กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 513

ตอน 4 ทุ่มกว่าจงจิ่งห้าวก็ออกมาจากร้านกาแฟ ตอนนี้ใกล้ได้เวลาร้านกาแฟปิดแล้ว เขาจะอยู่ต่อก็คงไม่ดีเท่าไหร่นัก

เกรงว่าเสิ่นเผยซวนกับซูจ้านจะยังไม่เคยเจอจงจิ่งห้าวที่‘น่าสงสาร’แบบนี้ เพราะว่าอย่าจะเจอหลินซินเหยียนแล้ว ยอมปลอมตัวเป็นขอทาน ไม่มีแม้แต่ที่อยู่อาศัย

พอเขากลับมาที่หน้าประตูคอนโด รอข้อความจากลูกชาย ก็ได้เจอกับช่าวหยุนที่เพิ่งจะเดินออกมา

ช่าวหยุนกลับหลินซินเหยียนคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนิทรรศการ ก็เลยออกมาดึกนิดหน่อย เขาเดินเข้ามาโดยที่ไม่ได้พูดอะไร แล้วก็ยื่นคีย์การ์ดเข้าคอนโดให้กับเขา “ถ้าไม่มีอันนี้คุณก็เข้าไปไม่ได้”

จงจิ่งห้าวยื่นมือไปรับอย่างไม่เกรงใจ “ขอบคุณครับ”

ช่าวหยุนคิดอยู่ครู่หนึ่ง “อยากจะไปอาบน้ำที่บ้านผมก่อนไหม？”

“ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมก็ต้องกลับไปแล้ว”กวนจิ้งโทรมาหาเขาบอกว่าเกิดเรื่องขึ้นกับเสิ่นเผยซวน ตอนนั้นเขายังไม่ได้ยินชัดเจนเท่าไหร่วะเกิดเรื่องอะไรกันแน่ ก็ได้ยินเสียงของจงเหยียนซี แล้วก็เลยตัดสายเขาไป กวนจิ้งคงจะนึกว่าเขาได้ยินแล้วก็เลยไม่ได้โทรกลับมา

ถ้าเกิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ กวนจิ้งก็คงจะไม่บอกเขาหรอก ดังนั้นเขาก็เลยรอให้ได้เจอกับหลินซินเหยียนก่อนแล้วค่อยกลับไป

ช่าวหยุนยิ้ม แล้วก็หยิบนามบัตรออกมาจากกระเป๋าพร้อมยื่นให้เขา “ถ้าเกิดว่ามีเรื่องอะไรให้ผมช่วยก็มาหาผมได้เลยนะครับ ผมค่อนข้างที่จะคุ้นเคยกับเมืองC”

“คุณเกี่ยวข้องอะไรกับจวงจื่อยี่? ” ตอนที่จงจิ่งห้าวรับนามบัตรเขามาก็เอ่ยถาม

ช่าวหยุนอึ้งไปในทันที นานแล้วที่ไม่มีใครพูดถึงจวงจื่อยี่ต่อหน้าเขา เขาเก็บรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาไปแล้วสีหน้าของเขาก็จริงจังขึ้นมาทันที “ตอนวัยรุ่นผมค่อนข้างที่จะอารมณ์ร้อน ชอบหาเรื่องไปทั่ว เกือบโดนตัดมือ เขาเป็นคนช่วยผมไว้ หลังจากนั้นผมก็ตามติดเขาตลอด แล้วหลังจากนั้น……ผมก็ปกป้องJKแทนเขา”

พอพูดจบเขาก็มองจงจิ่งห้าว “คุณคือคนที่เหวินเสียนจัดหาไว้ให้เหยียนเหยียนสินะ”

เขาใช้ประโยคบอกเล่า ไม่ใช่ประโยคคำถาม

ตอนนั้นเหวินเสียนไม่ให้เขาไปหาหลินซินเหยียน บอกว่าเธอได้จัดเตรียมทุกอย่างไว้ให้หลินซินเหยียนเรียบร้อยหมดแล้ว ถึงแม้ว่าเหวินเสียนจะไม่ได้พูดตรงๆ แต่ว่าลูกทั้งสองคนของหลินซินเหยียนก็นามสกุลจง เขาก็รู้อยู่แล้วว่า เรื่องราวมันน่าจะเป็นยังไง

ตอนนั้นตระกูลของสามีของเหวินเสียนก็นามสกุลนี้เหมือนกัน

ในฐานะคนที่เคยมีประสบการณ์มา มันก็เดาไม่ค่อยยากเท่าไหร่หรอก

“โชคชะตาได้กำหนดมาแล้ว” ไม่ใช่ใครจัดเตรียม และก็ไม่ได้มีใครส่งหลินซินเหยียนมาหาเขาเพื่อเป็นการชดใช้

สำหรับเขาแล้วมันเป็นการบาดเจ็บชนิดหนึ่ง หลินซินเหยียนถูกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ การที่ถูกแม่แท้ๆ ของตัวเองใช้มาเป็นเบี้ยในการชดใช้ สำหรับเขาแล้วมันเป็นการดูถูก และดูถูกความรู้สึกของเขา

ในความรู้สึกของเขา ระหว่างเขากับหลินซินเหยียนนั้น มันเป็นความรู้สึกที่บริสุทธิ์ ที่ไม่ได้ถูกปะปนด้วยใครหรือเรื่องอะไรทั้งนั้น เขาชอบเธอ เรื่องมันก็แค่นี้

ช่าวหยุนเม้มปาก แล้วก็ยิ้มกว้าง เหมือนกับว่ารู้สึกได้ว่าตัวเองพูดในสิ่งที่ไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่นะ คงไม่มีใครชอบให้ใครมาจัดแจงชีวิตตัวเองหรอก “ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนนะ”

จงจิ่งห้าวแค่ตอบรับเบาๆ

หลังจากที่ช่าวหยุนไปแล้วเขาก็หาที่นั่ง จนเวลาเกือบตีหนึ่งเขาก็ได้รับสายจงเหยียนเฉิน ดัง 2 ครั้งแล้วก็วางไป

นี่คือข้อตกลงระหว่างเขากับลูกชาย ว่าหลังจากที่หลินซินเหยียนหลับไปแล้วให้ลูกชายโทรมาหาเขา เขามองดูเวลาแล้วก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเข้าหากัน ตีหนึ่งแล้วเพิ่งจะนอนเหรอ?