ความรักสีคราม นิยาย บท 1650

โจอันจะนั่งอยู่ที่เก้าอี้ที่ห้าในแถวที่สามเสมอ พอแลร์รี่ขอให้เธอเคลื่อนตัวไปข้างหน้า เธอบอกเขาว่านั่นคือที่นั่งที่ดีที่สุดในสนาม เธอจะไม่ถูกกองเชียร์ที่อยู่ข้างหน้าขวางไว้และจะสามารถเห็นผู้เล่นทุกคนได้ชัดเจน

ในเวลานั้น แลร์รี่แกล้งทำเป็นโกรธเธอที่หยอกล้อกับผู้เล่นคนอื่น แทนที่จะมุ่งความสนใจไปที่เขาเพียงคนเดียว โจอันหัวเราะเมื่อเขาล้อเธอ เธอตอบว่าเธอจะนำแว่นขยายมาเพื่อดูเขาเล่น ทำแบบนี้วิสัยทัศน์การมองเห็นทั้งหมดของเธอก็จะมีแต่เขาคนเดียว

จากนั้นแลร์รี่ก็จูบเธอที่แก้ม ทำให้เธอหน้าแดงไปหมด หลังจากนั้นเธอก็รบเร้าให้เขากลับไปฝึกซ้อม ที่สนามบาสเก็ตบอลขนาดใหญ่ มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่อยู่ที่นั่น พวกเขาใช้โอกาสนี้เพลิดเพลินไปกับความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของกันและกัน มันไม่สำคัญว่าพวกเขาจะเดทกันที่ไหน สิ่งเดียวที่พวกเขาใส่ใจคือพวกเขารักกันอย่างลึกซึ้งเพียงใด

อย่างไรก็ตาม ความรักแตกต่างจากการแต่งงาน ในการแต่งงาน มันเชื่อมโยงสองครอบครัวที่มีผู้คนมากมายเข้ามาเกี่ยวข้อง ถ้าเขารู้แล้วว่าการแต่งงานนั้นซับซ้อนกว่านั้นมากและจะทำให้ทั้งคู่เจ็บปวดมาก เขาก็คิดว่าเขาคงไม่ขอเธอแต่งงานเร็วขนาดนี้

แม้ว่าโจอันจะเป็นคนจิตใจอ่อนโยน แต่เธอก็ยังคงเป็นคนที่มีบุคลิกเข้มแข็ง เธอทนไม่ไหวที่รู้ว่าเขาไม่ไว้ใจเธอ นอกจากนี้เธอไม่สามารถยอมรับได้ว่าความอ่อนแอของเธอกลายเป็นภาระสำหรับเขา นิสัยของเธอทำให้เธอเลิกกับเขาหลังจากที่เธอตัดสินใจบินไปต่างประเทศเพื่อรับการรักษา เธอกลับเกลียดตัวเองมากกว่า ท้ายที่สุดแล้ว ความเกลียดชังนั้นปล่อยวางง่ายกว่าความรัก

หลังจากทุกอย่างเกิดขึ้น เธอก็ยังแต่งงานกับเขาอยู่ดี แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะพังทลายลงเพราะเขาไม่ไว้วางใจเธอ

เมื่อพิจารณาว่าแลร์รี่รู้สึกไม่มั่นคงปลอดภัยเพียงใด ความไม่มั่นคงของเขาก็ยิ่งขยายออกไปอีกหลังจากที่โจอันเลิกกับเขาและโกหกเขาว่าเธอตกหลุมรักคนอื่น นอกจากนี้ ในช่วงเวลาที่เขายังเป็นทหาร ความรู้สึกของการถูกไฟคลอกในสนามรบ ได้ทำลายความรู้สึกปลอดภัยที่เขาละทิ้งไปนานแล้ว มันยังรุนแรงขึ้นอีก เมื่อสหายของเขาถูกฆ่าตายทีละคน ตั้งแต่นั้นมา เขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยความไม่ปลอดภัยอยู่เสมอ

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ แลร์รี่ไม่มีทางที่จะลดความระมัดระวังต่อใครลงเลย ถ้าเขาทำเพื่อโจอันไม่ได้ เขาก็คงทำเพื่อคนอื่นไม่ได้อย่างแน่นอน