พรุ่งนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ เด็กทั้งสองเลิกเรียนแล้วก็งอแงกับจงฉีเฟิงว่าต้องพามาเยี่ยมหลินซินเหยียนที่โรงพยาบาล
" คุณยาย " จงเหยียนซีวิ่งพุ่งเข้ามา จวงจื่อจิ่นย่อตัวลงที่พื้นแล้วกางแขนทำท่าต้อนรับ แล้วยังบอกให้เด็กน้อยช้าๆ หน่อย แต่เด็กน้อยไม่ได้สงวนท่าที ก็พุ่งตัวเข้าไปในอ้อมกอดของจวงจื่อจิ่น ตัวของจวงจื่อจิ่นจึงเอนไปข้างหลัง อีกนิดหนึ่งก็คงหงายไปแล้ว หล่อนจึงพูดว่า " เจ้าเด็กคนนี้ ไม่เชื่อฟังกันเลยจริงๆ "
จงเหยียนซีเอามือโอบรอบคอของหล่อน แล้วพูดว่า" ก็คนมันคิดถึงนี่นา หนูขอกอดหน่อยไม่ได้หรือไง? "
จวงจื่อจิ่นจะโกรธแต่ก็หลุดขำออกมา จากนั้นก็ตบไปที่หลังฟังเด็กน้อยเบาๆ " อีกหน่อยยายแก่ไปต้องให้หลานเลี้ยงแล้วนะ "
" ไม่มีปัญหาเลยค่ะ " จงเหยียนซีตอบอย่างไม่ลังเลเลย หญิงแก่ที่ได้ยินเด็กน้อยตอบออกมาแบบนั้นก็ผุดรอยยิ้มปลาบปลื้มใจออกมา
" เข้าไปในห้องกันเถอะ " จวงจื่อจิ่นอุ้มจงเหยียนซี แล้วก็พูดเชิงหนักใจออกมา" ถ้าไม่หนักอย่างนี้เนี่ย จะอุ้มไม่ไหวแล้วนะ "
เมื่อเข้าไปในห้องแล้ว จงเหยียนเฉินก็ตรงเข้าไปข้างใน แต่ก็ไม่เห็นหลินซินเหยียน จึงถามขึ้นมาว่า " หม่ามี๊ของผมล่ะ? "
จวงจื่อจิ่นอึ้งไปสักพัก ก่อนจะรีบตอบว่ากำลังตรวจดูอาการอยู่
" ทำไมต้องตรวจล่ะ หรือว่าคลอดน้องชายหรือน้องสาวให้พวกเราแล้ว? " จงเหยียนซีพูดแทรกขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น
จวงจื่อจิ่นพยักหน้ารับ
" ว้าว หนูก็เป็นพี่สาวแล้วสิ "
เธอกอดพี่ชายด้วยความตื่นเต้น " พี่ชายพี่จะได้เป็นพี่ชายคนแล้ว "
จงเหยียนเฉินตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย " จริงๆ ฉันก็เป็นพี่ชายอยู่แล้วนะ "
จงเหยียนซี"....... "
จงฉีเฟิงก็เลยถามขึ้นว่า " ส่วนผู้ใหญ่ก็ไม่เป็นไรใช่ไหม? "
จวงจื่อจิ่นมองเด็กทั้งสอง แล้วก็ตอบสั้นๆ " ตอนแรกก็เหมือนจะมีเรื่องอยู่ แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว "
" หม่ามี๊คลอดเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงล่ะคะ? " จงเหยียนซีถาม
จวงจื่อจิ่นก็ลืมถามเหมือนกัน
" ยายก็ไม่รู้เหมือนกัน หมอไม่ได้บอก ยายก็ลืมถามเลย " จวงจื่อจิ่นทำท่าตีหัวตัวเอง " ลืมได้ยังไงกันนะ? "
อาจจะเป็นเพราะสถานการณ์ตอนนั้นค่อนข้างอันตรายมาก พอผ่านพ้นไปแล้วถึงแม้ทุกคนจะโล่งใจ อาจเป็นเพราะเอาแต่ห่วงว่าแม่และเด็กปลอดภัยก็เลยลืมเรื่องที่จะถามว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง
" พวกเราไปดูน้องได้ไหมครับ? แวะไปถามหมอว่าหม่ามี๊คลอดน้องชายหรือน้องสาวไง " จงเหยียนเฉินถาม
จวงจื่อจิ่นบอกว่ายังเจอน้องไม่ได้ แต่ก็ควรจะไปทำหมอว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง
" ถ้างั้นพวกเราก็ไปหาหมอกันเถอะจ้ะ " จวงจื่อจิ่นพูด
" ดีเลยค่ะ หนูอยากไปดูน้อง " จงเหยียนซีตื่นเต้นที่จะอยากไปดูทารกตัวน้อย
จากนั้นจงฉีเฟิงกับจวงจื่อจิ่นก็พาเด็กทั้งสองไปถามหมอ
หมอบอกว่าเป็นเด็กชาย
" เป็นน้องชายไง " พูด " ถ้างั้นพวกเราไปดูได้ไหมคะ? "
คุณหมอพูด " ไม่ได้ครับ
ตอนนี้ก็ยังดูไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่
จงเหยียนซีเบะปากด้วยท่าทางที่ผิดหวัง
จงเหยียนเฉินจึงถามหมอต่อ " หม่ามี๊ของผมไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ? "
มองเห็นว่าเขาอายุยังน้อยแต่ก็รู้จักเป็นห่วงเป็นใยคนอื่น จึงยิ้มแล้วตอบว่า " ไม่เป็นไรหรอก อีกวันพวกเธอก็จะได้เจอเธอแล้ว "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม