กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 356

หลินซินเหยียนเบิกตาโพลง " นี่ไม่ใช่ผู้ปกครองของเด็กสาวชั้นอนุบาลคนนั้นหรอกเหรอ "

เพียงไม่นานหลินซินเหยียนก็นึกออก เธอเอียงหัวไปมองจงจิ่งห้าว " คลิปนี้เป็นคลิปที่เขาถ่าย เขาอัพโหลดเองด้วยเหรอ "

จงจิ่งห้าวพูดอย่างหนักแน่น " ลูกชายคุณเอง คุณไม่รู้จริงๆ เหรอ "

หลินซินเหยียนจุกไปชั่วขณะ ใช่น่ะสิ ลูกชายของเธอมีความสามารถขนาดนั้นเลยหรือไง

เธอมองหน้าจงจิ่งห้าวอย่างกังวลเล็กน้อย " มันจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นไหม เพราะอีกฝ่ายก็มีฐานะยิ่งใหญ่อยู่พอสมควร "

จงจิ่งห้าวตอบอย่างสบายใจ " คนจริงไม่หวั่นเงาที่ตกกระทบแล้วบิดเบี้ยวหรอกนะ "

ถ้ารองผู้ว่าคนนั้น บริสุทธิ์ใจจริง ก็ไม่จำเป็นต้องกลัวการถูกตรวจสอบ แต่ถ้าไม่ยอมให้ตรวจ ไม่ทำให้เป็นแบบอย่าง แถมยังทำผิดกฎอีก หากถูกตรวจสอบได้ มันก็สมควรที่จะได้รับกรรมในสิ่งที่ตัวเองก่อไว้

คิดยังไง เขาก็รู้สึกว่าลูกชายของเขาทำถูกอยู่ดี

แต่แค่ดูในคลิปที่ผู้หญิงคนนั้นทำตัวใช้อำนาจบาตรใหญ่แล้ว ก็เห็นถึงจุดจบแล้ว

ตามที่เขาพูดมาทั้งหมด ภรรยาของรองผู้ว่าก็ไม่ได้ดูเด็กอะไรขนาดนี้ และก็ไม่ได้มีลูกที่อายุน้อยขนาดนี้ด้วยเช่นกัน

เกรงว่าอาจจะเป็น.....

หลินซินเหยียนถอนหายใจออกมา ลูกชายของเธอไปถ่ายใครเข้าแล้วเนี่ย ทำไมชอบทำให้เธอเป็นห่วงอยู่เรื่อย

เธอรู้สึกว่าเป็นเด็กเป็นเล็กก็ควรจะไม่รู้เรื่องอะไรสิ

อายุเพิ่งจะหกขวบ แต่จิตใจกลับเติบโตเหมือนผู้ใหญ่ ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีกันแน่

จงจิ่งห้าวหยิกจมูกน้อยๆ ของเธอ " กลัวอะไรล่ะ "

หลินซินเหยียนถ้าลืมตามองเขา เธอแค่ไม่อยากให้ลูกชายไปก่อเรื่องวุ่นวายอะไรอีก

ไม่กี่วิมา เธอก็นึกขึ้นมาได้ว่าลูกชายของเธอตามใครไป

คงไม่ใช่ผู้ชายตรงหน้าหรอกใช่ไหม

หน้าตาดุดัน จนแทบจะเหมือนกันกับใครบางคน

" คุณจัดการไป๋ยิ่นหนิงแล้วเหรอ " หลินซินเหยียนถาม แต่เปี่ยมไปด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ดวงตาของเขาไม่ปรากฏอารมณ์ใดๆ ราวกับกำลังเก็บซ่อนคลื่นที่โหมกระหน่ำอยู่ในนั้น " กำลังซักถามผมเหรอ "

หลินซินเหยียนตอบด้วยเสียงในเนือยๆ " ฉันแค่ถาม นี่ไม่ได้เรียกการซักถามซะหน่อย ที่เขาทำแบบนี้ ก็เป็นเพราะคุณลุงทำผิดก่อนไม่ใช่เหรอ... "

" เพราะยังงั้นคุณก็เลยเห็นใจเขางั้นสิ " จงจิ่งห้าวพูดตัดบทเธอ

หลินซินเหยียนปิดปากแน่น เธอเห็นว่า ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรก็ถูกเขาจ้องจับผิดเสียหมด

" ฉันกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันนะ ทำไมคุณถึงพูดเหมือนกำลังเสียดสีฉันอยู่ " หลินซินเหยียนรู้สึกโกรธเล็กน้อย เธอไม่ชอบที่ถูกสงสัยแบบนี้

แล้วก็ยิ่งไม่ชอบการที่ถูกเดาไปเรื่อย

เขามักจะทำตัวใส่ความลับหลังแบบนี้เสมอ จนทำให้คนอื่นรู้สึกไม่สบายใจ

ร่างกายของจงจิ่งห้าวค่อยๆ เอนไปข้างหลัง แล้วใช้นิ้วเรียวยาวนั้นค่อยๆ ลูบไปบนผิวคางของเธอไปมา " คุณก็รู้อยู่แล้วว่าผมไม่ชอบให้คุณไปมีปฏิสัมพันธ์กับเขา ชอบพูดถึงตลอด คุณกำลังทดสอบความอดทนของผมอยู่หรือไง "

หลินซินเหยียน " ....... "

เธอปิดปากแน่น

ผู้ชายคนนี้.....

ดืด ดืด.....

ขณะนั้น โทรศัพท์ของจงจิ่งห้าวที่วางอยู่บนโต๊ะก็ดังขึ้น

เขาหันไปมองมันก่อนจะเห็นชื่อที่ปรากฏอยู่บนจอเป็นชื่อของตระกูลเหวิน

หลินซินเหยียนก็เห็นเช่นกัน

ทั้งสองสบตากัน ก่อนที่จงจิ่งห้าวจะผละออกจากเธอ แล้วรับสาย

เพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงของหลี่จิ้งดังออกมา " จิ่งห้าวจ๊ะ พอจะมีเวลาว่างไหม คุณลุงของเธออยากเจอเธอน่ะ "

จงจิ่งห้าวเงยหน้าขึ้นมองหลินซินเหยียน ก่อนจะตอบรับไป

เหวินชิงประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตอนนี้มันร่างกายก็ยังมีบาดแผลอยู่ เขาควรจะไปเยี่ยมสักหน่อย

" ถ้างั้นดี เลยเดี๋ยวฉันจะเตรียมอาหารเย็นไว้ให้พวกเธอนะ " หลี่จิ้งพูดจบก็วางสายไป

จงจิ่งห้าววางโทรศัพท์ ก่อนจะหันมามองหลินซินเหยียน " คุณไปกับผมนะ "