คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 212

หลังจากกลับมาที่ห้องทำงาน เสิ่นชิงซูก็โทรศัพท์หาไป๋เจี้ยนเหวิน

ปลายสายของไป๋เจี้ยนเหวินรับอย่างรวดเร็ว “อาซู เจอสามีภรรยาตระกูลเฉิงแล้วเหรอ?”

“ค่ะ พวกเขาเพิ่งกลับไป” เสิ่นชิงซูหยุดไปครู่หนึ่งแล้วกล่าว “ความรักของคุณเฉิงกับคุณนายเฉิงน่าประทับใจจริง ๆ ค่ะ”

“ใช่แล้วล่ะ เธอไม่รู้ใช่ไหม? คุณนายเฉิงแก่กว่าคุณเฉิงตั้งหกปีนะ แถมก่อนหน้าที่จะมาเจอคุณเฉิง คุณนายเฉิงยังเคยผ่านชีวิตแต่งงานที่เลวร้ายมาด้วย”

เสิ่นชิงซูประหลาดใจ “มองไม่ออกเลยจริง ๆ ค่ะ คุณนายเฉิงดูอ่อนกว่าคุณเฉิงเสียอีก”

“ชีวิตแต่งงานที่ดีช่วยบำรุงคนได้ดีที่สุด” ไป๋เจี้ยนเหวินกล่าว “ดังนั้นเธอก็อย่าท้อแท้ไปเลย ไม่ช้าก็เร็วเธอก็จะได้เจอคนที่ใช่เหมือนกัน”

“อาจารย์แม่ ไม่ต้องเป็นห่วงหนูหรอกค่ะ ตอนนี้หนูสบายดี” เสิ่นชิงซูกล่าว “ชีวิตแต่งงานห้าปีที่ผ่านมาเป็นความผิดพลาด แต่ประสบการณ์ในช่วงเวลานี้ก็ทำให้หนูคิดอะไรได้หลายอย่าง ในชีวิตแต่งงานครั้งนี้ คนที่ผิดไม่ใช่หนู หนูจะไม่เอาความผิดของคนอื่นมาทำให้ตัวเองลำบากใจค่ะ”

“เธอคิดแบบนี้ได้ก็ดีแล้ว” ไป๋เจี้ยนเหวินหยุดไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “ที่เธอโทรมาหาฉันนี่คงจะถามเรื่องด้ายหญ้าอัคคีสินะ?”

“ใช่ค่ะ”

“พอดีฉันมีเพื่อนที่รู้จักอยู่ในชนเผ่าอี๋ เดี๋ยวฉันจะให้ช่องทางติดต่อของเธอให้ มีอะไรต้องการก็ไปคุยกับเธอเองได้เลย”

เสิ่นชิงซูตอบ “ได้ค่ะ”

......

หลินหลานอี๋พาฟู่ซืออวี่ไปเที่ยวเล่นอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายก็พาเด็กชายกลับมาที่คฤหาสน์เหยาเยว่

เดิมทีเธอตั้งใจจะใช้โอกาสนี้แสดงออกให้ดี เพื่อให้ฟู่ซือเหยียนเปลี่ยนทัศนคติต่อเธอ

แต่คาดไม่ถึงว่า เพียงแค่ฟู่ซืออวี่ชมว่าอาหารฝีมือแม่เสิ่นชิงซูอร่อยแค่ประโยคเดียวตอนกินข้าว โจวอวี๋ชูก็เกิดอาการควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ขึ้นมาทันที!

“ฟู่ซืออวี่ ลูกดูให้ดี ๆ!” โจวอวี๋ชูปาตะเกียบทิ้ง จ้องเขม็งไปที่ฟู่ซืออวี่ “แม่ต่างหากที่เป็รแม่แท้ ๆ ของลูก!”

ฟู่ซืออวี่ตกใจจนตัวแข็งทื่อ เขามองใบหน้าที่บิดเบี้ยวถมึงทึงของโจวอวี๋ชูอย่างตะลึงงัน

หลินหลานอี๋เองก็ตกใจกับท่าทีของโจวอวี๋ชูเช่นกัน เมื่อเห็นว่าฟู่ซืออวี่ตกใจจนนิ่งไปแล้ว เธอก็รีบเตือน “เสี่ยวชู ลูกทำอะไรน่ะ? อย่าทำให้เด็กตกใจสิ...”