เสิ่นเผยซวนขยับกำลังจะลุกขึ้น ไม่รู้ว่านั่งอยู่ตรงนี้นานเกินไปจนเป็นตะคริว หรือเพราะยังตกใจกับเลือดที่มีตัวเอง แต่เมื่อเขาลุกขึ้นกลับยืนไม่ตรง แข้งขาอ่อน ดีที่เขาอยู่ใกล้ผนัง จึงยื่นมือไปค้ำผนังเพื่อพยุงตัว
น้ำเสียงของเขาแหบแห้ง “พี่สะใภ้อยู่ในห้องสอบสวน เธอไม่สบาย...”
จงจิ่งห้าวจ้องมองใบหน้าสับสนมึนงงของเขา
เสิ่นเผยซวนไม่กล้ามองสบตาเขา สายตามองไปทางอื่น
“มองฉัน”
จงจิ่งห้าวยืนอยู่ที่ทางเดิน ร่างสูงยิ่งทำให้ความกดดันมีมากขึ้น
ซูจ้านยืนขวางอยู่ตรงหน้าเขาช่วยเขาแก้ต่าง “เผยซวนบุกเข้าไปพร้อมกับปืน ถึงจะไม่เสียงานไป แต่คิดว่าเขาคงหนีไม่พ้นโทษ”
เขาไม่คิดว่าเสิ่นเผยซวนผิดอะไร
พวกเขาทำดีที่สุดแล้ว
เสิ่นเผยซวนรู้ว่าจงจิ่งห้าวกำลังโกรธอะไร เขาผลักซูจ้านออก
กำลังจะเล่าเรื่องราวให้จงจิ่งห้าวฟังต่อ ประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกเปิดออก มีคนสวมชุดผ่าตัดสีฟ้าเดินออกมา เขาปลดหน้ากากออก ถาม “ใครเป็นครอบครัวคะ”
จงจิ่งห้าวเดินเข้าไป บอก “ผมครับ”
ซูจ้านและหัวหน้าเฉินเองก็รีบตามเข้ามา
มีเพียงเสิ่นเผยซวนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่กล้าขยับ
เขาไม่กล้าเข้าไป กลัวว่าจะได้รับข่าวร้าย
“ร่างกายของคนไข้ย่ำแย่ มีภาวะการแท้งบุตร แม้ว่าตอนนี้จะจัดการได้แล้ว แต่หลังจากนี้ต้องนอนรักษาตัวเป็นเวลาสามเดือนค่ะ”
ต้องรอจนกว่าทารกในครรภ์จะทรงตัวก่อนถึงจะลงไปเดินได้
จงจิ่งห้าวนิ่งค้าง รู้สึกเหมือนมีอะไรระเบิดอยู่ในใจ เธอ เธอท้องเหรอ
หลินซินเหยียนท้องเหรอ
ใบหน้าของเขาดูเหมือนจะสงบ ทว่าหัวใจของเขานั้นราวกับกระแสคลื่น
เลือดของเขากำลังเดือดพล่าน เผาทำลายทุกส่วนในร่างกาย
หัวหน้าเฉินได้ยินแบบนั้น รีบเดินไปอีกฝั่งเพื่อต่อสายแจ้งข่าวต่อเหวินชิง
“เธอ เธอล่ะครับ”
น้ำเสียงแหบแห้ง เขาเหลือบมองมือด้านข้าง มือกำแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน
“เดี๋ยวก็ออกมาแล้วค่ะ”
หมอพึ่งพูดจบ ประตูด้านหลังก็เปิดออก ร่างของหลินซินเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงถูกเข็นออกมา ตอนนี้เธออยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น
จงจิ่งห้าวรีบเดินเข้าไปหา จับมือเธอเอาไว้ มือเธอเย็นมาก ฝ่ามือชื้นเต็มไปด้วยเหงื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม