กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 300

ขมับของซูจ้านกระตุก เสียงก็เย็นชาลงหลายส่วน “ที่ผมมาในวันนี้ แค่เห็นแก่ที่เราเคยคบกัน ตอนนั้นคนที่จากไปคือคุณ คนที่ทิ้งผมก็คือคุณ ตอนนี้คุณจะมากล่าวโทษผมแต่งงานแล้วไม่รอคุณ? หลิวเฟยเฟย ผมเป็นคนนะ ไม่มีทางรอคุณกลับมาอยู่ที่เดิมไม่ยอมเปลี่ยนเลย ตอนนี้ผมไม่รักคุณแล้ว ผมรู้ดี ผมไม่ใช่เด็กหนุ่มเมื่อสิบปีก่อนแล้ว แค่อกหักก็จะเป็นจะตาย ตอนนี้ผมมีสติดี และรู้ดีว่าผมต้องการอะไร ผมรักภรรยาของผม เราไม่เคยคบกันแบบจริงๆจังๆ เธอไร้เดียงสา มีบ้างที่บางครั้งปากร้ายปากจัด มักจะยั่วโมโหผมอยู่เรื่อย แต่ว่า ผมกลับรู้สึกว่าเธอที่เป็นแบบนั้นมีเสน่ห์มาก ดึงดูดผมมาก”

เขามีชีวิตอยู่มาจนถึงป่านนี้ ไม่ใช่ผ่านมาแค่เวลาเท่านั้น ยังมีประสบการณ์ชีวิตด้วย ความคิดของเขาโตเป็นผู้ใหญ่กว่าสิบปีก่อนไม่รู้ตั้งกี่ร้อยเท่าแล้ว

เขารู้ใจตัวเองดี

ร่างกายของหลิวเฟยเฟยเซ ซูจ้านไม่รักเธอแล้ว?

ที่จริงเธอรู้ แต่ว่าตอนนี้เธอถูกผู้ชายคนนั้นทิ้งไปแล้ว อีกอย่าง สิบปีที่ผ่านมา เธอเคยทำแท้งเพื่อผู้ชายคนนั้นจนนับครั้งไม่ถ้วน

สิบปีก่อน ซูจ้านเป็นแค่นักศึกษาจบมหาลัยคนนึง เรียนด้านกฎหมายโดยเฉพาะ ไม่มีฐานะทางครอบครัว ถึงแม้เธอชอบเขามาก แต่เธอก็ชอบวัตถุนิยมมากกว่า

ถึงวันข้างหน้าซูจ้านก้าวเข้าสู่สังคม อยากก่อร่างสร้างตัวก็ไม่ใช่แค่เรื่องวันสองวัน

อีกอย่าง เขาไม่สามารถประสบความสำเร็จเสมอไปหรอก

ตอนนั้นมีลูกเศรษฐีคนนึงก็ชอบเธอเหมือนกัน ถึงแม้หน้าตาสู้ซูจ้านไม่ได้ แต่ว่ามีเงิน

เงินกับความรัก เธอได้เลือกอันแรก เธอไม่กล้าให้ซูจ้านรู้ ตอนที่จากไปเลยไม่ยอมแม้แต่เจอหน้าซูจ้าน

ที่จริงเธอไม่ได้ไปต่างประเทศ แค่ใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองอื่นเฉยๆ ตอนนั้นเธอสร้างภาพลวงตาว่าตัวเองไปต่างประเทศ เพียงเพื่อไม่อยากให้ซูจ้านหาเธอ

หลายปีมานี้ ถึงแม้ลูกเศรษฐีคนนั้นได้ให้เงินเธอไม่น้อย แต่ไม่ดีกับเธอเลย อีกอย่างสองปีก่อนเขาได้แต่งงานไปแล้ว แต่งกับผู้หญิงที่มีฐานะทางครอบครัวใกล้เคียงกับครอบครัวเขา

ภรรยาของเขารู้ความสัมพันธ์ของเธอกับผู้ชายคนนั้น ก็ได้จ้างคนมาซ้อมเธอ

ตอนนั้นเธอตั้งครรภ์ ก่อนหน้านี้เธอก็เคยทำแท้งไปหลายครั้งแล้ว ครั้งนั้น เธอถูกซ้อมจนมดลูกหย่อน ทำให้เธอไม่สามารถตั้งครรภ์ได้อีก

ผู้ชายคนนั้นรังเกียจเธอแก่ตั้งนานแล้ว และทิ้งเธอไป

ช่วงที่พักฟื้นร่างกาย เธอบังเอิญไปได้ยินข่าวคราวของซูจ้าน ถึงรู้ว่าเขาประสบความสำเร็จแล้ว ตอนนี้เป็นทนายความท่านนึง แถมยังมีสำนักงานของตัวเองด้วย

เพราะฉะนั้น หลังจากที่เธอพักฟื้นร่างกายเสร็จ จึงได้กลับมาที่เมืองB เตรียมแย่งซูจ้านกลับคืนมา

ก่อนหน้านี้เธอเคยสอบถามมาว่าซูจ้านยังไม่ได้แต่งงาน เธอรู้สึกตัวเองยังมีโอกาสอยู่

อีกอย่างเมื่อก่อนซูจ้านดีกับเธอขนาดนั้น เพราะฉะนั้น เธออยากได้ผู้ชายที่เคยดีกับเธอคนนี้กลับคืนมา

ตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรแล้ว แค่อยากรั้งเขาไว้เท่านั้น

“ฉันไม่ให้คุณไป” หลิวเฟยเฟยกอดเขาไว้ไม่ยอมปล่อย ไม่ว่ายังไง วันนี้เธอจะต้องรั้งเขาไว้ก่อน

ถึงเขาจะชอบภรรยาตอนนี้ของเขา ถ้าภรรยาของเขาเป็นคนขอหย่าก่อนล่ะ?

ซูจ้านพูดด้วยเสียงตึงเครียด “คุณไม่ได้เมาใช่มั้ย?”

เหมือนเขาจะสังเกตเห็นว่าเธอไม่ได้เมา

“คุณหลอกผม?” เสียงของเขายิ่งตึงเครียดขึ้น

“ซูจ้าน ฉันรักคุณค่ะ” หลิวเฟยเฟยไปฉุดดึงเสื้อผ้าเขา จูบคอเขา ซูจ้านผลักเธอออก “คุณเปลี่ยนไปแล้ว”

หลิวเฟยเฟยถูกผลักจนถอยหลังหลายก้าวอย่างตั้งตัวไม่ทัน “แล้วคุณไม่เปลี่ยนรึไง?”

ผมของเธอทิ้วตัวอยู่ข้างหลัง สีหน้าแดงก่ำ ไม่รู้เพราะดื่มเหล้ามา หรือว่าเพราะอารมณ์ขึ้น

เธอมองซูจ้านแล้วร้องไห้ฟูมฟายออกมา เธอเสียใจ เสียใจที่ตอนนั้นเลือกผิด ถ้าตอนนั้นเธอไม่คบกับลูกเศรษฐีคนนั้น ตอนนี้เธอไม่เพียงได้ครอบครองซูจ้านยังได้ครอบครองเงินทองด้วย แต่ตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรแล้ว ต้นทุนความสวยและความอ่อนเยาว์ก็ไม่มีแล้ว เงินทองก็ไม่มีแล้ว ผู้ชายที่ดีกับเธอก็จะสูญเสียไปแล้ว

ไม่ ไม่ เธอจะเสียซูจ้านไปไม่ได้ แย่งซูจ้านคืน เธอก็จะสามารถครอบครองสิ่งที่ตัวเองอยากได้มาโดยตลอดแล้ว “ใช่ ฉันโกหกคุณ ตอนนั้นที่ฉันไปจากคุณ เพราะมีความลำบากใจค่ะ”

“ความลำบากใจอะไร?”

หลิวเฟยเฟยก้มหน้าและกลอกตาไปมา “ฉันกลัวจะพลอยทำให้คุณเดือดร้อนไปด้วยค่ะ”