กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา! นิยาย บท 925

คนดู​มีน้อย​นิด​ ดูเหมือนว่า​ตลอด​ทั้งปี​จะมีแค่​สอง​สามคน​เท่านั้น​ แต่​ทุกครั้ง​ล้วน​มือเติบ​ใจป้ำ​จน​…น่า​ตกใจ​

ผ่าน​ไป​แค่​ไม่กี่​ปี​ ไม่ว่า​อย่างไร​ก็​ต้อง​มีเงิน​ฝน​ธัญพืช​ที่​เข้ามา​นอน​ใน​บัญชี​สอง​เหรียญ​แล้ว​ เป็นเหตุให้​ถึงท้ายที่สุด​ท่าน​ปู่​ตัดสินใจ​หลับตา​ข้าง​หนึ่ง​ลืมตา​ข้าง​หนึ่ง​เสีย​เลย​

ถึงอย่างไร​หลานสาว​อย่าง​หลิว​รุ่น​อวิ๋น​ก็​ไม่จำเป็นต้อง​ทำ​ท่าทาง​ยั่วยวน​กรีดกราย​ เทียบ​กับ​เทพธิดา​โจว​ของ​อา​รา​ชิงเหมย​ทะเลสาบ​หนัน​ถังแล้วก็​ไม่ใช่บุปผา​ใน​คันฉ่อง​จันทรา​ใน​สายน้ำ​ประเภท​เดียวกัน​

ดื่มเหล้า​กินข้าว​อิ่มหนำ​ เฉินห​ลิง​จวิน​จ่าย​เงิน​เสร็จ​แล้วก็​ออก​มาจาก​เหลา​สุรา​ ตบ​หน้าท้อง​ พา​ทุกคน​ขึ้นไป​บน​เรือข้ามฟาก​ที่​มุ่งหน้า​ไป​ยัง​ท่าเรือ​หวง​เหลียง​อีกครั้ง​

เมื่อครู่นี้​นักพรต​เนิ่น​อยาก​จะแย่ง​จ่าย​เงิน​ แต่​จนใจ​ที่​มิอาจ​สู้สหาย​จิ่งชิงได้​

กวอ​จู๋จิ่ว​ยิ้ม​ตาหยี​ถามว่า​ “ใน​เมื่อ​ไม่วางใจ​ ทำไม​ยัง​ต้อง​ลง​จาก​ภูเขา​ออก​เดินทางไกล​ด้วย​เล่า​”

อาจารย์​พ่อ​เคย​บอ​กว่า​ ทุกครั้งที่​เฉินหน่วน​ซู่ไป​ซื้อ​ของ​ที่​ตัวเมือง​ ตลอดทาง​จะต้อง​มีคน​ผู้​หนึ่ง​คอย​ติดตาม​ไป​ลับ​ๆ

เฉินห​ลิง​จวิน​กลอกตา​ใส่ “ใช่ที่ไหน​กัน​”

กวอ​จู๋จิ่ว​ถามอี​กว่า​ “เจ้ารู้​หรือว่า​ข้า​ถามเรื่อง​อะไร​?”

เฉินห​ลิง​จวิน​พูด​อย่าง​หนักแน่น​ “ไม่รู้​!”

กวอ​จู๋จิ่ว​หัวเราะ​ร่า​

เฉินห​ลิง​จวิน​จึงรู้สึก​ใจฝ่อ​เล็กน้อย​

ห​ลี่​ไหว​ฟังด้วย​ความ​มึนงง​ พวก​เจ้าสอง​คน​เล่น​ทาย​คำ​ปริศนา​กัน​อยู่​หรือ​

รอ​กระทั่ง​ซ่งหยวน​และ​หลิว​รุ่น​อวิ๋น​ไป​ยัง​ที่พัก​แห่ง​อื่น​แล้ว​ พวก​กวอ​จู๋จิ่ว​จึงมานั่ง​ที่​ห้องพัก​ของ​เฉินห​ลิง​จวิน​ก่อน​ นาง​ถามว่า​ “มีความสัมพันธ์​กับ​ผู้คน​ที่​เป็น​แบบนี้​เยอะ​มาก​เลย​หรือ​?”

