กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 351

" อะไรนะ " สติของหลินซินเหยียนหลุดลอยไป พวกเธอเพิ่งเจอหน้ากันไม่นานมานี้เอง ทำไมจู่ๆ ถึงเข้าโรงพยาบาลได้ล่ะ

" เกิดอะไรขึ้น "หลินซินเหยียนถามอย่างรีบร้อน

จงจิ่งห้าวพูด " ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันเหมือนจะอยู่ที่โรงพยาบาลโรงพยาบาลประชาชนที่สอง "

หลินซินเหยียนจึงรีบสตาร์ทรถขับออกไป

จงจิ่งห้าวขยับตัวเข้ามาใกล้ ก่อนจะเอามือวางลงบนขาของเธอ หลินซินเหยียนสวมเสื้อกันหนาวสีดำ กางเกงยีนและเสื้อคลุมสีกากีด้านนอก มือของเขาทำให้ รู้ถึงความรู้สึกร้อนแผดเผา ที่ดูเหมือนกำลังลูบไล้อยู่บนต้นขาของเธอ " ไม่ต้องรีบร้อนหรอก "

หลินซินเหยียนลดสายตามองมือของเขา " เธอท้องอยู่การเข้าโรงพยาบาลเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนักหรอกนะ "

จู่ๆ มือของเขาก็กุมไว้ที่ขาของเธอ หลินซินเหยียนขมวดคิ้วแล้วพูดเตือนอย่างชัดถ้อยชัดคำ " ฉันกำลังขับรถอยู่ "

จงจิ่งห้าวมองเธออย่างจริงจัง " ผมอยากมีลูกสาวสักคนจัง "

หลินซินเหยียนเม้มปาก เธอกับจงจิ่งห้าวตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่ได้ป้องกันอะไร แต่ก็ไม่ได้ท้อง

ตอนที่คลอดหลินซีเฉินกับหลินลุ่ยซี หมอบอกว่า ร่างกายของเธอบอบช้ำเกินกว่าจะตั้งครรภ์ครั้งต่อไปได้

ณ เวลานั้น เธอคิดว่าแค่มีลูกๆ ทั้งแล้วไม่สามารถจะตั้งครรภ์ได้อีก ก็คงไม่เป็นไร แต่ตอนนี้...

" ถ้ามีเวลา ก็เปลี่ยนนามสกุลพวกเด็กๆ เถอะ " หลินซินเหยียนก็พูดอย่างจริงจังเช่นกัน

ถ้าเธออยู่กับจงจิ่งห้าว แล้วหลังจากนี้ไม่ได้มีลูก เด็กทั้งสองคนนี้ก็ต้องใช้นามสกุลจงอยู่ดี

ถ้าไม่ยังงั้นจงจิ่งห้าวคงจะต้อง'ไร้ลูกหลานสืบสกุล'น่ะสิ

มือของจงจิ่งห้าวที่กำลังจับขาของเธอไว้ ก็ค่อยๆ ผ่อนแรงลงเป็นลูบเบาๆ แทน เขาจำได้ว่าหลินซินเหยียนเคยพูดว่าเธอไม่สามารถตั้งครรภ์ได้อีก เขาคิดว่าเธอคงพูดเล่นๆ

แต่ตอนนี้เหมือนจะไม่ใช่ พวกเขาอยู่ด้วยกันมาไม่เคยมีสักครั้งที่จะป้องกัน แต่เธอก็ไม่ท้อง

ต้องเข้าใจว่าตอนที่มีหลินซีเฉินกับหลินลุ่ยซี แค่ครั้งเดียวก็ติดแล้ว พูดง่ายๆ ว่า เธอมีร่างกายจำพวกตั้งครรภ์ได้ง่าย แต่ครั้งนี้พวกเขาอยู่ด้วยกันมาก็เป็นเวลาสองเดือนกว่าแล้ว

" ฉันไม่อยากมีคลอดลูกอีกแล้ว " หลินซินเหยียนกลัวจริงๆ ช่วงเวลาที่เจ็บปวดที่สุดตอนนี้เธอยังจำมันได้ไม่ลืม

แค่คิดถึงมันขึ้นมา ในใจเธอก็เกิดความหวาดผวาอย่างเสียไม่ได้

แต่หากร่างกายของเธอยินยอมละก็ ความรักและความสำคัญของเธอกับจงจิ่งห้าวไปได้สวย เธอก็ยินยอมที่จะเจ็บปวดอีกครั้ง

ไม่ตอนนี้แค่คิด เธอยังไม่กล้าเลย สู้เธอบอกเขาไปอย่างชัดเจนดีกว่า เพื่อไม่ให้คิดไปเองหรือคาดหวัง

ถ้าคนเราไม่คาดหวัง แน่นอนว่าจะไม่มีวันผิดหวัง

รถจอดอยู่ทางเข้าโรงพยาบาล ทั้งสองฝ่ายต่างเงียบไม่พูดถึงหัวข้อสนทนาที่เกริ่นขึ้นเมื่อกี้ บรรยากาศมีความอึดอัดเล็กน้อย

จงจิ่งห้าวเดินลงจากรถท่ามกลางความเงียบ หลินซินเหยียนเดินเข้ามา เพื่อทำลายความรู้สึกอึดอัดนี้ เธอเลยจงใจถามขึ้นมาว่า " ซูจ้านเป็นคนโทรหาคุณเหรอ "

จงจิ่งห้าวตอบรับแบบเนือยๆ

หลินซินเหยียนคิดในใจ หรือว่าซูจ้านจะรู้ว่าฉินยาท้อง สองคนนี้และเกิดความขัดแย้งกัน สุดท้ายเลยทำให้ฉินยาต้องเข้าโรงพยาบาล

แต่ถ้าพูดในหลักความเป็นจริง ถ้าซูจ้านรู้ว่าฉินยาท้อง ก็ต้องไม่เกิดความขัดแย้งสิถึงจะถูก

เธอค่อนข้างเป็นห่วงฉินยาเลยรีบเดินไปอย่างรวดเร็ว จงจิ่งห้าวโอบไหล่ของเธอไว้ เขาไม่ได้เอ่ยคำใดเพียงแค่โอบเธอไว้เช่นนั้น

จิตใจของหลินซินเหยียนที่กำลังกระวนกระวายอยู่เมื่อครู่ ก็ค่อยๆ คลายลง ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินมาถึงหน้าห้องผ่าตัด

ซูจ้านที่ยืนอยู่ตรงระเบียงทางเดิน เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาจากที่เปียกชุ่ม เมื่ออยู่ในโรงพยาบาลมาสักพักใหญ่ เสื้อผ้าของเขาก็ถูกแอร์เป่าจนแห้งไปครึ่งหนึ่งแล้ว

เขากระสับกระส่ายเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องผ่าตัด เมื่อเห็นหลินซินเหยียนกับจงจิ่งห้าวเดินมา เขาก็ชะงักฝีเท้าลง

" พี่สะใภ้.... "

" เกิดอะไรขึ้น อยู่ดีๆทำไมถึงเข้าโรงพยาบาล " หลินซินเหยียนถาม

ซูจ้านก็เอาแต่โทษตัวเอง " เป็นความผิดของผมทั้งหมด "

ถ้าไม่ใช่เพราะเขาไปพัวพันกับหลิวเฟยเฟย คงไม่ต้องดึงเธอเข้ามาเป็นแบบนี้ แล้วก็คงไม่......

" ฉันต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น! " นำเสียงของหลินซินเหยียนหนักแน่นขึ้น