กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา! นิยาย บท 1074

ในความเห็นของชิวชิง พี่หญิงซ่งคือสตรีที่มีนิสัยเปิดเผยร่าเริง บุคลิกอบอุ่นอ่อนโยนไม่ควรจะมาถูกจับแขวนไว้บนผนังตัดเส้นเอ็น ข้อมือและข้อเท้าเช่นนี้ รอยนาบเหล็กร ้อนๆ บนร่างของนางมีอยู่ หลายจุด สภาพน่าเวทนาจนแทบทนมองไม่ได้ เห็นแล้วชวนพรั่นผวา เป็ นเหตุให้ทั้งห้องลับอบอวลไปด้วยกลิ่นเนื้อไหม้

นางไม่เหมือนกับศิษย์พี่หญิงหลัวฟู่ เม่ย วันนี้มาที่นี่ก็เพราะมี หน้าที่ จาเป็ นต้องมา

ส่วนวิธีลงทัณฑ์ที่ใช ้กับร่างของพี่หญิงซ่ง นางไม่ถึงกับ หวาดกลัว เด็กสาวเพียงแค่มองขั้นตอนทุกอย่างนี้อย่างนิ่งสงบ ไม่ เคยรู ้สึกขนลุกขนพอง เพียงแค่ในใจรู ้สึกไม่ชอบเท่านั้น

ครั้งแรกที่ได้เห็นภาพพวกนี้ เด็กสาวไม่รู ้สึกพะอืดพะอมอะไร ท า ให้ศิษย์พี่หญิงที่รอจะดูเรื่องสนุกจากนางประหลาดใจอย่างมาก บอก ว่านางเป็ นคนหน้าร ้อนใจเย็น คือวัตถุดิบที่สร ้างได้

หลัวฟู่ เม่ยเท้าคางด้วยมือข้างเดียว เห็นได้ชัดว่าจิตใจไม่อยู่กับ เนื้อกับตัว นางก้มหน้าใช ้นิ้วหัวแม่มือลูบเล็บของนิ้วอื่นเบาๆ ก่อนที่ นางจะมาที่คุกก็เพิ่งจะย้อมสีทาเล็บมา

คือของดีที่ทาด้วยกรรมวิธีลับของแคว้นหูบ้านตน เก็บดอกไม้นับ ร ้อยชนิดมา สตรีเอามาทาเป็ นสีทาเล็บสามารถกระตุ้นอารมณ์รัก

ใคร่ ใช ้ได้ผลยิ่งกว่ายากระตุ้นกาหนดทุกชนิด คือของบารุงชั้นเลิศ ส าหรับการฝึกวิชาการประกอบกามกิจในห้องหอ เป็ นเหตุให้ทั้งบน และล่างภูเขาต่างก็ยินดีจ่ายเงินก้อนใหญ่ซื้อ ตลับเล็กๆ ตลับเดียว หากอิงตามราคาตลาดของนครลมเย็นในอดีตก็สามารถขายได้สิบ กว่าเหรียญเงินเกล็ดหิมะเลยทีเดียว อีกทั้งยังมีแต่ราคาทว่าหาซื้อ

ไม่ได้อีกด้วย

ภายนอกนั้น พรรคหูซานแคว้นซงไล่มีผู้ฝึกลมปราณทั้งหมดสิบ หกคนซึ่งรวมเกาจวินไว้แล้ว ถือว่ามีพลังอ านาจและฐานก าลังทรัพย์ เป็ นหนึ่งเดียวในพื้นที่มงคล

ในพื้นที่มงคลระดับสูงแห่งนี้ กองกาลังพรรคอื่น ซานจวินสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์หรือจักรพรรดิแม่ทัพอัครเสนาบดีอะไร บางทีอาจต้องแหงน หน้ามองพรรคหูซาน

ทว่าแคว้นหูไม่จ าเป็ นต้องท าเช่นนั้น

พรรคหูซานที่มีโอสถทองเพียงคนหนึ่งเฝ้ าพิทักษ์จะนับเป็ นอะไร ได้

ในศาลบรรพจารย์ของแคว้นหู เอาผู้ฝึกตนครึ่งหนึ่งไปเป็ นแขกที่ นั่นไม่ต้องให้เจ้าแห่งแคว้นหูอย่างเพ่ยเซียงตามไปด้วยซ้า เกรงว่าก็ คงท าให้พรรคหูซานกลายเป็ นปฏิทินเหลืองเก่าแก่ไปได้

หญิงชราถามเสียงหนัก “ซ่งเจียซู ยังไม่ยอมพูดอีกหรือ? ถึง อย่างไรก็ต้องตายอยู่แล้วตายให้สบายหน่อยไม่ดีกว่าหรือ?”

ภูตจิ้งจอกหญิงแซ่ซ่งที่ถูกแขวนไว้บนกาแพงพูดอะไรไม่ออก แล้ว แต่กระนั้นนางก็ยังฝืนเลิกเปลือกตาขึ้นถ่มเลือดสดออกมาหนึ่ง ค า

ในฐานะเจ้าบ้านของคุกแห่งนี้ ผู้เฒ่าลุกขึ้นยืน ถูมือ เอ่ยอย่าง กระเหี้ยนกระหือรือว่า “ผู้คุมกฏหู ไม่สู้ให้ข้าทาเองดีกว่าไหม?”

ความสามารถของลูกศิษย์ไม่ได้เรื่อง เขาที่เป็ นอาจารย์ก็ควรจะ แสดงความสันทัดของตนเพื่อกอบกู้ศักดิ์ศรีหน้าตากลับคืนมาเสีย หน่อย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งวันนี้มีสตรีเจ้าเสน่ห์อย่างหลัวฟู่ เม่ยมาอยู่ด้วย นี่ทาให้เขายิ่งฮึกเหิมตื่นเต้น รู ้สึกคึกคักได้อารมณ์ยิ่งกว่าการเข่นฆ่า กันบนเตียงเสียอีก ความยอดเยี่ยมน่าสนใจในเรื่องนี้ มิอาจบรรยาย ให้คนนอกเข้าใจได้

แน่นอนว่าเขาเองก็ไม่กล้าให้หลัวฟู่ เหม่ยรู ้ถึงความชื่นชอบนี้ของ ตน หรือบางทีนางเองอาจจะรู ้แล้ว แล้วก็ชอบเหมือนกัน? หึ ไม่สน แล้ว หากจิ้งจอกยั่วสวาทที่เรือนร่างอวบอิ่มผู้นี้รู ้แต่กลับไม่พูดออกมา ย่อมดีที่สุด ถือเสียว่าเป็ นการหยอกเย้ากันอย่างมีชั้นเชิงของคนบน เส้นทางเดียวกันก็แล้วกัน

หญิงชราหันไปมองโต๊ะข้างๆ “หลัวฟู่ เม่ย ว่าอย่างไร? เปลี่ยนเป็ น เจ้าไหม?”

หลัวฟู่ เม่ยมีท่าทางตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด นางร ้องหา เงยหน้า ขึ้น กวาดตามองไปแวบหนึ่ง “ข้ายังนึกว่าเสร็จเรื่องแล้วเสียอีกนะ”

อันที่จริงนอกจากจดหมายลับฉบับแรกที่เนื้อหาไม่ละเอียดแล้ว จดหมายลับฉบับที่สองที่ซ่งเจียซูส่งออกไปได้ถูกแคว้นหูดักเก็บไว้ ก่อนแล้ว จดหมายหลายฉบับที่นางส่งออกไปหลังจากนั้นล้วนเป็ น

หลัวฟู่ เม่ยที่ช่วยเขียนแทนให้ทั้งสิ้น

ก่อนหน้านี้ในจดหมายลับที่มอบให้กับหลัวฟู่ เม่ยล้วนเป็ น ตัวอักษรที่ร ้อยเรียงไม่เป็ นประโยค นี่แสดงให้เห็นว่านางกับชายชู้ผู้ นั้นมีตาราลับ “ดั้งเดิม” อยู่เล่มหนึ่งที่ต้องให้บุคคลที่สามเปิดต าราค า แปลถึงจะรู ้ถึงเนื้อหาที่ซ่อนอยู่ภายใน

แต่นี่ไม่ยากสาหรับหลัวฟู่ เม่ยที่ชอบอ่านตาราเบ็ดเตล็ดเลยสัก นิด

ใช ้ค ากล่าวของอาจารย์ก็คือโฉ่วหนูเอ๋อร ์บ้านข้า เกิดมาก็กิน ข้าวชามนี้อยู่แล้ว

ในห้องส่วนตัวของซ่งเจียซูมีต าราเก็บไว้ไม่มาก มีอยู่แค่ยี่สิบกว่า เล่มเท่านั้น ล้วนถูกผู้ฝึ กตนสายของผู้คุมกฏแฝงตัวเข้าไปในห้อง ตอนที่นางออกไปข้างนอกแล้วจดชื่อหนังสือมา ตารานอกลู่บางอย่าง ที่ถือว่าเป็ นตาราหายากก็จะถูกคัดลอกเนื้อหาเอาไว้ สาเนาทุกฉบับ ล้วนถูกส่งมอบมาถึงมือของหลัวฟู่ เม่ย นอกจากนี้ หลัวฟู่ เม่ยเองก็ไม่ ถือว่าเหนื่อยเปล่า เมื่อได้ตาราลับสายของซ่งเจียซูมาอยู่ในมือ

ยกตัวอย่างเช่นเวทลับหลายชนิดของบนภูเขาสายนั้น หลัวฟู่ เม่ย รับรองกับเซียนจิ้งจอกที่เป็ นผู้อาวุโสซึ่งทาหน้าที่ดูแลถุงเงินของ แคว้นหูอย่างหนักแน่นว่าจะไม่เรียนรู ้มา แน่นอนว่าอีกฝ่ ายไม่เชื่อ เพราะหลัวฟู่ เม่ยก็ไม่เชื่อตัวเองเหมือนกัน แต่จะไม่มีทางแพร่งพราย เวทลับออกไปข้างนอกเด็ดขาด และหลัวฟู่ เม่ยก็ทาได้อย่างที่พูดจริงๆ

เดิมทีนางยังคิดอยากจะใช ้เวลาและความคิดมากกว่านี้ นางต้อง ไปสืบเบาะแสที่พรรคหูซานด้วยตัวเอง คิดไม่ถึงว่าซ่งเจียซูผู้นี้จะโง่ เกินไป…หรือควรจะพูดว่าลุ่มหลงในรักมากเกินไป หรือจะพูดว่าอีก ฝ่ ายละโมบแบบไม่มีที่สิ้นสุดดี? ทั้งอยากจะได้ร่างกายนางแล้วก็ อยากจะได้วิชาลับของแคว้นหูไปด้วย? ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง ช่างมีวิธีการ ที่ดีจริงๆ ได้ทั้งคนทั้งสมบัติไปครบถ้วน

แต่เมื่อเป็ นเช่นนี้ก็ไม่มีความยากเอาเสียเลย

หลัวฟู่ เม่ยไม่สนุกเลยสักนิด กลับกันยังรู ้สึกผิดหวังอย่างมาก คดีที่ไขได้ง่ายแค่นี้ น่าเบื่อยิ่งนัก

ถอยไปพูดหมื่นก้าว ต่อให้ไม่มีเบาะแสอะไรสักอย่าง ถ้าอย่างนั้น ถลกหนังของลูกศิษย์ทรยศผู้นั้น ให้หลัวฟู่ เม่ยสวม “เสื้อผ้าตัวใหม่” ตัวนั้นแล้วออกไปเตร็ดเตร่ที่แคว้นซงไล่รอบหนึ่ง นางก็ไม่เชื่อหรอ กว่าจะตกปลาใหญ่ของพรรคหูซานตัวนั้นไม่ได้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน