ความรักสีคราม นิยาย บท 1648

แนนซี่ตอบว่า “ฉันไม่คิดว่าความเกลียดชังของแลร์รี่ต่อดัสตินนั้นเริ่มต้นจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้หรอก”

“ลองคิดดูสิ จากที่ปกติเขาเป็นคนมีเหตุมีผล เขาคงไม่ทำร้ายคนที่เขารักมากที่สุดหากไม่มีหลักฐานอะไรเลย เหตุการณ์เหล่านั้นน่าจะเป็นฟางเส้นสุดท้ายมากว่า เลยทำให้เขาสติแตก”

“ฟางเส้นสุดท้าย...” แคสเปี้ยนพึมพำกับตัวเอง “บางที อคติของหัวหน้าที่มีต่อดัสตินอาจเกิดขึ้นมานานแล้ว ครั้งนี้เขาสูญเสียการควบคุมเพราะผมไม่พบหลักฐานใดๆ ที่แสดงให้เห็นว่าพวกเขาบริสุทธิ์”

แนนซี่ยกนิ้วโป้งให้เขา “เยี่ยมมาก คุณมีศักยภาพ”

“คุณมีพอนึกออกไหมว่าจะทำให้พวกเขากลับมาพบกันอีกครั้งได้ยังไง” แคสเปี้ยนเพิ่มความเข้มข้นของการนวด

“คนโง่เอ้ย วิธีแก้ปัญหาที่ง่ายที่สุดก็คือวิธีที่ยากที่สุดเช่นกัน นั่นคือการค้นหาหลักฐานเพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างทั้งคู่” แนนซี่หยุดก่อนจะหันกลับมามองแคสเปี้ยนด้วยสีหน้าหดหู่ “ก็แค่นั้น... การหาหลักฐานแบบนั้นมันไม่ง่ายเลย”

ที่ออพีเลนท์ดีไซน์

โจอันถือเสื้อผ้าสองชิ้นที่แตกต่างกันเพื่อเปรียบเทียบดู หลังจากนั้นเธอก็หยิบดินสอขึ้นมาและเริ่มวาดภาพ ขณะที่เธอหมกมุ่นอยู่กับงาน โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะรับสาย

"สวัสดีค่ะ ใครพูดสายคะ ศูนย์ดูแลเด็กซันนี่เหรอ ใช่แล้ว ฉันเป็นแม่ของเลสลีค่ะ ว่ามาเลย...” โจอันวาดภาพต่อ "อะไรนะ เขาเป็นโรคท้องร่วงเหรอ? เอาล่ะ ฉันจะรีบไปซื้อยาให้เขาระหว่างทาง ขอบคุณและขอโทษที่ทำให้ยุ่งยากค่ะ”

เมื่อวางสายแล้ว โจอันยังคงวาดภาพต่อไปให้เสร็จ

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเธอเปรียบเทียบภาพวาดทั้งสองแล้วในที่สุดก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แต่เธอก็ตบหน้าผากตัวเองทันทีทันใด ไม่นะ ฉันต้องไปที่ศูนย์ดูแลเด็กซันนี่เดี๋ยวนี้เลยสิ