เฉินห​ลิง​จวิน​พยักหน้า​รับ​อย่าง​แรง​ “มาก​ มากมาย​เลย​ล่ะ​ ยิ่ง​เป็น​จวน​เซียน​ใหญ่​พรรค​ใหญ่​ เรื่อง​แบบนี้​ก็​ยิ่ง​เกิดขึ้น​ถี่ๆ เหตุผล​มากมาย​ไร้​ที่​สิ้นสุด​ นอกจาก​งานพิธี​เปิด​ยอดเขา​ของ​ผู้ฝึก​ตน​โอสถ​ทอง​อย่าง​พรรค​หวง​เหลียง​นี่​แล้วก็​ยังมี​งานแต่ง​บน​ภูเขา​ การผูก​สมัคร​เป็น​คู่​บำเพ็ญ​เพียร​ก็​เป็น​เรื่องใหญ่​เหมือนกัน​ มักจะ​ต้อง​ให้เงิน​ใส่ซอง​ นอกจากนี้​บรรพ​จารย์​ปิด​ด่าน​สำเร็จ​ เปลี่ยน​เจ้าประมุข​หรือ​เจ้าขุนเขา​ ใคร​บางคน​ฝ่าทะลุ​ขอบเขต​ หลัก​ๆ แล้ว​คือ​พวก​เด็กน้อย​ที่​เลื่อนขั้น​เป็น​ขอบเขต​ถ้ำสถิต​ห้า​ขอบเขต​กลาง​ ฯลฯ​ ล้วน​ต้อง​มีการไปมาหาสู่​กัน​”

เฉินห​ลิง​จวิน​ลุกขึ้น​ค้อม​เอว​ ริน​น้ำชา​ให้​พวก​กวอ​จู๋จิ่วสา​มคน​ “แต่​ว่าที่​ภูเขา​บ้าน​พวกเรา​ เมื่อก่อน​ล้วน​เป็น​นาย​ท่าน​ที่​แวะเวียน​ไป​คนเดียว​ นาย​ท่าน​ทำ​ธุระ​ทุกอย่าง​เสร็จ​แล้ว​ พวกเรา​ก็​ไม่จำเป็นต้อง​มาสนใจ​กิจธุระ​ยิบ​ย่อย​พวก​นี้​อีกแล้ว​”

กวอ​จู๋จิ่ว​ยิ้ม​ถาม “จะรังเกียจ​ที่​พวกเรา​สอง​คน​…ไม่มีหน้ามีตา​มาก​พอ​หรือไม่​?”

พิธีการ​ที่​มีขั้นตอน​ยิบ​ย่อย​ของ​ใต้​หล้า​ไพศาล​มีแต่​จะมากกว่า​งานพิธี​สารพัด​รูปแบบ​พวก​นี้​

เฉินห​ลิง​จวิน​หัวเราะ​ดังลั่น​ “ล้อเล่น​หรือ​ไร​ พวกเรา​สอง​คน​ ไม่ว่า​ใคร​ที่​ออกหน้า​ ทาง​ฝั่งพรรค​หวง​เหลียง​ก็​จะต้อง​รู้สึก​ว่า​ต้อง​จุด​ธูป​ขอบคุณ​แล้ว​ หลุมศพ​บรรพบุรุษ​ก็​มีควัน​เขียว​กลิ้ง​หลุนๆ​ …”

เฉินห​ลิง​จวิน​รีบ​เอ่ย​เสริม​อีก​คำ​ว่า​ “คำพูด​แบบนี้​ก็​เป็น​แค่​การคุย​เล่น​หลังจาก​ปิดประตู​ลง​ระหว่าง​คนกันเอง​อย่าง​พวกเรา​เท่านั้น​ ไม่อาจ​คิด​เป็นจริงเป็นจัง​ ไม่อาจ​คิด​เป็นจริงเป็นจัง​ได้​นะ​”

“ออกจาก​บ้าน​มาอยู่​ข้างนอก​ ไว้หน้า​คนอื่น​ก็​คือ​การ​ไว้หน้า​ตัวเอง​ หลักการ​เหตุผล​ข้อ​นี้​ จุ๊ๆๆ ความรู้​ใหญ่​ยิ่งกว่า​ผืน​ฟ้าเสีย​อีก​”

นักพรต​เนิ่น​พยักหน้า​เอ่ย​ชื่นชม​ “ยังคง​เป็น​สหาย​ห​ลิง​จวิน​ที่​เป็น​คน​ซื่อสัตย์​มีประสบการณ์​การ​อยู่​ร่วมกับ​คนอื่น​อย่าง​โชกโชน​”

คุย​เล่น​กัน​ไป​พัก​หนึ่ง​ ห​ลี่​ไหว​ก็​พา​นักพรต​เนิ่น​ไป​ยัง​ห้องพัก​แห่ง​อื่น​ คน​ทั้ง​กลุ่ม​ไม่ได้​พัก​อยู่​ห้อง​ติดกัน​ แน่นอน​ว่า​สาเหตุ​เป็น​เพราะ​เงิน​ไม่มาก​พอ​

