กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 830

ท่านย่านั้นดื้อรั้นมาก พูดอะไรก็ไม่ยอมไปโรงพยาบาลเสียให้ได้ ซูจ้านเองก็ไม่กล้าไปฝืนบังคับท่านไปโรงพยาบาล กลัวว่าจะไปกระตุ้นความรู้สึกของท่านเอา ทำได้แค่เพียงอยู่ที่บ้านไป

เขาถือโอกาสตอนที่ท่านย่านอน เรียกคุณหมอมาดูอาการให้ท่านย่าที่บ้าน

เล่าอาการของท่านย่าออกไปให้คุณหมอฟัง คุณหมอฟังคำอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นมาของซูจ้านจบลงไปแล้ว การวินิจฉัยเบื้องต้นก็คงจะเป็นเค้าลางของโรคอัลไซเมอร์ “นี่ยังเป็นการวินิจฉัยเบื้องต้น อยากจะให้วินิจฉัยแม่นยำขึ้นก็ต้องไปที่โรงพยาบาลดูสักรอบก่อน สภาพอาการเท่าที่ได้ฟังจากคุณพูดมาเหมือนจะค่อนข้างหนักเลยทีเดียว รีบไปดูอาการที่โรงพยาบาลโดยเร็วที่สุดจะดีกว่า”

ซูจ้านเอ่ยพูดออกมา “ผมทราบแล้ว”

ท่านย่าตื่นขึ้นมา ซูจ้านบอกว่าเขาไม่สบายหวังอยากให้ท่านไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนเขาสักหน่อย ท่านย่าพอได้ยินว่าเขาไม่สบาย ก็ยอมไปทันทีโดยที่ไม่มีพูดพร่ำทำเพลงอะไร

จากการตรวจดูอาการได้ยืนยันแล้วว่าท่านย่าเป็นโรคอัลไซเมอร์ ก็คือภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุที่เรียกกันโดยทั่วไปนั่นเอง

“ผู้สูงอายุที่เป็นโรคนี้จะเกิดอาการความสามารถในการจดจำเสื่อมถอยลงและความคิดสับสน อารมณ์ก็จะเกิดความวิตกกังวล อารมณ์รุนแรง อาการประสาทหลอน ความคิดฟุ้งซ่าน โรคจำพวกนี้ทำได้แค่เพียงใช้ยามาควบคุมอาการเอาไว้ ไม่มีวิธีรักษาให้หายไปโดยสมบูรณ์ อาการอย่างนี้คอยอยู่เป็นเพื่อนพูดคุยกับท่านให้มากๆ อย่าให้ท่านมีความรู้สึกโดดเดี่ยวขึ้นมา” คุณหมอเอ่ยออกมา

ซูจ้านพยักหน้าออกมา “เรื่องพวกนี้ผมรู้”

คุณหมอดูประวัติผู้ป่วยแล้วเอ่ยออกมา “คุณรู้แล้วก็ดี โดยทั่วไปผู้สูงอายุที่เป็นโรคนี้ ส่วนใหญ่จะมีสาเหตุเกิดมาจากการกระตุ้นทางจิตใจ แน่นอนว่าก็มีหลายคนที่มีสาเหตุเกิดมาจากอายุเยอะด้วยเหมือนกัน จากที่ฟังคุณเล่ามา ก่อนหน้านี้ดีมาก ไม่เคยมีอาการผิดปกติมาก่อนเลย เพิ่งจะมาเกิดเอาช่วงนี้ เพียงช่วงเวลาสั้นๆก็มาถึงระดับนี้ก็คงจะเกิดจากการกระตุ้นทางจิตใจ ถ้าเป็นอย่างนี้ งั้นก็ต้องดูแลไปอย่างระมัดระวัง ดูแลในส่วนทางด้านประสาทของท่าน”

ซูจ้านเอ่ยพูดออกมา “ผมเข้าใจแล้ว”

คุณหมอจ่ายยาให้มา ป้าจี๋ไปรับยา เขาก็เข็นคุณย่าไป

“แกไม่ได้ป่วยใช่มั้ย” ท่านย่าถาม

ซูจ้านมองท่านย่าพลางเอ่ยออกไป “เปล่า ผมแข็งแรงดี”

“แกแข็งแรงดีก็ดีแล้ว” ท่านย่ามีท่าทีโล่งใจออกมา

ซูจ้านเห็นการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ที่แสดงออกมาของท่านย่า ภายในใจรู้สึกหนักอึ้งไปอย่างแรง พลางเอ่ยเสียงเบาออกไป “พวกเรากลับบ้านกันเถอะ”

“ได้” ท่านย่ายิ้มออกมา

ถึงบ้านท่านย่าก็สั่งป้าจี๋ออกไป “ซูจ้านชอบกินเนื้อซี่โครง เย็นนี้เธอทำเนื้อซี่โครงนะ”

ป้าจี๋มองไปยังซูจ้าน ซูจ้านพยักหน้าออกมา เธอจึงพูดกับท่านย่าออกไป “ค่ะ”

ท่านย่าเป็นอย่างนี้ ซูจ้านจะต้องใช้เวลาอยู่บ้านเป็นเพื่อนท่านย่า แต่คดีนั้นที่เขารับมาลูกความต้องการจะเจอเขา

นัดเขาออกไปเจอกันข้างนอก ซูจ้านตัดสินใจที่จะไปแป๊บเดียวแล้วก็กลับ จึงให้ป้าจี๋ดูท่านเอาไว้ “ไม่มีอะไรก็อย่าออกไป”

“ค่ะ” ป้าจี๋ตอบกลับมา

สถานที่เจอกันเป็นร้านกาแฟร้านหนึ่ง ตอนที่ซูจ้านมาถึงลูกความก็ได้มาถึงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาเดินเข้าไปนั่งฝั่งตรงกันข้ามเธอ

“อยากจะดื่มอะไรคะ” ลูกความถาม