ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 115

ลูคัสนิ่งเงียบ เขาไม่รู้ว่าต้องตอบว่าอย่างไร

“นายท่านครับ ผม...ผมไม่เคยเจอคุณผู้หญิงมาก่อน”

โจชัวที่ยังคงสาดน้ำใส่หน้าตัวเองหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง

หลังจากนั้นเขาก็หัวเราะขมขื่น “โทษที” ลูคัสทำงานกับเขามาแค่ห้าปี

ลูน่า กิบสันจากไปหกปีแล้ว ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ลูคัสจะไม่เคยเจอเธอมาก่อน

เมื่อเห็นแววตาผิดหวังในดวงตาของเจ้านาย ลูคัสก็ถอนหายใจออกมาอย่างแผ่วเบา “นายท่าน หรือเพราะคุณรู้สึกว่าลูน่าที่เป็นคนรับใช้เหมือนคุณผู้หญิง คุณเลยปฏิบัติกับเธอแตกต่างจากคนอื่น”

ลูคัสพยายามปลอบใจโจชัว “ถ้าอย่างนั้นคุณไม่ได้ทำอะไรผิด คุณอย่าตบตีตัวเองเลยนะครับ...”

โจชัวหลับตาลงและไม่ได้พูดอะไรต่อ

เป็นเพราะมีความคล้ายกันระหว่างลูน่าที่เป็นสาวใช้กับลูน่า กิบสันงั้นเหรอ?

ใช่

หลายครั้งลูน่าทำให้เขารู้สึกคุ้นเคย แต่เขาก็รู้ชัดว่าเธอไม่ใช่ลูน่า กิบสัน

ลูน่า กิบสันมองเขาอย่างเสน่หา และมีประกายแสงในดวงตาของเธอ

ดวงตาของลูน่าที่เป็นสาวใช้ทั้งเหินห่างและเย็นชา เธอทำกับโจชัวราวกับว่าเขาเป็นคนไม่สำคัญ

ในตอนนั้นลูน่า กิบสันรักเขาอย่างลึกซึ้ง เธอละทิ้งบ้านเกิดมายังเมืองบันยันเพื่อเขา เธอเกือบจะตัดขาดกับครอบครัวก็เพราะเขาด้วยซ้ำ

ความรู้สึกอย่างนั้นคงไม่สามารถหายไปได้เพียงแค่วันเดียว ถ้าเธอเต็มใจที่จะมีเนลลี่ ก็หมายความว่าเขายังอยู่ในใจของเธอ ลูน่า กิบสันจะไม่มีทางมองเขาอย่างที่ลูน่าที่เป็นสาวใช้ทำ!