ซางหยูวิ่งกลับหอพัก เพื่อนร่วมห้องหลายคนในหอพัก ไม่มีเรียนวันนี้ ช่วงบ่ายต่างก็อยู่ในหอพัก เห็นเธอกลับมา ถามว่า “ซางหยู เธอทำงานพิเศษเหรอ? ทำอะไร?”
เพราะว่าขอแค่ไม่มีเรียนเธอก็จะออกไป ดูท่าแล้วยุ่งมาก น่าจะทำงานพิเศษ เพราะฉะนั้นถึงได้ถามแบบนี้
ซางหยูส่ายหน้า เธอหยิบกระเป๋าเดินทางออกมาจากใต้เตียง เธอเก็บทะเบียนสมรสไว้กับเสื้อผ้า
เพื่อนถามว่า “ซางหยูเธอหาอะไรอยู่?”
ซางหยูชะงักไปทีหนึ่ง พูดว่า “ทะเบียนสมรส”
เธอไม่อยากปิดบังแล้ว มิเช่นนั้นจะมีคนเข้าใจเธอกับเสิ่นเผยซวนว่าความสัมพันธ์ไม่ปกติอีกแล้ว
เพื่อนตกใจจนอ้าปากค้าง “เธอ เธอแต่งงานแล้ว?”
รู้สึกว่าน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว
“เธอยังเป็นนักศึกษาอยู่เลย”
ซางหยูหาหนังสือเล่มสีแดงนั้นเจออย่างรวดเร็ว เธอถือมันไว้แล้วมองไปทางเพื่อน “มีกฎหมายกำหนด ว่านักศึกษาแต่งงานไม่ได้เหรอ?”
ซางหยูถามกลับ
เพื่อนนักเรียนพูดไม่ออก ไม่มีกฎหมายกำหนดจริงว่านักศึกษาแต่งงานไม่ได้ ขอแค่อายุถึงแล้วก็พอ
“เธอยังเรียนไม่จบ ก็แต่งงาน ไม่รู้สึกว่ามันเร่งรีบเกินไปเหรอ?”
ซางหยูรีบออกไป ไม่ได้พูด วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
เพื่อนนักเรียนตะโกนอยู่ข้างหลัง “วันหลังเลี้ยงลูกอมมงคลพวกเราด้วยนะ”
ซางหยูวิ่งไปด้วย หันกลับมาพูดไปประโยคหนึ่ง
ออกจากประตูมหาลัยแล้ว เธอก็สับสนอย่างฉับพลัน เธอควรไปไหนดี หาใครเพื่ออธิบายสถานการณ์?
ตอนนี้มีหลักฐานอธิบายว่าระหว่างเธอกับเสิ่นเผยซวน ไม่ได้มีความสัมพันธ์ไม่ปกติ พวกเขาถูกต้องตามกฎหมาย แต่ว่าเธอต้องอธิบายกับใคร?
เธอยืนอยู่ข้างถนน บอกตัวเองในใจว่า ต้องใจเย็น ต้องใจเย็น ใจเย็นถึงจะสามารถคิดวิธีออกได้
เธอบอกตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า
ทันใดนั้น เธอมีความคิดประกายขึ้นมา ซูจ้านเป็นทนาย ต้องรู้ทุกอย่างแน่นอน
เธอรีบโบกรถไปหาซูจ้าน
หลายวันนี้ซูจ้านสภาพจิตใจไม่ค่อยดี เพราะว่าไม่เสร็จงานของท่านย่า
ออกจากประตูของสำนักงานทนาย เขาเดินไปที่หน้ารถ เปิดประตูรถออกกำลังเตรียมจะไปโรงพยาบาล เวลานี้ซางหยูถึงแล้ว
เธอเรียกซูจ้าน
ซูจ้านหันกลับมา ซางหยูจ่ายเงินให้คนขับรถ แล้ววิ่งมา
“คุณมาได้ยังไง?” ซูจ้านยังตกใจมาก คิดไม่ถึงว่าเธอจะมาหาเขา
“มีปัญหากับเสิ่นเผยซวนเหรอ? มีปัญหามาหาผมก็ไม่มีประโยชน์ ผมเองก็วุ่นวายไปหมด”
ซางหยูส่ายหัว “ไม่ใช่ ไม่ใช่ เขาเกิดเรื่องแล้ว ถูกคนไม่แจ้งชื่อร้องเรียน บ่ายวันนี้มีคนสองคนไปที่บ้าน บอกว่าจะพาเขาไปตรวจสอบ”
“ถูกคนร้องเรียน?” ซูจ้านเบิกตากว้าง
ซางหยูพยักหน้า
“ร้องเรียนเขาอะไร?” ซูจ้านถาม
“ร้องเรียนว่าเขารับเลี้ยงเมียบำเรอ” ซางหยูรีบร้อน ไม่ห่วงอะไรทั้งนั้นแล้ว แค่อยากรีบช่วยเสิ่นเผยซวนออกมา
ซูจ้าน “.......”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม