กินเด็ก 20+ บทที่ 69

ต้นน้ำไม่ได้พูดอะไรมากกว่านั้น เขาข่มความโกรธแค้นที่มีต่อเจอาร์ไว้ในใจ แล้ววิ่งขึ้นไปบนชั้นสองทันที เพราะสิ่งที่สำคัญกว่าการเอาคืนศัตรูคือการหาคะนิ้งให้เจอและพาเธอกลับบ้านพร้อมกัน แม้เสียงของทินกรจะดังตามหลังมาก็ไม่สามารถหยุดเท้าของเขาที่กำลังก้าวขึ้นบันไดได้
"พวกแกกล้าดียังไงถึงบุกรุกเข้ามาในบ้านของฉันแล้วยังทำตัวต่ำทรามกับเมียฉันอีก! ไสหัวออกไปให้หมดก่อนที่ฉันจะโทรเรียกตำรวจมาลากคอพวกแกออกไป!" ทินกรรีบเดินเข้ามาประคองภัสสรให้ลุกขึ้น
"จะด่าคนอื่นก็ให้มันพ้นตัวเองหน่อยเถอะลุง เพราะจากคำพูดและการกระทำของเมียลุงก็ไม่ได้ดูสูงส่งเลยนะ หรือสมองมีปัญหาด้านการแยกแยะ เลยแยกไม่ออกว่าพวกลุงหรือพวกเรากันแน่ที่ต่ำทราม" พัดชากอดอกมองสองสามีภารยาด้วยสายตาเหยียดหยามเหมือนที่ภัสสรใช้สายตาแบบนั้นมองต้นน้ำเมื่อสักครู่
"พวกมึงเป็นใครวะ เสือกแล้วคิดว่าเท่ไง?" เจอาร์สะพัดแขนออกจากพันธนาการของพารัน พร้อมทั้งตวัดสายตามองพัดชาอย่างเอาเรื่อง แต่คนโดนมองกลับทำหน้ายียวนใส่อย่างไม่สะทกสะท้าน
"หน้าฉันก็ไม่ได้เหมือนหน้าแม่แกนะ ไม่ต้องมองขนาดนั้นก็ได้"
"อีนี่!" เจอาร์พุ่งตัวเข้าไปกระชากคอเสื้อนักศึกษาของพัดชาอย่างแรงหมายจะสั่งสอนอีกฝ่าย
พลั่ก!
"อ๊ายยยยย! เจอาร์!" ภัสสรกรีดร้องลั่นด้วยความตกใจเมื่อเห็นพารันยกเท้าถีบลูกชายของตัวเองอย่างแรง ก่อนที่เจ้าของการกระทำป่าเถื่อนนั้นจะพุ่งเข้ามาเหวี่ยงหมัดหนักๆใส่หน้าเจอาร์ที่กำลังเสียหลัก
ผัวะ!
"ไม่เข้าใจคนโง่อย่างมึงเลยจริงๆว่าทำไมถึงไม่ฟังคำพูดของกู กูไม่ได้มีความอดทนสูงกับสวะอย่างมึงนะ" แม้น้ำเสียงของพารันจะราบเรียบ แต่แววตาที่จ้องมองสองแม่ลูกไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย เขาก้มลงไปกระชากคอเสื้อเจอาร์อย่างแรงจนอีกฝ่ายลุกขึ้นมายืนตรงหน้า
"คิดว่ามีมือมีตีนคนเดียวรึไงวะ!" เจอาร์ปัดมือของอีกฝ่ายออกจากคอเสื้อ ง้างหมัดหมายจะเอาคืนพารัน แต่กลับเป็นตัวเองที่โดยสวนกลับมาโดนไม่ทันตั้งตัว
ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!
"อ๊ายยยยยย! เจอาร์! อย่ามาทำร้ายลูกฉันนะ!" ภัสสรรีบถลาเข้าไปกระชากแขนพารันอย่างแรงหวังช่วยลูกชายที่กำลังเพลี่ยงพล้ำ เธอตวัดฝ่ามือฟาดใส่ใบหน้าของคนที่กำลังทำร้ายลูกตัวเองเต็มแรง
เพียะ!
