กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 439

ดีใจที่เธอมาหาตัวเอง เสียใจเพราะเธอมาหาตัวเองเพื่อผู้ชายอีกคน

หลินซินเหยียนไม่อยากเสียเวลากับเขา พูดตรงๆ ว่า “นายไม่ทำตามที่พูด ทำให้ฉันผิดหวังมาก คิดแล้วนายก็น่าจะรู้เหตุผลที่ฉันมาหานายแล้วสินะ บอกมา นายอยากได้ข้อแม้อะไรถึงจะยอมปล่อยมือจากเรื่องนี้？นายจะแก้แค้นเหวินชิง ฉันไม่ห้ามนาย นายจะเป็นหรือตาย ก็ไม่เกี่ยวกับฉัน แต่ว่าถ้านายอยากจะหลอกใช้ประสบการณ์ชีวิตของจงจิ่งห้าว เพื่อบรรลุเป้าหมายในการจัดการกับเหวินชิง ฉันไม่ยอมให้นายทำแบบนั้นแน่นอน ไม่อย่าคิดว่าฉันปิดบังจงจิ่งห้าว ก็ไม่สามารถทำอะไรนายได้ อย่าลืมสิ ที่นี่เป็นเมืองB นอกจากจงจิ่งห้าวแล้วยังมีจงฉีเฟิง”

ถึงแม้ว่าจงฉีเฟิงจะไม่ยุ่งกับงานมานาน แต่ไม่ได้หมายความว่า เขาไม่มีความสามารถนี้ อยากจะจัดการกับไป๋ยิ่นหนิงที่มาจากที่อื่น ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ง่ายอยู่

ท่าทีของหลินซินเหยียนไม่ได้อ่อนตลอดเวลา อ่อนแข็งรวมกัน สามารถเจรจาได้ ก็สามารถมาไม้แข็งได้

ไป๋ยิ่นหนิงจ้องเธอเขม็ง จ้องนานมาก อยู่ๆ ก็หัวเราะ “เพื่อเขา เธอยอมทำทุกอย่างจริงๆ สินะ”

“เขาเป็นสามีของฉัน พ่อของลูกฉัน เพื่อเขาฉันอะไรก็ทำได้” หลินซินเหยียนสารภาพ แล้วมองตาของเขากลับโดยตรง

เธอไม่มีอะไรที่ต้องปิดบัง

รอยยิ้มบนหน้าของไป๋ยิ่นหนิง ทนไม่ไหวอีกแล้ว มือทั้งสองของเขาจับที่วางมือไว้แน่น “ถ้า ข้อแม้ของฉันคือจะเอาเธอล่ะ？”

“นายไม่ตกอับถึงขนาดนี้หรอกฉันเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว รู้ตัวดีว่าไม่ได้มีเสห่น์มากขนาดนั้นแล้ว ว่ามาเถอะ นายต้องการข้อแม้อะไร”

ฟังคำพูดของไป๋ยิ่นหนิงแล้ว บนหน้าเธอไม่แสดงอะไรออกมาเลย เหมือนว่าที่เขาพูดไม่เกี่ยวอะไรกับตัวเองเลย

ใจเย็นจนไป๋ยิ่นหนิงก็รู้สึกว่าเหลือเชื่อจริงๆ

“เธอ เธอยังเป็นผู้หญิงอยู่ไหม？ถึงจะไม่ชอบฉัน แต่พอได้ยินคำสารภาพรักของฉัน ก็ต้องตอบอะไรหน่อยไหม เธอทำแบบนี้จะทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก” ไป๋ยิ่นหนิงไม่ปกปิดจิตตกของตัวเองเลย

“นายคิดว่าหัวใจของฉันมีหลายห้องหรอ？ที่สามารถแบ่งให้นายได้ครึ่งหนึ่ง？หัวใจของฉันเล็กมาก มีคนเดียวก็เต็มแล้ว ไม่มีที่ว่างเหลือออกมา ฉันหวังว่าพวกเราจะกลับไปคุยเรื่องหลักได้แล้ว บอกข้อแม้ของนายมา ถ้านายไม่อยากเจรจา ก็ได้ วันนี้ฉันมา ถือว่าเป็นสิ่งสุดท้ายที่พวกเราเหลืออยู่ หลังจากวันนี้ พวกเราก็คือ.......ศัตรูแล้ว”

พูดเสร็จเธอก็ตะโกนไปทางประตู “เผยซวน........”

