กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 420

เฉินชิงตะโกนเรียกจงจิ่งห้าว

ทว่าจงจิ่งห้าวกลับไม่หยุดเดินเลยด้วยซ้ำ เขาเดินออกไปอย่างไม่สะทกสะท้าน ตอนที่เหวินชิงตัดสินใจทำแบบนี้ เขาก็ควรจะคิดไว้ด้วยว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะต้องจบลง

นี่คือผลลัพธ์จากสิ่งที่เขาทำ

เขาไม่สามารถให้อภัยลุงที่เอาแต่คิดจะแยกเขากับหลินซินเหยียนออกจากกันได้

ถึงแม้เขาจะเคยถือสาเรื่องความสัมพันธ์ของหลินซินเหยียนกับเฉิงยู่ซิ่ว แต่ก็อย่างที่หลินซินเหยียนพูด บางทีเฉิงยู่ซิ่งอาจจะทำผิด แต่ว่าหล่อนไม่ใช่คนเลว แต่ที่เขาคิดอย่างนี้ไม่ใช่เพราะว่าเขายอมรับเฉิงยู่ซิ่ว ชีวิตนี้เขาคงไม่อาจยอมรับเฉิงยู่ซิ่วได้ สิ่งที่เขาทำได้ก็คือไม่ยอมรับ ไม่เข้าใกล้ และรักษาระยะห่างไว้เหมือนเมื่อก่อนเท่านั้น

เขาไม่สามารถทำให้เหวินเสียนที่จากไปรู้สึกไม่สบายใจ

ขณะที่จงจิ่งห้าวเดินเข้าไปในสำนักงาน ประตูลิฟต์ก็เปิดออก ทั้งหมอทั้งพยาบาลกรูกันออกมา“คนเจ็บอยู่ที่ไหน？”

พอเฉินชิงได้ยินเสียงก็ตะโกนเรียกออกไป“อยู่นี่ ตรงนี้”

เมื่อประตูสำนักงานปิดลง เสียงโหวกเหวกจากภายนอกก็หายไปโดยปริยาย

เหวินชิงถูกเจ้าหน้าที่หามขึ้นเปล เฉินชิงก็วิ่งตามมาติดๆ

รถพยาบาลจอดอยู่ข้างล่างตึก

อีกด้านหนึ่ง ณ ประตูหน้าบ้านตระกูลเหวิน หลี่จ้านยืนอยู่หน้าประตู ภาพใบหน้าอันน่ารักนุ่มนิ่มและดวงตาที่สดใสของหลินซีเฉินวนเวียนอยู่ในหัว ครั้งแรกที่เจอจำได้ว่าเขาตัวนิดเดียวเอง แต่ทำตัวเหมือนเป็นผู้ใหญ่ ไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใดแล้วเงยหน้าถามขึ้น“คุณก็เป็นนักเรียนของที่นี่หรอ？”

ตอนนั้นหลี่จ้านรู้สึกแปลกใจมาก ในโรงเรียนมีเด็กอายุน้อยขนาดนี้ได้ยังไง？

นี่มันมหาวิทยาลัยนะไม่ใช่โรงเรียนอนุบาล

ตอนนั้นหลี่จ้านรู้สึกว่าเขาน่าสนใจจึงนั่งยองๆลงแล้วคุยด้วย“ฟังจากที่นายพูดแล้ว เหมือนกับว่านายเป็นนักเรียนของที่นี่ยังไงยังงั้น”

เขาก้มมองลงไปที่เป้ากางเกงของหลินซีเฉิน“ยังใส่ผ้าอ้อมอยู่รึเปล่า？”

หลินซีเฉินโมโหขึ้นมาทันที“คุณนั่นแหละที่ใส่ผ้าอ้อมอยู่”

เด็กน้อยกำลังคำรามใส่เขา

ใบหน้าเล็กๆของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ต่อมาเขาถึงได้รู้ว่าเด็กน้อยคนนี้เข้ามาด้วยกรณีพิเศษ เนื่องจากเขายังเด็กจึงไม่ได้เข้าเรียนเหมือนกับนักเรียนคนอื่นๆ เขาเป็นเด็กมีพรสวรรค์ ผู้อำนวยการเลยรับเขาเข้ามาเรียนที่โรงเรียนนี้

ตอนนั้นเขาสงสัยมากว่าพ่อกับแม่ของหลินซีเฉินเป็นใคร ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้ฉลาดเป็นกรดขนาดนี้？ต่อมาพอได้รู้ว่าหลินซีเฉินเติบโตมาจากครอบครัวคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว แถมยังมีน้องสาวอีกคน ที่บ้านมีผู้หญิงสองคน คนหนึ่งเป็นคนดูแลพวกเขาทั้งสอง ส่วนอีกคนเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัว

เขาแปลกใจมาก ไม่นึกเลยว่าหลินซินเหยียนจะเติบโตมาในครอบครัวคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เพราะเขาทั้งฉลาดทั้งมีเหตุผล ใครๆก็รักและเอ็นดู แต่น่าเสียดายที่เขาไม่มีพ่อ……

หลังจากที่ได้รู้เรื่องครอบครัวของหลินซีเฉิน เขาก็นับถือและชื่นชมหลินซินเหยียนมาก เนื่องจากเธอเป็นเสาหลักของครอบครัวเพียงคนเดียว แถมยังอบรมเลี้ยงดูลูกทั้งสองได้ดีมากๆด้วย

เขารู้สึกอยากรู้อยากเห็นเรื่องครอบครัวนี้มาก แต่ในขณะเดียวกันก็รูสึกเห็นใจด้วย ดังนั้นเขาเลยใส่ใจหลินซีเฉินมากเป็นพิเศษ ไม่นานทั้งสองก็สนิทกัน มิตรภาพความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มดีมากขึ้นเรื่อยๆ

ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเป็นลูกของจงจิ่งห้าว

โลกนี้กว้างใหญ่ไพศาล แต่ไม่นึกเลยว่ามันจะกลมขนาดนี้

หลังจากที่คิดอยู่นาน เขาก็สรุปออกมาได้ว่าเขาจะต้องหยุดพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเหวินชิงให้ได้ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เขาจะต้องห้ามไม่ให้เหวินชิงทำครอบครัวนี้แตกแยกได้สำเร็จ

กว่าครอบครัวนี้จะสมบูรณ์มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย