กู้หุ้ยหยวนยักไหล่ แบมือสองข้าง “ในเมื่อคุณไม่ใส่ใจ ฉันก็จะไปเอาออกตอนนี้”
พูดจบหมุนตัวก็จากไป กวนจิ้งยืนอยู่กับที่สองวินาที ก้าวเข้าไปดึงเธอไว้ “คุณกำลังล้อเล่นกำผมใช่ไหม?”
“คุณคิดว่าคนที่พ่อเพิ่งตายไป แล้วน้องชายก็ติดคุก มีอารมณ์ล้อเล่นแบบนี้ สิ่งเดียวที่ฉันอยากทำก็คือแก้แค้นคนพวกนั้นที่ทำร้ายพวกเขา” กู้หุ้ยหยวนพูดหนักแน่นอย่างชัดถ้อยชัดคำ
กวนจิ้งหัวเราะเย็นชา “คนตระกูลกู้ของพวกคุณตายหมดแล้วเหรอ? ผู้หญิงอย่างคุณคนเดียวมาออกหน้าอะไรที่นี่?”
“กวนจิ้ง” กู้หุ้ยหยวนตะโกน
กวนจิ้งไม่สนใจเธอ พูดต่อ “เพราะว่าพวกเขายังมีมโนธรรม มองอย่างชัดเจน ใครถูกใครผิด มีเพียงคุณที่จิตใจเลอะเลือนคิดอยากแก้แค้นอย่างเดียว”
“กวนจิ้งคุณมันสารเลว” กู้หุ้ยหยวนไม่ห่วงภาพลักษณ์ ทั้งต่อยทั้งถีบเขา
กวนจิ้งไม่ขยับให้เธอตบตีอย่างตามใจ เขาไม่ทำร้ายผู้หญิง ถึงแม้ว่าในใจอยากจะสั่งสอนเธอมาก
หลินซินเหยียนฟังมานานขนาดนี้ พอเข้าใจแล้วว่าเรื่องอะไร เธอไม่ได้ลงจากรถไปเปิดโปง แต่โทรศัพท์ให้จงจิ่งห้าว
ขณะนี้ในห้องรับรอง
ผู้อำนวยการหวางฟังสถานการณ์มาจากหมอที่ทำการตรวจให้หลินซินเหยียนแล้ว และยังดูรายงานผลตรวจแล้ว เขายังรวบรวมผู้เชี่ยวชาญด้านนี้เพื่อทำการวิจัย
“อย่างสถานการณ์ของภรรยาท่าน ดีที่สุดก็คือคลอดตอนเจ็ดเดือนครึ่ง ถ้าหากเป็นห่วงปัญหาสุขภาพของเด็ก ต้องพักที่โรงพยาบาล สำรวจอาการทุกวัน ช้าสุดก็เลื่อนได้ถึงแปดเดือน”
จงจิ่งห้าวมือข้างหนึ่งค้ำไว้บนขมับ แผนการแบบนี้ไม่สามารถทำให้เขาพอใจได้
“ความจริงแล้วภรรยาคุณไม่เหมาะที่จะมีลูกอีก จากการตรวจรอบนี้ดูออกว่า พื้นฐานร่างกายของเธอไม่ดี” ผู้อำนวยการหวางเอียงตัวไปข้างหลัง “เพื่อความปลอดภัยของผู้ใหญ่ คลอดก่อนกำหนดเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุด”
อื๊ดอื๊ด----
เวลานี้มือถือในกระเป๋าของจงจิ่งห้าวดังขึ้น เขาหยิบมือถือออกมาดูหมายเลขที่โชว์ จากนั้นกดรับสาย
“คุณจะเสร็จธุระเมื่อไหร่?” หลินซินเหยียนถาม
“ไม่นานผมก็ออกไปแล้ว” จงจิ่งห้าวพูด
หลินซินเหยียนตอบอืมไปคำเดียว จากนั้นก็วางสาย
จงจิ่งห้าวลุกขึ้นบอกว่ายังมีธุระ รบกวนผู้อำนวยการหวางออกมารอบนี้ ผู้อำนวยการหวางก็ลุกขึ้นมา “กับผมไม่ต้องเกรงใจ เป็นเพื่อนเก่ากับพ่อของคุณแล้ว พวกเราจะพยายามให้ถึงที่สุด ณ ตอนนี้ความสามารถของพวกเราสามารถทำถึงระดับนี้”
เขาหยิบนามบัตรออกมาจากกระเป๋า ยื่นมาให้ “ท่านนี้เป็นเพื่อนเก่าที่เคยเรียนด้วยกันกับผม ตอนนี้เขาเป็นแพทย์ประจำอยู่ที่ศูนย์การแพทย์เมโย ถ้าหากมีความต้องการสามารถไปหาเขาได้”
จงจิ่งห้าวยื่นมือรับมา พูดว่า “ขอบคุณ”
“ไม่ต้องเกรงใจ”
จงจิ่งห้าวยื่นมือไปจับมือกับเขา “วันนี้รบกวนเวลาของคุณแล้ว วันหลังมีเวลา ผมเลี้ยงข้าวคุณ”
ผู้อำนวยการหวางตอบรับอย่างยินดี จงจิ่งห้าวส่งเขาออกไป มองดูเขาขึ้นรถแล้วเขาเองก็ออกไป
เขาเดินไปถึงรถที่จอดอยู่ข้างทาง เปิดประตูรถถามว่า “มีอะไรเหรอ?”
หลินซินเหยียนขยับเข้าไปข้างใน เหลือที่นั่งให้เขา ตอบว่า “ไม่มีอะไร ก็แค่เมื่อกี้เห็นกวนจิ้งอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม