กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 815

ช่วงนี้ซูจ้านไม่ได้กลับบ้านเลย ท่านย่าจึงว่าจ้างคนแอบตามเขา ถึงได้รู้ว่าเขาพักอยู่ที่ไหน ที่มาในครั้งนี้เพราะเธอรู้ว่าฉินยาทำเด็กในหลอดครั้งที่สองไม่สำเร็จ

หลินซินเหยียนยืนอยู่ที่หน้าประตูไม่ขยับ ในใจรู้ทันทีว่าท่านย่ามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์อะไร สีหน้าของเธอดูเคร่งเครียดมาก

ซูจ้านเดินออกจากตัวอาคาร พอเห็นหลินซินเหยียนที่ยืนอยู่หน้าประตูก็ตะโกนทักทาย “พี่สะใภ้ครับ”

หลินซินเหยียนหันกลับไปมอง ท่านย่ากับเฉินเสว่ก็มองตามเสียงเรียกเช่นกัน

“ซูจ้าน!” ท่านย่าเรียกชื่อเขาอย่างไม่พอใจ

ซูจ้านเพิ่งสังเกตเห็นว่ายังมีคนอยู่ข้างถนน สีหน้าของเขาเกร็งค้าง เขาหันไปมองหลินซินเหยียนเพราะคิดว่าอีกฝ่ายตามหลินซินเหยียนมา

หลินซินเหยียนจึงพูดว่า “ฉันเจอพวกท่านที่หน้าประตู”

ซูจ้านพูด “พวกเราอยู่ตึกหมายเลขสาม ชั้นหก ห้อง603 คุณเข้าไปข้างในก่อนได้เลยครับ ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง”

หลินซินเหยียนพยักหน้าเข้าใจ “จัดการให้เรียบร้อย”

ซูจ้านพยักหน้าแล้วเดินออกไป ก่อนจะพูด “คุณย่า...”

“ทำไมถึงไม่ให้ย่าเข้าไป” ซูจ้านถูกท่านย่าพูดขัดก่อนที่เขาจะพูดจบ เธอพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว “ถ้าวันนี้หลานไม่ให้ย่าเข้าไป ย่าจะโทรแจ้งตำรวจ บอกว่าหลานไม่เลี้ยงดูย่า”

ซูจ้านกำหมัดแน่น แล้วคำรามเสียงต่ำ “คุณย่าต้องการจะทำอะไรครับ!”

“หลานละทิ้งยายแก่อย่างย่าไว้ไม่ดูแล ย่ามาหาก็ไม่ยอมให้ย่าเข้าไป หลานคิดจะทำอะไร” ท่านย่าเห็นว่าตรงหน้าประตูมีคนเดินผ่านไปผ่านมา เธอจึงจงใจร้องไห้ออกมา “ย่าอุตส่าห์เลี้ยงดูหลานมาจนโต ตอนนี้ย่าแก่แล้ว หลานกลับรังเกียจย่า แล้วทิ้งให้ย่าเป็นยายแก่เดินเหินไม่สะดวกอยู่ที่บ้านโดยไม่ไปดูดำดูดี”

ธรรมชาติของคนส่วนใหญ่จะชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน สักพัก ยามเฝ้าประตูก็โผล่ศีรษะออกมาดู และเริ่มมีคนหยุดมอง

หลินซินเหยียนที่อยู่ไม่ไกล ก็หันกลับมาพูดกับซูจ้าน “ให้คุณย่าเข้ามาเถอะค่ะ”

ซูจ้านไม่ขยับ

หลินซินเหยียนมองมาที่เขา “เรื่องนี้ต้องได้รับการแก้ไข ซ่อนตัวอยู่แบบนี้จะมีประโยชน์อะไร คุณคิดจะใช้ชีวิตแบบหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้กับฉินยาอยู่แบบนี้ จะอยู่ได้นานแค่ไหนกันคะ?”

ซูจ้านรู้ว่านี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาในระยะยาว แต่ตอนนี้ยังไม่มีวิธีแก้ปัญหาที่สมบูรณ์แบบ ต่างสองฝ่ายต่างก็เป็นคนที่เขาไม่อยากทำร้ายทั้งนั้น

เขามองหน้าท่านย่า “ให้เข้าไปข้างในก็ได้ครับ ไม่พอใจอะไรก็มาลงที่ผม ที่ย้ายออกมาจากบ้านเป็นความคิดของผมเอง ห้ามดึงคนอื่นเข้ามาด้วย”

ท่านย่ามองไปที่ซูจ้าน สักพักก็พูดขึ้นว่า “...ได้”

ซูจ้านหันหลังไม่มองหน้าท่านย่า แล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ เข้าไปข้างใน”