"แกกล้าดียังไงมาทำร้ายลูกฉะ..อึก!" ถ้อยคำที่กำลังจะพ่นออกมากลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อโดนเด็กหนุ่มรุ่นลูกเอื้อมมือเข้ามาบีบคอจนแทบหายใจไม่ออก
"ภัสสร!" ทินกรที่เห็นภรรยาถูกทำร้ายต่อหน้าต่อตาปรี่เข้าไปหาพารันหวังจะสั่งสอนอีกฝ่าย แต่กลับต้องชะงักไปเมื่อเด็กหนุ่มหยิบของบางอย่างในกระเป๋ากางเกงยีนส์ด้านหลังออกมา
"อึก!" ภัสสรเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อเห็นมีดพกสั้นในมือของพารัน เธอดีดดิ้นพล่านด้วยความหวาดกลัว แต่กลับไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อกรกับเด็กหนุ่ม
พลั่ก!
"ไอ้เหี้ย! มึงอย่าทำอะไรแม่กูนะ!" เจอาร์แผดเสียงดังลั่นเมื่อเห็นแม่ตัวเองโดนเหวี่ยงลงบนพื้นอย่างแรง ขณะที่ทินกรยังอึ้งกับสิ่งที่เห็น
"มือข้างนี้ใช่ไหมที่ตบผมเมื่อกี้" พารันควงมีดสั้นในมือเล่นอย่างชำนิชำนาญ ใบหน้าของเขายังเปื้อนรอยยิ้ม หากแต่เป็นรอยยิ้มเยือกเย็น เขาค่อยๆย่อตัวนั่งลง ดึงมือขวาของภัสสรมาวางทาบกับพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบ
กึก!
"อ๊ายยยยยยยยยย!!" ภัสสรกรีดร้องเสียงหลงราวกับคนสติแตกเมื่อเด็กหนุ่มปักมีดลงมาเฉียดหลังมือเพียงแค่ไม่กี่มิลลิเมตร เนื้อตัวของเธอสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว เพราะทั้งชีวิตไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน
"ไม่ต้องกลัวขนาดนั้นก็ได้ ผมแค่เล่นสนุกเฉยๆ" พารันแสยะยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะคลายมือออกจากแขนสั่นเทาของภัสสร แล้วเดินไปหาเจอาร์ที่นั่งหมดสภาพอยู่บนพื้น
"มือนี้ใช่ไหมที่มึงแตะต้องผู้หญิงของกู" เขาถามเสียงเยือกเย็น ก่อนจะดึงมือข้างซ้ายของเจอาร์มาวางบนพื้น แล้วปักปลายมีดแหลมคมลงบนหลังมือของอีกฝ่ายเต็มแรง
"อ๊ากกกกกกกกกก!!!" เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดดังก้องภายในห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์หรูหรา เจอาร์ดิ้นทุรนทุรายอย่างน่าเวทนา เลือดสีสดจากบาดแผลไหลทะลักออกมาเจิ่งนองทั่วพื้น
"เจอาร์!!/เจอาร์!!" ทินกรและภัสสรร้องขึ้นด้วยความตกใจ ทั้งเขาและเธอรีบปรี่เข้าไปหาเจอาร์ที่นอนจับแขนสั่นเทาของตัวเองอยู่บนพื้น
พารันดึงมีดออกจากหลังมือของอีกฝ่ายโดยที่รอยยิ้มเยือกเย็นยังเปื้อนใบหน้า เขาปรายตามองเลือดสีแดงสดบนปลายมีดด้วยสายตาไร้ความรู้สึก ก่อนจะดึงเสื้อเชิ้ตของเจอาร์มาเช็ดเลือดออกจากปลายมีดแหลมคม
"สกปรกว่ะ" เขาหยัดกายลุกขึ้นเดินกลับไปหาพัดชาที่กอดอกมองเงียบๆมาหลายนาที แล้วเก็บมีดไว้ในกระเป๋ากางเกงยีนส์เหมือนเดิม
"ในเมื่อคุณไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นพ่อคน งั้นผมขอน้องสาวผมคืน"
"กะ..แก! ฉันจะแจ้งตำรวจจับพวกแกเข้าคุกให้หมด!"
อัปเดต บทที่ 69 ของ กินเด็ก 20+ โดย เวย์นิส
ด้วยนวนิยายชื่อดัง กินเด็ก 20+ ของ เวย์นิส ที่ทำให้ผู้อ่านหลงรักทุกคำไปที่บท บทที่ 69 ผสมกับปีศาจพล็อต บทต่อไปของซีรีส์ กินเด็ก 20+ จะวางจำหน่ายในวันนี้หรือไม่
คีย์: กินเด็ก 20+ บทที่ 69