“เดี๋ยวก่อน” ไป๋ยิ่นหนิงคิดไม่ถึงว่าเธฮจะแข็งกร้าวขนาดนี้ ตอนที่เห็นเธอปรากฏอยู่หน้าประตู เขายังคิดอยู่ว่า จะสามารถหลอกใช้เรื่องนี้ในการพาเธอไปจากที่นี่ กลับไปใช้ชีวิตปกติที่ไป๋เฉิง

ใครจะไปรู้ว่าเธอจะแข็งกร้าวขนาดนี้

ทำให้เขาชอบ ทำให้เขาเศร้า ทำอะไรเธอไม่ได้เลย

บนถนนตรงข้ามโรงแรมชั้นล่าง มีรถธุรกิจสีดำจอดอยู่คันหนึ่ง ผู้ชายที่เดิมทีนอนอยู่ที่วิลล่าเพราะเมา กลับมองทุกการกระทำของไป๋ยิ่นหนิงและหลินซินเหยียนในห้องผ่านวิดีโอ

ครั้งก่อนไป๋ยิ่นหนิงมาส่งดอกไม้ให้หลินซินเหยียนที่ห้องผู้ป่วย จงจิ่งห้าวก็เลยให้คนไปสืบที่พักอาศัยของเมืองB เมืองBถึงจะใหญ่มาก แต่โรงแรมที่สามารถนับดาวได้นั้นมีจำกัด จะสืบก็ง่ายมาก

เดาได้เลยว่าหลินซินเหยียนพยายามมอมเขาให้เมาเพื่อมาเจอไป๋ยิ่นหนิง ก็เลยให้คนปลอมตัวเป็นแม่บ้านที่ทำความสะอาดโรงแรม แล้วติดตั้งกล้องล่องหนไว้ในห้อง

ทุกย่างก้าวของพวกเขา ทุกคำพูดของพวกเขา เขาก็สามารถเห็นและได้ยินอย่างชัดเจน

หลินซินเหยียนกำหมัดไว้แน่น ตัวเกร็งไปหมด ในใจหวั่นไหว ไม่ใช่เพราะเขาสารภาพรัก แต่เป็นเพราะประสบการณ์ชีวิตของเขา บนโลกนี้มีเรื่องที่ไม่ยุติธรรมมากเกินไป บางคนเกิดออกมา อาจจะไม่ได้อยู่ในครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ก็สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขทั้งชีวิต บางคนก็ถูกทอดทิ้งตั้งแต่ที่เกิดออกมา

“ถ้า เธอเจอฉันก่อน จะ.....”

“ไม่มีถ้า” หลินซินเหยียนขัดเขา เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เธอไม่อยากไปตอบคำถามที่สมมุติขึ้นมา

นัยต์ตาของเขาสะท้องหน้าตาของเธอ “ฉันสามารถทำให้หมอคนนั้นหายไปตลอดกาล ใครก็หาไม่เจอ มีแค่ข้อแม้เดียว”

“อะไร？”

ไป๋ยิ่นหนิงจ้องริมฝีปากของเธอไว้ ไม่มีลิป แต่ยังคงเป็นสีชมพู ดูนุ่มมาก

หลินซินเหยียนเหมือนจะเข้าใจความหมายของเขาแล้ว หันหน้าหนี เขาจับหลังคอของเธอไว้ บังคับให้แธอสบตากับตัวเอง

พูดเบาๆ ว่า “ฉันต้องการไม่เยอะ แค่จูบเดียว ก็ไม่ยอมให้ฉันหรอ？”

หลินซินเหยียนส่ายหน้า

นัยต์ตาของไป๋ยิ่นหนิงผิดหวังเป็นอย่างมาก แต่ก็ทำเป็นยิ้ม “ไม่เห็นใจฉันขนาดนี้เลย？”