กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 93

“ไม่ต้องพูดแล้ว”เหอรุ่ยเจ๋อตัดบทเธอ

ในใจของเขาขัดแย้งกันอย่างมาก ต้องบอกว่าคำพูดเหอรุ่ยหลินพวกนี้สะกิดจุดที่นุ่มนวลที่สุดในใจของเขา

ธุรกิจตระกูล เขาไม่เคยได้อุทิศตนทำให้เลยสักนิด ทุกอย่างล้วนแต่ให้เหอรุ่ยสิงทำ

เขาเพลิดเพลินกับตำแหน่งสังคมที่ตระกูลเอามาให้เขา แต่ไม่เคยทำอะไรให้ตระกูล

“ให้ผมคิดก่อน”เหอรุ่ยเจ๋อก้มหน้าลง

“โอเค งั้นฉันจะรอข่าวดีจากพี่”เหอรุ่ยหลินไม่ได้บีบบังคับเขา

เพราะว่าเขารับปากว่าจะคิดดูก่อน ก็มีเค้าลางแล้ว

ยังไงครั้งที่แล้วเขาก็ปฏิเสธอย่างชัดเจน

“แต่ว่าอย่านานล่ะ แบบนั้นจะไม่ดีต่อพี่ และฉัน”

เหอรุ่ยเจ๋อไม่พูดอะไร ก็ก้าวเท้าออกไป

หลินซินเหยียนปิดโปรแกรมแชท จัดการเรื่องรูปแบบกับวัสดุของเนื้อผ้ากับลูกค้าเสร็จ ก็ให้ทางประเทศAทำ เพราะว่าชุดหรือชุดแต่งงานที่สั่งตัดเองล้วนแต่ทำด้วยมือ

ร้านทางนี้ยังทำไม่เสร็จ จึงได้แต่ให้ทางประเทศAทำ

เขาปิดคอมพิวเตอร์ ขยี้คิ้ว นึกถึงที่จวงจื่อจิ่นพาเด็กสองคนเดินทางไม่สะดวก ก็อยากซื้อรถสักคัน คิดไปก็หยิบเบอร์โทรในกระเป๋าที่หยูโต้วโต้วทิ้งไว้ให้เธอ

เธอโทรออกไปตามเบอร์ แป๊บเดียวก็โทรติด

“ฮัลโหล？”

ที่ปลายสายมีเสียงของหยูโต้วโต้วออกมา

“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อหลินซินเหยียน”

“อ้อ อ้อ ผมจำได้แล้ว”

“คุณมีเวลาไหม？”

“มีสิ”

“ฉันอยากไปดูรถหน่อย แต่ว่าไม่อยู่ในประเทศมาหลายปีแล้ว เลยไม่ค่อยคุ้นเคย ถ้าคุณว่างล่ะก็ รบกวนคุณพาฉันไปหน่อยได้ไหม”

“ได้ ขอเวลาสักครึ่งชั่วโมง ผมจะไปถึงหมู่บ้านคุณ”

“โอเค ฉันจะรอคุณ”

พอวางสาย หลินซินเหยียนก็เซฟเบอร์โทรของเขา

ครึ่งชั่วโมง ยังพอมีเวลา เธอเลยไปอาบน้ำ เปลี่ยนกระโปรงที่ตัว แล้วสวมกางเกงกับเสื้อยืด เดี๋ยวต้องไปดูรถ ขึ้นรถลงรถไปมา สวมกระโปรงจึงไม่สะดวก

เธอเก็บเสร็จ หยูโต้วโต้วก็มาถึงแล้ว

เธอล็อกประตูแล้วลงจากตึกลงมา

หยูโต้วโต้วรออยู่หน้าประตูหมู่บ้าน มองเห็นเธอออกมา ก็ช่วยเธอเปิดประตูหลังรถ

“ขอบคุณค่ะ”หลินซินเหยียนหัวเราะ“คุณเกรงใจไปแล้ว ฉันเปิดเองก็ได้”

“ไม่เป็นไรครับ”หยูโต้วโต้วหัวเราะ แล้วเดินไปด้านหน้าเข้าไปนั่งที่นั่งคนขับ เขาหันไปมองหลินซินเหยียนข้างหลัง“คุณจะซื้อรถราคาประมาณไหน？”

หลินซินเหยียนคิดเล็กน้อย“มีความปลอดภัยดี ส่วนราคาก็ประมาณ 3 ถึง 5 แสนก็พอ”

หยูโต้วโต้วส่งเสียงออกมาจากปาก“คุณนี่รวยจริงๆเลย”

หลินซินเหยียนไอเบาๆ“ก็พอมีน่ะ”

หลายปีมานี้เธอเก็บเงินได้ส่วนหนึ่ง มีบ้านที่ต่างประเทศ รถที่ต่างประเทศเธอก็ขายทิ้งแล้ว

หยูโต้วโต้วอยากถามเธอว่าคิดดีหรือยัง แต่ก็ไม่ได้ถามออกมา ถ้าเธอคิดดีแล้ว จะต้องบอกตัวเองแน่ เอาแต่ถาม กลัวเธอจะรำคาญ

หลินซินเหยียนมองความอึกอักลังเลของเขาออก

ตอนที่ยังไม่เห็นเหอรุ่ยหลิน เธอคิดจะไม่เสาะหาความจริงเพราะเห็นแก่หน้าของเหอรุ่ยเจ๋อ แต่หลังจากเห็นเหอรุ่ยหลินแล้ว เธอก็รู้ว่า ถึงเธอจะไม่เสาะหาความจริง ก็เกรงว่าเหอรุ่ยหลินคงจะไม่ยอมปล่อยเธอ

ปมแค้นของพวกเธอเกิดขึ้นมานานแล้ว

อยากจะเปลี่ยนจากสงครามเป็นสันติภาพ เป็นไปไม่ได้แล้วอย่างแน่นอน

“โต้วโต้ว ฉันเรียกคุณแบบนี้ได้ไหม？”หลินซินเหยียนถาม

“ได้สิ”นี่คือชื่อของเขา

ถ้ามีคนได้ยินว่าเขาชื่อโต้วโต้ว ก็มักจะมองเขา จากนั้นก็บอก“คุณเป็นผู้ชาย ชื่อโต้วโต้วอะไรล่ะ？”

ไม่มีทางนี่ ก็พ่อแม่ตั้งชื่อให้เขา

“คุณรู้พื้นเพของผู้หญิงคนนั้นที่ทำร้ายพี่ชายคุณไหม？”

หยูโต้วโต้วส่ายหัว

“ตระกูลเหอแห่งเมืองB คุณเคยได้ยินแล้วสินะ？”