จิ้นฝานด้วยความเป็นห่วงบิดามารดาและน้องสาวจึงรีบสาวเท้าพร้อมกวัดแกว่งกระบี่ในมือมุ่งหน้ามายังเรือนอีกฝั่งทันที เมื่อเห็นร่างกายกำยำบึกบึนของผู้เป็นบิดากำลังกวัดแกว่งกระบี่อยู่หน้าเรือนของน้องสาวก็รีบเข้าไปหาทันที
“ท่านพ่อเป็นอย่างไรบ้าง แล้วหนี่เอ๋อร์เล่าขอรับ” จิ้นฝานเอ่ยถามบิดาแต่หูตาและมือก็ยังไม่ละไปจากเจ้าแมลงร้ายที่รายล้อมอยู่รอบกาย
“พ่อจะคุ้มกันให้ เจ้ารีบเข้าไปดูน้องของเจ้าด้านในเร็วเข้า เอานางซ่อนไว้ในตู้ทึบใส่อาภรณ์จะช่วยกันแมลงไม่ให้เข้าไปทำร้ายนางได้” แม่ทัพใหญ่เอ่ยเสียงดังบอกบุตรชายของตน จากนั้นก็สะบัดผ้าคลุมกายสีดำที่อัดพลังปราณใส่เหล่าแมลงจนแตกฮือถอยหนีออกห่างบางตัวของร่วงตายไปบ้าง จิ้นฝานถือโอกาสนี้เร้นกายเข้ามายังห้องของน้องสาวทันที
“หนี่ว์เอ๋อร์เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” จิ้นฝานเอ่ยถามน้องสาวด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่านางกำลังปัดป้องแมลงร้ายที่เริ่มบินเข้ามาภายในห้องบางส่วนด้วยผ้าคลุมกายผืนใหญ่ นางกำลังโบกสะบัดด้วยท้วงท่างดงาม
“พี่ใหญ่ช่วยข้าด้วย!” เหอชิงหนี่ว์เอ่ยขึ้นอย่างดีใจที่เห็นร่างของพี่ชายเปิดประตูเข้ามา ด้วยตนเองพลาดท่าโดนเจ้าแมลงกัดเข้าที่ข้อมือแต่ก็ยังมีสติรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าผูกมัดเหนือบริเวณที่ถูกกัดอย่างแน่นหนาเพื่อไม่ให้พิษของมันกระจายตัว ไม่รู้ว่ามันจะช่วยได้มากน้อยเพียงใดแต่ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
จิ้นฝานรีบเข้าช่วยเหลือน้องสาวภายในห้องมีแมลงไม่มากเท่ากับด้านนอกจึงไม่เป็นปัญหามากนักสำหรับผู้ฝึกฝนพลังปราณอย่างจิ้นฝาน
“เจ้ารีบเข้าไปหลบซ่อนในตู้เก็บอาภรณ์ของเจ้าเร็ว!” จิ้นฝานเอ่ยสั่งน้องสาวดัง
“พี่ใหญ่ระวังตัวด้วย” ชิงหนี่ว์เอ่ยบอกพี่ชายแล้วตนเองก็รีบมุดตัวเข้าตู้ไม้อย่างว่องไวไม่อิดออด เนื่องด้วยตอนนี้นางเริ่มมีอาการหอบเหนื่อยและเริ่มอ่อนแรงเต็มที
ทางด้านจวนตระกูลหมิงเมื่อได้ทราบข่าวจากคนของแม่ทัพใหญ่ที่เข้ามาขอความช่วยเร่งด่วนก็ไม่อาจเพิกเฉยรั้งรอได้ในยามนี้ ครั้นจะออกเดินทางไปอย่างเอิกเหริกก็เกรงว่าจะไม่เป็นผลดี
“อาฉีเจ้าพาซินเอ๋อร์เดินทางไปยังจวนแม่ทัพก่อน ไม่รู้ว่าทางนั้นเป็นอย่างไรบ้างมีซินเอ๋อร์คนเดียวที่พอช่วยเหลือได้ตอนนี้ รุ่งสางปู่จะเดินทางไปสมทบอีกแรง” หมิงฮุ่ยฉินเอ่ยสั่งหลานชายคนรอง
ฮุ่ยฉินเองก็หวั่นความปลอดภัยของหลานทั้งสองแต่ในยามนี้ก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ และที่เขายังพอวางใจได้ก็เพราะรู้มาว่าทั้งสองมีคนคุ้มกันฝีมือดีที่ได้มาจากประมุขพรรคอินทรีย์ ที่ตนและหลานคนโตไม่ได้เดินทางไปด้วยนั้นเพราะกลัวว่าศัตรูที่คอยลอบกัดอยู่ในที่มืดอาจใช้โอกาสนี้เข้ามาทำร้ายคนในจวนอีกครา ฮุ่ยฉินคิดไตร่ตรองถ้วนถี่แล้วอย่างไรเสียป้องกันไว้ก่อนดีกว่ามาเสียใจทีหลัง
“เย่วฉีดูแลซินเอ๋อร์ด้วยอย่าให้นางได้รับอันตรายเด็ดขาด” เย่วเทียนเอ่ยย้ำกับน้องชายด้วยความเป็นห่วงแต่ให้ทิ้งจวนไปกันหมดก็ไม่อาจทำได้ คนที่เป็นประโยชน์แก่จวนแม่ทัพมากที่สุดยามนี้มีเพียงสองคนนี้เท่านั้น
“ท่านปู่ พี่ใหญ่ ไม่ต้องห่วงข้าจะดูแลนางให้ดีที่สุดข้าขอตัวก่อน” เย่วฉีเอ่ยรับปากด้วยน้ำเสียงแน่วแน่ แล้วสาวเท้าไปยังเรือนนอนของน้องสาวตัวแสบทันที เย่วฉีเคาะประตูเรือนนอนเรียกน้องสาวอย่างสุภาพไม่ได้เอะอะโวยวายเพราะยามนี้ดึกมาแล้วไม่อยากให้ผู้คนตื่นตกใจ
“ซินเอ๋อร์ๆเปิดประตูให้พี่หน่อยพี่มีเรื่องด่วนรบกวนเจ้า”
เย่วซินไม่ใช่คนนอนขี้เซาเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูและได้ยินเสียงคุ้นเคยของพี่ชายคนสนิทก็รีบลุกจากเตียงแล้วเดินมาเปิดประตูให้ทันที
“อาฉีมีอะไรด่วนหรือ?” เสียงใสติดงัวเงียเอ่ยถามทั้งยังสวมใส่เพียงอาภรณ์สีขาวบางตัวในเพียงตัวเดียวเท่านั้น แต่ชุดแบบนี้เย่วซินคิดว่าเป็นชุดที่มิดชิดที่สุดถ้าเทียบกับชุดนอนสายเดี่ยวของชาติที่แล้ว
“ซินเอ๋อร์รีบแต่งตัวเร็วเข้าทางจวนแม่ทัพเกิดเรื่องด่วนต้องให้เจ้าช่วยเหลือ” อาฉีเอ่ยเพียงเท่านั้นเพราะไม่อยากอธิบายยืดยาวตอนนี้เอาไว้เล่าให้ฟังอีกทีขณะเดินทาง น้องสาวของตนก็รู้ความเพียงได้ยินแค่นั้นนางก็รีบไปแต่งกายเสียใหม่อย่างรวดเร็วเพียงไม่นานทั้งสองก็ทะยานขึ้นสูงไต่เลาะหลังคากระโดดดีดตัวหลังแล้วหลังเล่าอย่างว่องไว
ครั้นเมื่อมาถึงยังจวนแม่ทัพก็พบว่าพวกแมลงพิษทั้งหลายต่างล่าถอยออกไปจนหมดสิ้น เหลือเพียงทหารและเหล่าคนคุ้มกันที่เหลือรอดยืนถือคบไฟที่มีไฟลุกโชน ทั้งสองจึงเดาว่าคบไฟพวกนั้นคงเอาไว้ไล่แมลงก็ถือว่าจวนแม่ทัพยังมีสติและคิดหาหนทางเอาตัวรอดได้อย่างดีเยี่ยม
“จิ้นฝานมีใครที่ได้รับบาดเจ็บเหลือรอดอยู่บ้าง” เย่วฉีเอ่ยถามทันทีที่เท้าถึงพื้นและเห็นสหายยืนหน้าดำค่ำเครียดอยู่
“เย่วฉี เย่วซิน เจ้ามาพอดีรีบเข้ามาด้านในเถิด ท่านพ่อและน้องสาวข้าโดนแมลงพิษเล่นงานเข้าแล้ว” จิ้นฝานเมื่อได้เห็นคนที่ตนมายืนรอก็รีบเอ่ยบอกทันทีเพราะกลัวว่าถ้าชักช้าอาจไม่ทันการ จิ้นฝานพาทั้งสองเข้ามายังห้องรับรองที่มีร่างของบุรุษผู้เป็นแม่ทัพใหญ่และบุตรสาวนอนอยู่บนเตียงใหญ่โดยไม่ได้สติ
เย่วซินเข้ามาภายในห้องก็ไม่รั้งรอรีบเข้าไปดูคนป่วยอย่างรวดเร็วเย่วฉีก็เช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่แฝดคู่ป่วน
รอนะคะ อัพต่อหน่อยค่า...