกเขาจำได้ว่าแดร์ริลกระทืบเทรนท์ยังไงเมื่อวันก่อน ลูกเขยคนนี้ เขากล้าแม้กระทั่งทุบตีเทรนท์ แล้วใครจะไปกล้าล่วงเกินเขาได้?

ลิลี่พยายามจะบรรเทาสถานการณ์ลง เธอสะกิดแขนของแดร์ริลแล้วขอร้อง "แดร์ริล หยุดพูดเถอะ..."

วิธีแก้ไขเรื่องนี้ที่ลิลี่คิดออกมีเพียงการขอความเมตตาจากคุณย่าลินดันเป็นการส่วนตัวหลังประชุมจบ ถ้าเธอจริงใจมากพอ บางทีคุณย่าลินดันอาจเปลี่ยนใจ แต่เหตุการณ์จะแย่ลงหากมีใครค้านหัวชนฝากลางที่สาธารณะ แบบแดร์ริล

แดร์ริลเข้าใจสิ่งที่ลิลี่คิด เขาลูบผมของเธอ แล้วกล่าวอย่างอ่อนโยน "ไม่ต้องกังวล คุณไม่ต้องร้องขอความเมตตาจากพวกเขาหรอกครับ ตรงกันข้ามเลย พวกเขาต่างหากที่ต้องขอร้องคุณแทน"