กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 226

เฉิงยู่ซิ่วหายตัวไปแล้ว ตั้งแต่สายนั้นวางไปเบอร์ของเธอก็โทรไม่ติดอีกเลย

จงฉีเฟิงไปหาเธอที่อำเภอเหมิงเฉิงอีกครั้ง อยากจะถามให้เข้าใจ แต่ว่าหาเธอไม่เจอ อีกอย่างแฟนเก่าของเธอไป๋หงเฟยก็ไม่อยู่แล้ว

เขาถึงได้ตายใจ เป็นไปได้ว่าเฉิงยู่ซิ่วหนีไปกับไป๋หงเฟยแล้ว

ที่เคยพูดไว้ก่อนหน้า เป็นเรื่องโกหกทั้งหมด

แต่ว่าเหวินเสียนกลับไม่เชื่อว่าเฉิงยู่ซิ่วจะจากไปแบบนี้ เธอจะทอดทิ้งลูกของตัวเองได้ยังไง?

“ฉันเชื่อในนิสัยของเธอ” เหวินเสียนพูดออกมาอย่างมั่นใจ

จงฉีเฟิงผิดหวังมากๆ เขาไม่อยากพูดอะไร อยากที่จะอยู่เงียบๆ คนเดียว ไม่ได้สนใจคำพูดของเหวินเสียน แต่เป็นการเดินขึ้นไปชั้นบนคนเดียว

เหวินเสียนอุ้มลูกน้อยออกไปกลับบ้านตระกูลเหวิน

เรื่องนี้ เธอต้องถามให้ชัดเจน ว่าเป็นสิ่งที่เหวินชิงทำหรือไม่

ยังไงซะเขามีแรงจูงใจนี้

เขาไม่อยากให้ทั้งสองตระกูลมีความขัดแย้ง ไม่อยากให้เธอไม่มีความสุข เพราะงั้นจับตัวเฉิงยู่ซิ่ว

ตอนที่เธอกลับไปถึงบ้านนั้น เหวินชิงยังไม่กลับมา

“แม่ค่ะ พี่จะกลับมาตอนไหน?”

คุณนายเหวินก็ได้กระชับเสื้อของเหวินเสียน รับเอาลูกจากอ้อมกอดของเธอ “หนูพึ่งออกมาจากโรงพยาบาลไม่กี่วัน ยังไม่ได้หมดเดือนของการพักฟื้นหลังคลอด ทำไมก็ได้วิ่งออกมาแล้ว? อยากจะเจอพี่ของหนู โทรมาหาเขาเขาก็ไปหาหนูแล้วไม่ใช่เหรอ?”

เหวินเสียนก็ได้ฝืนยิ้มสักพัก พูด “หนูก็คิดถึงแม่และพ่อแล้วค่ะ นั่งในรถก็ไม่หนาว หนูใส่หนาพอ”

คุณนายเหวินหัวเราะ ลูกสาวบอกว่าคิดถึงเธอต้องดีใจอยู่แล้ว ต่างบอกว่าลูกสาวที่แต่งออกไปแล้วก็เหมือนกับการสาดน้ำออกไปนอกบ้าน แต่ว่าเหวินเสียนยังคิดถึงพวกเขา เธอจะไม่ดีใจได้ยังไง

เธอได้ก้มหน้ามองเด็กทารกในอ้อมกอด พึ่งคลอดมาได้กี่วัน ใบหน้าเล็กๆ ก็ได้เริ่มเข้ารูปแล้ว

เหวินเสียนก็ได้มองตาม “พึ่งไม่กี่วันก็ได้หนักขึ้นหลายขีดแล้ว”

“เด็กที่พึ่งคลอดออกมาก็โตเร็วอยู่แล้ว พอเดือนนี้ลงมา มีโตขึ้นได้เร็ว สามารถหนักเพิ่มขึ้นสองถึงสามโล” คุณนายเหวินที่คลอดและเลี้ยงลูกมาสองคน มีประสบการณ์

คุณนายเหวินกลัวว่าลูกสาวจะไม่สบาย ก็ให้เธอไปพักผ่อนในบ้าน เธอนอนอยู่บนเตียงกังวลจงฉีเฟิงที่อยู่ในบ้านคนเดียว ก็ได้โทรไปหาคนใช้ในบ้าน ให้เธอดูแลจงฉีเฟิงดีๆ

อยู่ๆ เฉิงยู่ซิ่วก็หายตัวไป เธอมองออก เรื่องนี้มันกระทบจิตใจจงฉีเฟิงมากเกินไป

เพราะงั้นเธอถึงได้กลับมาหาเหวินชิง เธอต้องการยืนยัน ว่าเฉิงยู่ซิ่วนั้นถูกเหวินชิงจับตัว หรือว่าได้หนีไปกับไป๋หงเฟยจริงๆ

ถ้าเกิดโดนจับ ต่อให้เธอต้องพูดความจริงออกไป ต่อให้ชาตินี้ไม่มีทางที่จะอยู่กับจวงจื่อยี่ ก็จะไปช่วยคนออกมา

ถ้าเกิดเธอหนีไปกับไป๋หงเฟยจริง งั้นเธอก็จะอยู่ ดูแลจงฉีเฟิงกับลูก

เรื่องได้เกิดขึ้นเพราะเธอ เธอต้องรับผลที่ตามมา

ส่วนเรื่องจวงจื่อยี่ เธอทำได้แค่ผิดสัญญา

คิดไปสายตาของเธอก็ได้มองไปยังเด็กทารกที่นอนอยู่ข้างๆ เธอก็ได้ยื่นมือไปลูบหน้าของเขา เธอจะทำใจให้เด็กที่เล็กขนาดนี้ไม่มีแม่แท้ๆ ได้ยังไง?

มื้อค่ำเหวินชิงก็ไม่ได้กลับมากิน เหวินเสียนก็ได้ร้อนใจเล็กน้อย “พี่ยุ่งขนาดนี้เลยเหรอคะ?”

“ช่วงนี้เขาออกไปข้างนอกบ่อยหน่อย” คุณนายเหวินพูด

เหวินเสียนลองถามไปดู “พี่เขาออกไปข้างนอกทำอะไรคะ?”

“เรื่องงานนั่นแหละ เขายังไม่ได้แต่งงาน นอกจากเรื่องงานแล้ว ยังมีเรื่องอะไรให้ยุ่งอีก?”

เหวินเสียนอยากที่จะรู้เรื่องเหวินชิงจากปากแม่แต่ก็ถือว่าล้มเหลวไป คิดๆ ดูก็ถูก ถ้าเหวินชิงจับตัวเฉิงยู่ซิ่วไปจริงๆ จะไปให้พ่อแม่รู้ได้ยังไง?

ต้องปิดพวกเขาอยู่แล้ว กลัวพวกเขากังวล

เพื่อที่จะสามารถเจอหน้าเหวินชิงเหวินเสียนก็ได้ค้างที่บ้าน เพราะว่าเรื่องของเฉิงยู่ซิ่วเธอนอนไม่หลับ รอเหวินชิงกลับมาตลอด

จนกระทั่งใกล้สี่ทุ่ม ในที่สุดเธอก็ได้ยินเสียงของประตู