จากเดิมที่ไม่ใส่ใจนัก ก็แปรเปลี่ยนเป็นความเป็นศัตรูที่เต็มเปี่ยม
หางตาของอวี๋จาวกระตุกเล็กน้อย นางเองก็ไม่แน่ใจว่าหนานกงอินทำไปโดยไม่ได้ตั้งใจ หรือเจตนาจะขุดหลุมพรางให้นางกันแน่
ทหารมาใช้ขุนพลต้านรับ น้ำมาใช้ดินต้าน
อวี๋จาวไม่คิดมากความอีก เพียงถือป้ายคำสั่งตรงไปยังพันธมิตรแห่งมหาพิภพ
สายตาของเหล่าผู้เข้าสอบคัดเลือกจับจ้องมาที่นาง ร้อนแรงราวกับจะเผาเป็นรูพรุนทั่วร่าง
นางยังคงสีหน้าไม่เปลี่ยน แค่ก้าวเท้าเดินเข้าไปด้านใน
ขณะเดียวกันที่นางก้าวเข้าสู่พันธมิตรแห่งมหาพิภพ ภาพร่างของนางก็ปรากฏขึ้นกลางท้องฟ้าเหนือเขตนั้นทันที
“ออกมาแล้ว! ออกมาแล้ว!”
ฝูงชนเงยหน้ามองอย่างตื่นเต้น แล้วก็มีคนจำได้ทันทีว่าเป็นอวี๋จาว
สีหน้าของหลายคนพลันแปรเปลี่ยนเป็นแปลกประหลาดขึ้นมา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกพวกเขาที่มาดูการคัดเลือก ย่อมรู้กฎเกณฑ์ดีอยู่แล้ว
โดยปกติ ผู้ที่เข้าสอบเป็นชุดแรก ๆ โอกาสผ่านการคัดเลือกจะมากที่สุด
แต่ท่ามกลางผู้เข้าสอบหลายคนที่เป็นระดับหลอมจิต อวี๋จาวกลับเป็นเพียงระดับกำเนิดเทพขั้นสมบูรณ์ย่อมไม่โดดเด่นเท่าใดนัก
แล้วนางมีสิทธิ์อะไรถึงได้เป็นคนแรกที่เข้าสอบ?
หรือว่านางมีบางสิ่งที่คนนอกไม่อาจล่วงรู้?
เมื่อเกิดข้อสงสัยนี้ขึ้น สายตาของหลายคนก็เหลือบมองไปยังบรรพจารย์สุยเปี้ยนกับพรรคพวก ราวกับจะพยายามอ่านคำตอบจากท่าทีของพวกเขา
ผู้อื่นอาจไม่รู้เบื้องลึก แต่บรรพจารย์สุยเปี้ยนต่างออกไป เขาเคยเห็นกับตาว่าหนานกงอินมอบป้ายคำสั่งให้อวี๋จาวเอง
เขาอดไม่ได้ที่จะตบต้นขาตนเองพลางคิดในใจว่าแย่แน่ ๆ
ครั้งนี้อวี๋จาวโดดเด่นเกินไปแล้ว!
ไม้สูงเด่นกลางป่า ย่อมถูกลมโค่น
นางโดดเด่นเช่นนี้ ไม่รู้ว่าต่อไปจะต้องเผชิญปัญหาอีกเท่าไหร่
บรรพจารย์สุยเปี้ยนทำได้เพียงภาวนาเงียบ ๆ ขอให้อวี๋จาวาไม่ได้รับผลกระทบและผ่านการทดสอบทั้งหมดไปได้อย่างราบรื่น
ในเวลานั้น อวี๋จาวที่กลายเป็นจุดสนใจของทุกคนได้ก้าวเข้าสู่ภายในพันธมิตรแห่งมหาพิภพแล้ว ทิวทัศน์เบื้องหน้าพลันแปรเปลี่ยนทันใด
นางเงยหน้ามองขึ้นไป เห็นภูเขาสูงใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า ทางขึ้นเขานั้นแคบและพุ่งตรงสู่ท้องฟ้า
และที่ข้างบันไดตรงเชิงเขามีชายชราผมขาวโพลนคนหนึ่งยืนอยู่ เมื่อเห็นอวี๋จาว เขาก็ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนในทันที
“คารวะท่านผู้อาวุโส”
อวี๋จาวคำนับอย่างนอบน้อม
ชายชราโบกมือเรียกให้นางเข้าไปใกล้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลับมาครั้งนี้ ข้อขอเดินวิถีไร้รัก