และ​เฉินห​ลิง​จวิน​ก็​ไม่ได้​แย่ง​จะจ่าย​เงิน​อย่าง​ที่​หา​ได้​ยาก​

เพราะ​เงิน​ค่าเดินทาง​ก้อน​นี้​เป็น​ซ่งหยวน​แห่ง​ยอดเขา​อี​ไต้​ที่​ควักกระเป๋า​เงิน​จ่าย​แทน​ยอดเขา​อี​ไต้​และ​พรรค​หวง​เหลียง​ ดังนั้น​ก่อนหน้านี้​ตอนที่​เฉินห​ลิง​จวิน​ซื้อ​ป้าย​ไม้ขึ้น​เรือ​ที่​ท่าเรือ​จึงเลือก​ห้อง​ไว้​เรียบร้อย​นาน​แล้ว​ ซ่งหยวน​จึงไม่ได้​มีโอกาส​ไป​ขอ​ห้อง​ที่​ดี​ที่สุด​จาก​บน​เรือ​มาให้​กับ​พวกเขา​

เรือข้ามฟาก​ทะยาน​ขึ้น​สูง ทะเล​เมฆกว้างใหญ่​ไพศาล​ ดวงอาทิตย์​ราวกับ​ดิ่ง​ลง​ไป​ใน​หลุม​บน​มหาสมุทร​

รอ​กระทั่ง​เรือข้ามฟาก​ลำ​นี้​เข้าไป​ใน​อาณาเขต​ของ​แคว้น​หวง​เหลียง​แล้ว​ ห​ลี่​ไหว​ก็​เดิน​ออกจาก​ห้อง​ มาที่​ดาดฟ้า​ตรง​ท้ายเรือ​

เพียง​ไม่นาน​นักพรต​เนิ่น​ก็​ตามมา​ที่นี่​ด้วย​ ยืน​พิง​ราว​รั้ว​ สายตา​สอดส่าย​ไป​ทั่ว​ มองเห็น​ขุนเขา​สายน้ำ​บน​พื้นดิน​อยู่​ใน​สายตา​ทั้งหมด​ พยักหน้า​ พลัน​หรี่ตา​ลง​เอ่ย​ว่า​ “โอ้​ ฟ้าดิน​เปี่ยม​ไป​ด้วย​ปราณ​เที่ยงธรรม​ กองทัพ​เซียน​ใช้อาวุธ​เทพ​เฝ้าพิทักษ์​ ภูเขา​สายน้ำ​ของ​ภูเขา​โหล​ว​ซาน​แห่ง​นั้น​ค่อนข้าง​น่าสนใจ​นะ​”

ด้าม​กระบวย​ (ดา​วสา​มด​วงใน​ตำแหน่ง​ด้าม​กระบวย​ของ​ดาว​กระบวย​ใหญ่​หรือ​ดาว​เป่ย​โต้​ว)​ หมุน​วน​สาด​สะท้อน​ ภูเขา​เหมือน​คน​สวม​ชุด​สีแดงเข้ม​ น้ำเต้า​ลูก​เล็ก​ฝังลึก​อยู่​ใน​ดิน​ ผลิดอกออกผล​เป็น​ถุงทอง​

นักพรต​เนิ่น​ยิ่ง​มอง​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​ประหลาดใจ​ จึงสะบัด​ชาย​แขน​เสื้อ​ ยื่นมือ​ข้าง​หนึ่ง​ออกมา​นับ​นิ้ว​คำนวณ​

ใน​ฐานะ​บรรพ​จารย์​ของ​สาย​ขับไล่​ภูเขา​ สำหรับ​ ‘เส้น​ชีพจร​มังกร​’ ใน​ใต้​หล้า​ แค่​มอง​ปราด​เดียว​ก็​แยกแยะ​ได้​อย่าง​ชัดเจน​แล้ว​

ห​ลี่​ไหว​จึงได้​แต่​ใช้เสียง​ใน​ใจเอ่ย​เตือน​ว่า​ “อย่า​ทำ​เหลวไหล​นะ​ คน​เขา​ดำเนินการ​อย่าง​ยากลำบาก​มาหลาย​สิบ​รุ่น​ พวกเรา​เอง​ก็​มาเป็น​แขก​ด้วย​”

นักพรต​เนิ่น​เอ่ย​อย่าง​น้อยใจ​ “คุณชาย​ ประโยค​นี้​ทำให้​คนฟัง​เสียใจ​ยิ่งนัก​ แรง​ไฟใน​การ​พูด​ หนัก​เบา​ใน​การ​ลงมือ​ของ​ข้า​ ไม่กล้า​เปรียบเทียบ​กับ​คุณชาย​ แต่​เปรียบเทียบ​กับ​เฉิน​ผิง​อัน​แล้ว​ ถึงอย่างไร​ก็​น่าจะ​สูสีกัน​นะ​”

ห​ลี่​ไหว​ยิ้ม​รับ​

นักพรต​เนิ่น​ถามหยั่งเชิง​ “คุณชาย​ ข้า​มองเห็น​ว่า​สถานที่​แห่ง​หนึ่ง​มีประวัติ​ความเป็นมา​ ลอง​ไป​สืบเสาะ​ดู​กัน​ดี​ไหม​? ไม่ลงมือ​ แค่​มอง​ใน​ระยะใกล้​สัก​สอง​สามที​ก็​พอ​ ไม่แน่​ว่า​อาจ​เป็น​โชควาสนา​ที่​ไม่เล็ก​อย่างหนึ่ง​ ถึงอย่างไร​ก็​อยู่​ใต้​เปลือกตา​ของ​พรรค​หวง​เหลียง​กับ​ภูเขา​เมฆาเรือง​ ผ่าน​มานาน​หลาย​ปี​ขนาด​นี้​แล้ว​ คน​ทั้งสอง​กลุ่ม​ก็​ยัง​ไม่ค้นพบ​ แล้วก็​ไม่ได้​อยู่​ใน​อาณา​เขตภูเขา​ของ​พวกเขา​ด้วย​ ตาม​กฎ​บน​ภูเขา​ของ​ใต้​หล้า​ไพศาล​ นี่​เรียก​ว่า​ผู้​มีความสามารถ​ย่อม​ได้​ไป​ครอง​แล้ว​นะ​”

ถึงอย่างไร​ก็​อยู่​ห่าง​จาก​งานพิธี​เปิด​ขุนเขา​ของ​พรรค​หวง​เหลียง​อีก​เกือบ​ครึ่ง​เดือน​ อยู่​ว่าง​ๆ ก็​น่าเบื่อ​

ห​ลี่​ไหว​รีบ​โบกมือ​ “อย่า​ หาก​เจ้าอยาก​ไป​ก็​ไป​คนเดียว​เถอะ​ ขอ​แค่​ไม่ทำผิด​ฎ ก็​ล้วน​ตามใจ​เจ้า”

ก่อนหน้านี้​ออก​ท่อง​อุตรกุรุทวีป​ไป​พร้อมกับ​เผย​เฉียน​ จึงทิ้ง​เงามืด​ไว้​ใน​ใจของ​เขา​ เกือบจะ​ต้อง​ขาดทุน​เสียแล้ว​

นักพรต​เนิ่น​ถาม “ไม่ไป​จริงๆ​ หรือ​?”

ห​ลี่​ไหว​ส่ายหน้า​

นักพรต​เนิ่น​ถอนหายใจ​ “คุณชาย​ไม่ไป​ ข้า​ก็​ไม่ไป​เหมือนกัน​”

โชควาสนา​ที่​แค่​เอื้อมมือ​คว้า​ก็​ได้มา​ครอง​ ของ​ใน​กระเป๋า​กลับ​หาย​ไป​ทั้ง​อย่างนี้​ เหมือน​มีเป็ด​ตัว​หนึ่ง​ที่​ต้ม​สุก​แล้ว​วาง​ไว้​บน​โต๊ะ​แล้ว​ แต่​จนใจ​ที่​คุณชาย​ไม่ยอม​ไป​นั่ง​กิน​

ห​ลี่​ไหว​ถาม “โชควาสนา​ไม่เล็ก​?”

นักพรต​เนิ่น​เข้าใจผิด​คิด​ว่า​มีโอกาส​พลิก​สถานการณ์​จึงเอ่ย​เสียง​หนัก​ว่า​ “ไม่เล็ก​!”

ห​ลี่​ไหว​ยิ้ม​เอ่ย​ “ดีมาก​ๆ สามารถ​ตัดใจ​ได้​อย่าง​สิ้นเชิง​แล้ว​ เอาเป็นว่า​หาก​ข้า​ไป​ก็​มีแต่​จะคลาด​กับ​มัน​อย่าง​แน่นอน​”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา!