“ฉันกลับบ้านได้ที่ไหนกันคะ ฉันจะฟ้องร้องคดีความกับลูกเขยนะคะ ฉันไปสำนักงานกฎหมายมาหลายแห่ง แต่เมื่อได้ยินว่าฉันจะฟ้องร้องตระกูลลู่ ก็ล้วนไม่กล้ารับรองฉัน” เอ่ยแล้ว หยาดน้ำตาของหญิงวัยกลางคนก็รินไหลลงมาอีกครั้ง
ซูจ้านยังคงไม่รีบร้อน ยกแก้วน้ำขึ้นมาแล้วยื่นให้เธอ “ดื่มน้ำสักคำ ค่อยๆดื่มนะครับ”
ฉินยานั้นไม่คุ้นเคยกับเมืองBขนาดนั้น ก้มตัวลงข้างหูซูจ้าน กระซิบถามข้างหูเขาว่า “ตระกูลลู่ยอดเยี่ยมขนาดนั้นเลยหรือคะ”
ไม่อย่างนั้นคงไม่มีใครที่จะกล้ารับทำคดีของเธอ
ซูจ้านตอบเธอเสียงเบา “เป็นตระกูลที่มีอำนาจมีบารมี”
คนร่ำรวยในเมืองB นั้นมีมากมาย
มีบารมีก็มากมายเช่นกัน
มีเงินมีบารมีก็มากมายเหมือนกัน
ใบหน้าและนัยน์ตาของหญิงวัยกลางคนทั้งบวมทั้งแดง ไม่รู้ว่าร้องไห้มานานเท่าไรแล้ว แค่เห็นก็รู้แล้วว่าเจอกับเรื่องใหญ่ที่ผ่านไปได้ยากเข้าให้แล้ว
เธอรับแก้วน้ำในมือซูจ้านมาอย่างสั่นเทา ดื่มเข้าไปหมดแก้ว ร้องไห้นานแล้วคอก็แห้ง
ซูจ้านให้พนักงานต้อนรับไปรินน้ำมาอีกแก้ว หญิงวัยกลางคนรีบเอ่ยว่า “ไม่ต้อง ไม่ต้องแล้วค่ะ”
พนักงานต้อนรับยังคงถือแก้วน้ำที่ว่างเปล่าไปนำน้ำอีกแก้วหนึ่งมา
สภาพอารมณ์ของหญิงวัยกลางคนผ่อนคลายลงบ้างเล็กน้อยแล้ว จึงเอ่ยว่า “ลูกสาวของฉันถูกทำให้เสียชีวิตด้วยการตัดสินที่ไม่เป็นทำ......”
ซูจ้านนวดหว่างคิ้ว เห็นได้ชัดว่าเริ่มสะเทือนใจอีกแล้ว
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้เลยจริงๆ ร้องไห้อีกแล้ว
......
ผ่านไปอีกครู่หนึ่ง
หญิงวัยกลางคนถึงจะสามารถพูดได้ แม้ว่าจะติดๆขัดๆ แต่ก็เล่าเรื่องราวที่ประสบพบเจอมาออกมาได้รอบหนึ่ง ก็คือลูกสาวของเธอแต่งเข้าไปในตระกูลไฮโซ และได้คลอดลูกชายด้วย แต่ลูกเขยมีชู้ ทั้งยังให้เด็กที่ลูกสาวเธอคลอดออกมา เรียกหญิงชู้คนนั้นว่าแม่
ลูกสาวเธอไม่ยอมรับ และไม่เห็นด้วยที่จะหย่า แต่ตระกูลลู่บีบบังคับให้ลูกสาวเธอต้องหย่า เดิมก็ให้บ้านหลังหนึ่งกับลูกสาวเธอ และยังมีเงินอีกสองแสนกว่า แต่ว่าลูกสาวของเธอโวยวายจะต้องการลูกชาย
นั่นคือสายเลือดของตระกูลลู่ จะให้เธอได้อย่างไรกัน
ลูกสาวเธอไม่ยินยอม รับไม่ได้ที่ลูกชายตัวเองจะต้องเรียกผู้หญิงคนอื่นว่าแม่ ภายใต้สถานการณ์ที่อารมณ์ได้รับความสะเทือนใจอย่างสุดขีดก็อุ้มลูกชายกระโดดลงมาจากตึกที่สามีเก่ามอบให้เธอ
โดดลงมาจากชั้นที่ยี่สิบกว่า คนตกลงมาจนเค้าโครงหน้าเดิมไม่เหลือแล้ว
ตระกูลลู่ก็โมโหเป็นอย่างมาก คุณจะตายก็ไปตายสิ ทำไมถึงได้สติฟั่นเฟือน กระทั่งเด็กก็ยัง......
เห็นไหม หญิงวัยกลางคนที่ลูกสาวตายไปแล้วก็รู้สึกว่าลูกสาวตัวเองตายอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรม ถูกคนตระกูลลู่บีบบังคับให้ตาย ดังนั้นจึงคิดจะฟ้องร้องลูกเขยคนเก่า
ฉินยาฟังด้วยความรู้สึกอกสั่นขวัญแขวน อารมณ์แย่ลงบ้างแล้ว
ซูจ้านให้เธอไปห้องทำงาน เธอก็ไม่ไป
“คนอื่นได้ยินว่าฉันจะฟ้องร้องคนตระกูลลู่ ก็ล้วนไม่กล้ารับ คุณ......”
ซูจ้านเอ่ยว่า “คุณมีหลักฐานที่พิสูจน์ว่า ลูกเขยของคุณมีชู้ไหมครับ”
หญิงวัยกลางคนเอ่ยด้วยความตื่นเต้นว่า “ลูกสาวของฉันเห็นด้วยตาตัวเอง......”
ซูจ้านตัดบทเธอ “ที่ผมพูดก็คือหลักฐานที่เป็นรูปธรรม ลูกสาวของคุณเสียชีวิตไปแล้ว ไม่สามารถนำมาเป็นหลักฐานใดได้ อีกทั้งลูกสาวของคุณก็กระโดดตึกด้วยตัวเอง ถ้าหากว่าคุณไม่มีหลักฐานที่มีพลังมากพอ ใครก็ไม่กล้ารับทำคดีความของคุณ ด้านหนึ่งเป็นเพราะฝ่ายตรงข้ามมีเงินและมีบารมี ยังมี พวกเราไม่มีหลักฐาน จะฟ้องร้องคดีความอะไร? คิดให้ดีว่าก่อนหน้านี้ที่ลูกสาวของคุณยังมีชีวิตอยู่นั้นคว้าหลักฐานที่เป็นรูปธรรมอะไรได้ไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม