กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 813

ทั้งที่ฉินยามีอาการกังวลใจอยู่ชัดๆ แต่เธอกลับพูดว่า “ฉันไม่ได้กังวลสักหน่อย”

ซูจ้านถอนหายใจ สภาพจิตใจของเธอตอนนี้แย่มาก ถ้าครั้งนี้ยังไม่สำเร็จ เธอจะต้องได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างแน่นอน

พวกเขาเดินไปถึงหน้าประตูห้องทำงานของหมอ ซูจ้านยกมือขึ้นเคาะประตู พวกเขาเปิดประตูออก หลังจากได้ยินเสียงจากข้างในบอกว่าเข้ามาได้ พวกเขาก็เดินเข้าไป พอคุณหมอเห็นพวกเขากำลังเดินเข้ามาก็พูดขึ้นว่า “เชิญนั่งก่อนครับ”

ซูจ้านพยุงฉินยาเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้

ฉินยากัดริมฝีปากแน่น บอกตัวเองในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าอย่าคิดมาก อย่ากังวลใจ แต่กลับควบคุมอารมณ์ไม่ได้เลย

เรื่องราวจะพัฒนาไปในทิศทางไหนจะดีหรือร้ายขึ้นอยู่กับตอนนี้แล้ว

“คุณหมอครับ ผลของครั้งนี้เป็นยังไงบ้างครับ” ซูจ้านถาม

คุณหมอไม่ได้ตอบในทันที แต่กลับมองไปที่ฉินยา แล้วพูดว่า “ผมขอคุยกับสามีของคุณเป็นการส่วนตัวสักครู่ได้ไหมครับ”

ฉินยาไม่ได้ลุกขึ้นยืน แต่กลับพูดว่า “ถ้าหากคุณหมอมีอะไรจะพูดก็พูดต่อหน้าฉันได้เลยค่ะ”

คุณหมอลังเลและมองไปที่ซูจ้าน

ซูจ้านจับมือฉินยาไว้ “คุณหมอคงกำลังพูดถึงผลตรวจของผม คุณรอผมอยู่ข้างนอกก่อน...”

“ไม่ว่าใครจะมีปัญหา ฉันก็ควรจะรู้ไม่ใช่เหรอคะ” ฉินยาถามกลับ

ซูจ้านพูดไม่ออก หลังจากนั้นสักพักถึงได้พูดออกมา “คุณหมอครับ พูดมาเถอะครับ ถ้ามีปัญหาอะไรเราสองสามีภรรยาจะรับรู้มันไปด้วยกัน”

คุณหมอพยักหน้า “ก็ได้ครับ”

เขายื่นผลตรวจการทำกิฟท์ในครั้งนี้ให้ทั้งสองคน

ซูจ้านเอ่ยถาม “ครั้งนี้ไม่สำเร็จเหรอครับ?”

ถ้าหากประสบความสำเร็จคุณหมอก็น่าจะบอกพวกเขาทันที แทนที่จะยื่นเอกสารที่พวกเขาดูไม่เข้าใจเลยแบบนี้มาให้พวกเขา

คุณหมอตอบ “ใช่ครับ มันไม่สำเร็จ”

ฉินยาทรุดตัวลงในทันที ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

ซูจ้านโอบไหล่ของเธอไว้ แล้วพูดปลอบโยน “ไม่เป็นไรนะครับ ไม่เป็นไร ถึงไม่มีลูกแต่คุณยังมีผมอยู่นะ”

ฉินยาเงยหน้าขึ้นมองไปทางคุณหมอ “ปัญหาอยู่ที่ฉันใช่ไหมคะ?”

ไม่อย่างนั้นคงไม่ให้เธอออกไปก่อนแน่ๆ

คุณหมอพยักหน้า “การทำกิฟท์ที่ไม่สำเร็จทั้งสองครั้งนี้เกิดจากคุณภาพของไข่และท่อรังไข่ของคุณครับ” คุณหมอหยุดพูดไปแล้วพูดต่อ “ถ้าคุณจะทำเป็นครั้งที่สาม มีโอกาสเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่จะล้มเหลว ไข่และท่อรังไข่ของคุณไม่เหมาะที่จะทำเด็กหลอดแก้ว อัตราความสำเร็จต่ำเกินไป คุณควรยอมแพ้ ทรมานต่อไป ก็ไม่มีประโยชน์ แล้วยังต้องแบกรับแรงกดดันทางจิตใจอีก”

คำตอบนี้เหมือนฟ้าผ่าลงกลางอก ฉินยารู้สึกเหมือนภาพตรงหน้าของเธอเลือนรางมาก สติของเธอก็ถูกดึงไป ภาพตรงหน้าของเธอดับมืดลง ก่อนจะหมดสติไป

“ฉินยา” ซูจ้านอุ้มเธอไว้ คุณหมอรีบพูดขึ้นมา “พาเธอไปที่เตียงก่อนครับ ผมจะตรวจให้เธอ”

ซูจ้านอุ้มฉินยาวางลงบนเตียงของโรงพยาบาล คุณหมอรีบเดินไปตรวจเธอ หลังจากนั้นสักพัก คุณหมอก็พูดกับซูจ้าน “ไม่เป็นไรแล้วครับ เธอได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจ จนเป็นลมหมดสติไป คุณที่เป็นสามีควรจะพูดปลอบโยนเธอ”

ซูจ้านมองลงไปที่ฉินยา แล้วพูด “ฉันรู้ครับ”

คุณหมอพูด “ที่จริงแล้วรับเด็กมาเลี้ยงดูก็ไม่เลวเหมือนกัน”

ซูจ้านก้มหน้าลงไม่พูดอะไร ตอนนี้เขาไม่อยากพูดอะไร เขารู้เรื่องทุกอย่างดี ในเวลานี้เขากังวลแค่ว่าฉินยาจะไม่สามารถผ่านอุปสรรคนี้ไปได้